Politici hopen op dit soort initiatieven al wordt dat niet hardop gezegd. ‘De verantwoordelijkheid naar het veld verschuiven’ zal het wel heten. Maar van uitstel van de stijging op deze wijze zal geen afstel komen, lijkt mij.

Het jaar is nog maar nauwelijks uit de pamper en er worden alweer nieuwe balletjes opgegooid om de zorgkosten in de hand te houden.
In principe zijn die balletjes nuttig om de politieke meute scherp te houden. Alleen moet je wel met een betere onderbouwing komen dan Achmea presteert.
Om de zorgkosten in de hand te houden staat een aantal gereedschappen tot de beschikking. Vervelend is dat die gereedschappen stuk voor stuk de zorgvraag van de patiënt en zijn portemonnee raken:
• Selectie aan de poort. Als de patiënt de specialist met de zorgvraag raadpleegt is dat voor eigen kosten.
• Verhogen van de zorgpremie en/of het eigen risico.
• Invoeren van remgeld. De patiënt betaalt een deel van de behandeling zelf.
• Verlagen van de tarieven van de zorgproducten. De zorgverzekeraar beslist minder te betalen voor de verleende zorg. Dit onderwerp heeft vooral consequenties voor de financiële huishouding van de zorgverleners.
• Een combinatie van bovenstaande punten.
Ik kan je verzekeren dat de komende jaren die onderwerpen op de politieke agenda komen te staan. Voorzichtigheid en goed rekenaarschap blijft geboden. De kosten kunnen voor de zorgverzekeraar dan wel in de hand gehouden worden, voor de patiënt lopen ze wel degelijk op. En dan komt dat schokkende percentage van 40% van het gezinsinkomen aan zorgkosten ineens wel heel dichtbij!

Dit is een gunstige drive van Achmea. U kunt daar verschillend over denken, maar zij zorgen toch maar voor minder hartaanvallen, minder hersen-infarcten, minder heupfracturen. Nog even en Achmea komt er achter dat we steeds ouder worden en daardoor meer zorg nodig hebben. Het is gewoon wachten op het bericht van Achmea: ‘Twee en een half procent van de te dure zorg-oudjes en gehandicapten ruimen we op per jaar’.

Dit is niet de rol van een zorgverzekeraar.
Er kunnen, ook in een crisis, goede argumenten zijn om de zorguitgaven sneller te laten stijgen dan het BNP. Zo kan het zijn dat de zorgvraag stijgt en dat de samenleving daardoor bereid is meer andere goederen op te offeren om de extra zorgvraag te kunnen financieren. Ook kunnen nieuwe behandelingen zo waardevol zijn dat de politiek besluit dat deze dienen te worden gefinancierd, ook als dat ten koste gaat van bijvoorbeeld de subsidie voor cultuur voor de gegoeden, de mogelijkheid om in de file te staan, of de Nederlandse bijdrage aan (wereldwijd) fundamenteel onderzoek.
Hoeveel Achmea uit moet en kan geven aan de zorg wordt bepaald door de Nederlanders die polissen met elkaar vergelijken. Als de Achmea polissen te duur zijn en Achmea ziet dat ze klanten verliezen, dan zal de prijs naar beneden moeten. Meer visie op de kostenontwikkeling van de zorg wordt van Achmea niet gevraagd.