Bijna veertig procent van de medewerkers in de verpleging, verzorging en thuiszorg heeft overwogen om bij hun organisatie weg te gaan. Dat blijkt uit de 'Continue benchmark' van brancheorganisatie ActiZ.
Aan de onlangs verschenen benchmark ‘Verpleging,
Sinds begin jaren 80 ben ik werkzaam in de zorg. wisselendals verpleegkundige en onderwijskundige. Afgelopen 5 jaar heb ik gewerkt als oncologieverpleegkundige in combinatie met een baan bij opleidingen als organisatieadviseur. Ongelooflijk wat je ziet als je in een organisatie, twee banen hebt. De eerste deed een beroep op al mijn competenties en energie. Werd hogelijk gewaardeerdt door pat en fam. Finacieel niet echt veel en waardering vanuit managemet minimaal. De andere baan had heel veel status, verdiende heel goed, en was een stuk eenvoudiger. Op de afdeling werkte niemand 36 uur, dat was te zwaar. Hier werd niet structureel iets mee gedaan, het was, is een gegeven. Toch vreemd!!!!!. Afgelopen jaar ben ik met nog meer zeer ervaren collega’s vertrokken. Reden, weinig carriere perspectief, inkomen en zwaarte van het werk gecombineerd met bijna onmenselijke verantwoordelijkheden.natuurlijk daalt de kwaliteit op zo,n afdeling ondanks de ongelooflijk grote inzet van de overgebleven jonge verpleegkundige. Wat een verlies aan kwaliteit. Bied mensen mogelijkheden aan om op de werkvloer carriere te maken. en niet op een kamertje ver weg van de patienten. Het is goed om kwaliteit op de poli’s te hebben maar je hebt ze absoluut nodig op de werkvloer. daar moet kwaliteit geleverd worden, elke dag weer, 24 uur lang.
Ik werk nu weer als opleider. probeer mijn steentje bij te drage. het verdient beter, minder moe.
Maar het contact en de meerwaarde vande directe patientenzorg blijf ik missen. Dat s onbetaalbaar, maar niet vol te houden.
Ik werk sinds 1968 (met een onderbreking van 10 jaar) in ziekenhuizen en probeer nog steeds goede zorg te leveren.
De papier massa, van verantwoorden wordt steeds meer.
Dit wordt mede veroorzaakt door de eventuele schadeclaims die kunnen komen omdat er iets niet goed terug te vinden is.
Deze schrijverij “kost” vele uren en geld.
Ook merk ik dat dit ten koste gaat van ons werk je wordt krampachtiger en dat kan ook weer fouten opleveren.
Schriftelijke verantwoording lijkt voor de zorg aan mensen te gaan.
Ik vind de Zorg een grote Zorg.
Ja ik stap op en ga lekker voor mezelf beginnen. Een praktijk als zelfstandig verpleegkundige met een healing touch opleiding. Mensen zijn toch op zoek naar werkelijk contact? Dan lijkt 1 op 1 mij de ideale oplossing.
Idd denk ook ik aan vertrekken uit de hele zorgsector..Na bijna 25 jaar ben ik het spuugzat dat “teamleiders” het verknallen qua sfeer en totaal niet WILLEN weten wat er speelt op de werkvloer..laat ze zelf eens de diensten meedraaien: ook als zij ziek zijn moeten ze meteen verzuimgesprek hebben etc..
Reken maar dat zij globaal genomen vaker ziek zijn dan de harder lopende verzorgende..
Nee hoor..ondanks dat verloop groot is momenteel moet er zelfs nog een assistent bij voor teamleider nr. zoveel in het centrum waar ik werk..
Het is dat mijn deel van inkomen voor huurhuis bestemd is..anders was ik per direct gestopt met het verzorgen van mMET NAME 1 ontieglijk vervelende veeleisende cliënte die maar niet snapt dat je 40 cliënten hebt in 6 werkuren..
En dat je niet stipt op HAAR gewenste tijden binnen kunt komen..Maar steun van teamleider ? Die is te schijterig om gesprek met voorwaarden aan te gaan met
dit mens..
in welke ZZP is de zorgsector onder te brengen? Want inderdaad de zorgsector is ziek en verkeert in de terminale fase. OOrzaak?? het vermarkten van de zorg en daaraan gekoppeld het grote graaien van bestuurders. in het algemeen werken er (te) veel duur betaalde managers die zelf graag willen scoren en de ene na de andere veranderingen op de werkvloer doorvoeren. Omdat de zorg ergens van betaald moet worden, wordt er onterecht bezuinigd op de werkvloer. Ook is er een tsunami aan “papierwerk” voor al dit ‘papierwerk” is er geen financiele compensatie.
Op deze manier is de arbeidsvreugde afgenomen en vertrekken medewerkers gedesillusioneerd uit de zorgsector.OVERHEID WORDT WAKKER EN STOP MET HET VERMARKTEN VAN DE ZORG!!!!!
Vind je ’t raar? Waar zelfs de grootste idioot nog kan zien dat de zorg dood- en doodziek is, gaat het zogenaamde management nog even doodleuk door met navelstaren. Terminale ziekte valt nu eenmaal buiten de “span of control”, en dùs buiten het gezichtsveld. En àltijd ligt de oorzaak ergens anders.
Goh, hoe zou dàt toch komen? Het management zal, zoals gebruikelijk, wel weer van de prins geen kwaad weten. Dat krijg je ervan als je een kaste laat ontstaan die bijna uitsluitend met zichzelf bezig is, daarnaast alleen nog maar processen en protocollen ziet in plaats van mensen, en serieus denkt dat kwaliteit staat of valt met waardeloze, maar evengoed duurbetaalde, certificaten.
Ja ik overweeg ook om uit de gehandicaptenzorg te stappen.
Het beroep was leuk maar de laatste jaren is de lol er wel afgegaan. Wordt knettergek van de bemoeienis van alle gedragdeskundigen en managers die nooit op de werkvloer te vinden zijn maar wel de wetten voorschtijven hoe te handelen. Af gaan op de rapportage maar niet weten wat er werkelijk speelt op de werkvloer.Heb het werk met veel plezier jaren gedaan maar de lol is er af en dus tijd voor iets anders.