Eens!
De verzekeraars moeten dan wel de handen ineen slaan en het risicodenken vanuit de eigen jaarrekeningen loslaten.

De heer Melkert signaleert terecht dat preventie meer is dan professionals te vragen leefstijladviezen te geven, en het vergoeden van “stop roken” of “ga rennen”. Zo wordt ook gesuggereerd de arbeidsmarkt te betrekken. Dat is weliswaar een een goede suggestie, maar het zou niet moeten gaan om de arbeidsmarkt van de zorg alleen. Inkomenszekerheid, een fatsoenlijk en betaalbaar huis, opleiding en kansen voor ontplooiing en participatie, een omgeving die uitnodigt te bewegen, een voedselketen die duurzaam is en de gezonde keuze in de supermarkt (ook financieel) gemakkelijk maakt, en natuurlijk hetgeen Melkert suggereert. En dan natuurlijk gericht op iedereen, van jong tot oud, hoog- tot laagopgeleid, meer en minder welvarend, van iedere gezindte en komaf. De suggestie om het bij de ziektekostenverzekeraar te beleggen en verder niemand werkelijk verantwoordelijk te maken voor behaalde resultaten is gedoemd te mislukken. Bovendien is dit slecht voor de solidariteit. Het gezonde deel van de bevolking dat veelal in meerdere opzichten in bevoorrechte posities verkeert, betaald aldus premie om het ongezonde deel te laten stimuleren hun leefstijl in de goede richting aan te passen, terwijl de onderliggende diepere oorzaken van de verschillen in gezondheid onbesproken, onzichtbaar en onaangeroerd blijven. Dit plan is niet vruchtbaar en zou ons voor de komende tien jaar weer zand in de ogen strooien. Preventie en daarmee (behoud van) gezond is te bevorderen op alle domeinen van beleid. Nationaal, regionaal en lokaal, bij sociale zaken, ruimtelijke ordening, onderwijs en sport, economische zaken, en ja uiteraard ook volksgezondheid. Zullen we ons daarop richten, en ons nu eindelijk in de volle breedte realiseren dat een enkelvoudig medisch model hoe dan ook te kort zal schieten?