De financiering van effectieve leefstijlinterventies die onderdeel zijn van de behandeling van ziekten komt niet goed van de grond. Dat komt doordat deze vorm van preventie niet in het basispakket zit. ‘Aan gezondheid verdient bijna niemand in ons zorgstelsel, wel aan ziekte.’
Zeker de helft van de patiënten
Jammer dat Bart Kiers zonder meer de visie van Hanneke Molema overneemt en zich niet verdiept in de achterliggende gedachten van de GLI.
In het CooL programma, dat aan de basis stond voor de huidige vergoeding van de Gecombineerde Leefstijlinterventie uit de basisverzekering, was de samenwerking tussen leefstijlcoaches en buurtsportcoaches vanuit de gemeente een belangrijke voorwaarde. En dat werkt, zo blijkt uit de resultaten.
Overigens is ‘aanzetten tot bewegen’ volgens het Zorginstituut wel een onderdeel van de aanspraak op de GLI. Dat kan op verschillende manieren. In het SLIMMER programma van de GGD Noord- en Oost-Gelderland is bijvoorbeeld een beweegprogramma opgenomen dat bestaat uit een groepsles van 1 uur per week gedurende de eerste 6 maanden.
In plaats van steeds te wijzen op de vermeende beperkingen in de zorgverzekering is het volgens mij veel zinvoller om te benadrukken welke mogelijkheden er wél zijn.
De sleutel voor méér preventie ligt in de samenwerking tussen gemeenten en zorgverzekeraars. Zowel gemeenten als zorgverzekeraars zijn verantwoordelijk voor een deel van preventie: zorgverzekeraars voor geïndiceerde en zorggerelateerde preventie. Gemeenten meer voor groepsgewijze, selectieve preventieprogramma’s. Zorg dat dat bij elkaar komt.
Bewegen valt inderdaad niet onder het basispakket. Ook in de gecombineerde leefstijlinterventie wordt het “begeleiden bij bewegen” niet vergoed. Het zit niet in de aanspraak. Slimme gemeenten en slimme zorgverzekeraars weten dat aan elkaar te verbinden. Het “wandelen” van Bas van der Goor valt natuurlijk niet onder de basisverzekering (als we wandelen gaan vergoeden dan is het einde compleet zoek). Maar wandelen (bewegen) als onderdeel van de WMO kan heel goed met het “behandelen (medijngebruik, ketenzorg diabetes) in één programma verbonden worden. Lokaal afspraken maken, samen financieren.
Martien Bouwmans
Ja, waarom moet preventie altijd kosteneffectief zijn in de zin dat het per saldo meer geld oplevert dan kost? Zo redeneren we bij een openhartoperatie toch ook niet? Curatie en preventie moeten op gelijke voet worden behandeld. Hoeveel gezondheidswinst levert het op en wat kost dat dan?
In het artikel staat dat Nationale Diabetes Challenge leidt tot minder medicatie, maar is dit dan een preventieve interventie. Dan is er toch sprake van behandeling? Mensen hebben een aandoening (diabetes type 2), gebruiken medicijnen, gaan vervolgens meedoen met deze activiteit en hoeven geen medicatie meer te gebruiken. Idem herstelcirkel in de wijk. De naam geeft het al aan HERSTEL. Als deze behandelingen effectiever zijn dan medicatie, lijkt me dat er in het huidige stelsel financieringsmogelijkheden zijn. Of zie ik dat verkeerd?
geachte,
bestaan er concrete studies die de finnaciele voordelen hebben berekend van preventie op lange tremijn
ik dacht dat alleen valpreventie een positieve kosten baten hebben
Hoorde vroeger dat bv rookpreventie finnacieel negatief is daar die mensen
dan langer leven en meer kosten veroorzaken
Er zijn veel studies naar de kosten-effectiviteit van preventie. Maar…dan moet je wel de kosten van l extra gezond levensjaar op 80.000 euro zetten, zoals dat ook bij medicijnen gebeurt (en niet op 20.000 euro, zoals vaak bij onderzoeken naar effecten van preventie gebeurt) en…je moet de maatschappelijke opbrengsten van langer leven ook berekenen,minder ziekteverzuim, meer vrijwilligerswerk/mantelzorg, doorwerken tot aan pensioenleeftijd. Als je dat niet doet krijg je inderdaad het effect dat rookpreventie er qua kosten slecht uitkomt omdat mensen door langer leven alleen maar leiden tot meer pensioen/zorgkosten. Dan leidt dan tot de cynische uitspraak: de goedkoopste burger is een dode burger 🙂