Je conclusie “Tel dit alles bij elkaar en de ‘Amerikaanse’ toestanden komen gevaarlijk dichtbij.”
is totaal niet onderbouwd en suggestief. Want wat zijn “Amerikaanse toestanden”. Volgens mij gebruik je die om een doembeeld te creëren.
Juist je conclusie moet refereren aan de eerder genoemde argumenten. Al met zet je geen sterk verhaal neer en in ieder geval is het niet duidelijk. Gemiste kans.

@ Rob (eerste). Natuurlijk kan het maatschappelijk wenselijk zijn om vooral op dure chronisch zieken te bezuinigen. Maar waarom alleen op die chronisch zieken waarvan de kosten op dit moment niet goed voorspeld worden? De criteria die zijn gehanteerd om te komen tot de huidige risicoverevening waren vaak praktisch van aard: is de gezondheidstoestant goed te meten, is de groep zieken voldoende groot, is de aandoening eenduidig vast te stellen, levert de opname van de aandoening geen perverse prikkels op, etc. Het is toch wel heel toevallig als de chronisch zieken waarvoor een goede verevening nog niet mogelijk was, precies de groep is die vanuit maatschapplijk oogpunt te veel (goede) zorg ontvangt. Nee, het afschaffen van de ex post verevening dient puur om de markt in beweging te brengen. En als dat ten koste gaat van groepen chronisch zieken dan so be it. Althans, zo lijkt VWS te denken. Niet geheel onbegrijpelijk want de verzekeraars zijn veelste passief en lijken de status quo te willen handhaven. Ik verwacht dat als deze maatregel niet werkt, dat VWS bereid is om maatregelen in te zetten waar niet alleen de zwaksten van de samenleving last van zullen hebben. VWS heeft zich immers verbonden aan marktwerking, ook al is er in de wereld geen goed stabiel voorbeeld geweest van succesvolle marktwerking in de zorg.

@Bas Leerink Deels waar, deels niet waar. Achmea is een private onderneming met aandeelhouders. Het merendeel van de overige zijn welliswaar coorporaties, maar – en daar komt het – zijn inmiddels zo groot geworden (op een paar kruimels na) dat zij ook handelen als private ondernemingen. De drang van deze ondernemingen om ‘groot’ te zijn maakt dat zij fuseren om zo een machtsblok te vormen. Daar komt bij de eis van DNB om reserves van tussen de 8% en 24% van de premies in reserve te hebben. Tel dit alles bij elkaar en de ‘Amerikaanse’ toestanden komen gevaarlijk dichtbij.

@rob. Of er bij VWS meer kennis zit dan bij PwC is een onderzoek waard. BCG maar eens inhuren of gaan we het breder en dieper trekken en EU bestendig aanbesteden?
De opdrachtgever laat de meest kwetsbaren geheel koud. Wordt openlijk gezegd en geschreven. A Klink in de Eerste Kamer tijdens het debat over de grensoverschrijdende zorg: “je hebt belang van de Lidstaat en je hebt het belang van de burger, waarbij het belang van de Lidstaat voor gaat”. En de EK leden knikten braaf jawel mijnheer. A Klink heeft het recht op grensoverschrijdende zorg zover uitgekleed dat verzekerden de reis en verblijfskosten zelf moeten betalen. EU wilde dat voor rekening van de Lidstaten laten komen om iedere EU burger de zorg naar eigen keuze te kunnen geven ongeacht inkomen. Nederland laat deze keuzevrijheid bewust aan de rijksten van het land. Met instemming van EK en TK. Het BKZ is immers heilig in dit land en de paniek zeer groot. De Lidstaat is de opdrachtgever. Economische waarde van de meest kwetsbaren voor de Lidstaat is negatief.
Gemiddeld macrobeslag van de Lidstaat op de burger is in Nederland 60.5%. De onderste 50% van de bevolking betaalt daarbij nog eens meer dan de bovenste 50%. Maar niet getreurd, volgens het Centraal Plan Bureau zijn wij toch nog gelukkig en beschaafd. Belastingdruk is in Nederland lager dan in Zweden volgens het CPB. Maar je, wat is belasting? Zorgpremies zijn de ene keer collectief lasten maar vallen niet onder de belastingen volgens de andere. Macrobeslag is 60.5%. Een wereldrecord volgens het weekblad de Economist. Voor het CPB heeft Dhr Cnossen heeft het allemaal in opdracht van de Grote Opdrachtgever opgeschreven en kan een nieuwe opdracht tegemoet zien. En dat is helemaal niet vervelend.

@ Jansen. Ik heb die disclaimer gelezen, maar daar kan PwC zich niet achter verschuilen. Tijdens het onderzoek zijn een aantal keuzen gemaakt waar PwC verantwoordelijk voor is. Zo is de keuze om experts niet in staat te stellen om de samenvatting te controleren dubieus. Verder haalt Van de Ven relevant Nederlands onderzoek aan, dat in het rapport een ondergeschoven rol heeft gekregen. Dat is vreemd, want dat onderzoek ging over dezelfde vraag en is specifiek voor de Nederlandse situatie. En los van de `kwaliteit’ van het PwC procesbegeleiding, weet PwC ook hoe een rapport met PwC erboven wordt gelezen. Die naam is immers de reden waarom VWS het onderzoek niet helemaal zelfstandig heeft uitgevoerd (daar zit immers meer kennis dan bij PwC). Nu wordt PwC bekritiseerd omdat zij bereid zouden zijn om het belang van de opdrachtgever boven dat van de meest kwetsbaren in de samenleving te plaatsen. Dat moet vervelend zijn.

Disclaimer van PwC is juist dat zij hun handen aftrekken van de inhoud van het rapport. Zij stellen zich op als procesbegeleider. Met de inhoud hebben zij niets van doen gehad. VWS verschuilt zich nu achter de goede naam van PwC als Consultancy en adviesbureau en suggereert dat PwC het rapport heeft geschreven. VWS zet daarmee de Tweede Kamer en het journaille op het verkeerde been: die gaan als altijd voor de kantenklaar hapklare brokken. PwC heeft de klassieke fout gemaakt mee te gaan in de opdracht van VWS in de gedachte: “wat bomt het, als het maar schuift” en “als wij het niet doen, doet een ander het wel voor dat geld”.
De Overheid als betrouwbare en gezaghebbend orgaan werkend ten bate van de samenleving is allang uit beeld verdwenen. En VWS neemt rustig de zorgaanbieders de maat: je moet het vertrouwen verdienen, gegund vertrouwen is uit de tijd!

Dit is zeer te waarderen van Wynand van de Ven. Hij krijgt (kreeg?) voor zijn bijdrage aan de risicoverevening altijd geld van VWS en nu valt hij datzelfde VWS af. Hij zal zich ernstig zorgen maken over naderende beslissingen. Ik heb het stuk in de ESB gelezen (zeer aan te raden) en afschaffen van de hoge kostenverevening zou idd wel eens een ernstige misstap kunnen zijn, tenzij we als samenleving vinden dat de ernstig zieken nu te veel (goede) zorg consumeren. Zelf vind ik dat niet, maar daar kunnen anderen anders over denken. Verder zie ik het stuk van Wynand van de Ven als een directe aanval op de geleverde kwaliteit van PwC. Hij staat hierin niet alleen. Het zou PwC sieren als het zich zou verdedigen. Als ze dat niet doen ontstaat het beeld dat PwC alles opschrijft wat VWS vraagt, ook als dit ten koste gaat van de zwaksten (letterlijk) in onze samenleving.

Het maakt voor het gedrag van verzekeraars niets uit of zij BV’s, NV’s, Ltd’s, stichtingen of onderlinge waarborgmaatschappijen zijn; allen moeten winst maken om te overleven in een kapitalistische maatschappij.
De financiële druk door afschaffing van de ex poste verevening is voor allen even groot. Vandaar dat de OESO adviseert te kiezen voor het grootste aantal verzekerden: de gehele samenleving. Dat is het meest robuust en meest toekomstig bestendig.
De Duitse Hoogleraren hebben recent een zeer doorwrocht artikel geschreven waar geen speld tussen te krijgen is.
Wat er gebeurt als de ex poste verevening wordt afgeschaft is simpel te zien in de USA. Een Amerikaans gezondheidseconoom als Alain Enthoven pleit dan ook voor ex ante en ex poste verevening. Hij pleit verder voor concurrentie tussen verticaal geïntegreerde HMO’s en alle vormen van verzekeren en zorgverlenen die men maar kan bedenken; FFS, PP, IPA en noem maar op. Laat de verzekerden maar kiezen tussen kwaliteit, kwantiteit, wachtlijsten, assortiment en premie hoogte.
Lees het consultatie document DOT op de NZa site en stel vast dat model Alain Enthoven er voor Nederland niet in zit: bij toename van het volume zal de NZa de lonen van de zorgverleners verlagen. Dat moeten ze maar accepteren vindt de NZa. BKZ is een voldongen feit met alle gevolgen van dien. Afschaffing van de ex post zal de zaak er niet beter op maken. Niet voor niets trok PwC zijn handen van het rapport af. Wat een disclaimer!

Duitse Hoogleraren in de hypochondrie zeker? Laten ze eerst hun eigen uit de hand gelopen budgetten maar eens nalopen olv van Herr Rossler.

risicoselectie ….. en de beste, meest betrouwbare gegevensbron daarvoor is natuurlijk het EPD. welke nachtmerry hangt de burgers boven het hoofd?

@Paul Trossel. Nederlandse zorgverzekeraars hebben geen aandeelhouders, maar zijn cooperaties of onderlinge waarborgmaatschappijen. Alleen ASR heeft een aandeelhouder, namelijk de nederlandse staat.

Prima inbreng van een van de gangmakers van het zorgstelsel; hij wil redden wat er te redden valt.
Nederland wil het graag horen van een buitenlandse expert: 3 duitse hoogleraren en Alain Enthoven zijn gaarne bereid te getuigen voor de parlementaire enquete commissie om hetzelfde te zeggen als W vd Ven nu doet.
Als Wynand van der Ven het rapport van PwC goed heeft gelezen zegt PwC het helemaal zelf: zij moesten afgaan op informatie verstrekt door VWS en hebben zelf geen onderzoek gedaan. PwC zegt zich uitsluitend te zien als procesbegeleider en stelt geen verantwoordelijkheid te dragen voor de inhoud en conclusies van het rapport. Op de laatste pagina komt PwC met 2 zeer kritische vragen.
Op het verkeerde been zetten van media, kamerleden en experts is de expertise van Ministeries en ze blijven er nog steeds mee wegkomen ook.
Yes, Minister.
Wellicht kan W vd Ven ook even vertellen wat de effecten zijn van inperking van het basispakket middels schrappen van vergoedingen voor lichte ziektelast? 1,3 miljard euro aan geneesmiddelen (en huisartsen consulten) wordt dan overgeheveld naar de aanvullende verzekeringen of komt voor rekening van de verplicht verzekerde zelf.
Risico selectie mag in de aanvullende verzekeringen, maar wat als 25% van de behandelingen eronder gaan vallen die lang niet altijd op zichzelf staan?

Helemaal met Wynand van de Ven eens. En dat is mijns inziens ook precies de reden waarom zorgverzekeraars niet de regie over de zorg mogen overnemen. Zorgverzekeraars zijn niet meer de oude ziekenfondsen, het zijn commerciële instellingen die groei van het vermogen (al dan niet onder druk van De Nederlandse Bank) en het belang van de aandeelhouders op de eerste plaats hebben staan. Als een verzekeraar meer risico gaat lopen, zal de verzekeraar maatregelen afkondigen om die risico’s te mitigeren. De gevolgen zie je terug in het inkoopbeleid, de voorwaarden die aan de (aspirant) verzekerden worden gesteld en de premie. Met de samenvoeging (fusies) van verzekeraars zal de focus komen te liggen op de eigen organisatie en niet op de zorgverlener of de verzekerden. Wij groeien langzaam toe naar Amerikaanse omstandigheden. Een interessant artikel hierover is geschreven door prof. Roy Poses (president of the Foundation for Integrity and Repsonsibility in Medicine) die precies het beeld schetst wat ook hier gaat ontstaan . Quote: “Supri and Malone suggested that each kind of organization sets the “rules of the game,” that is, the priorities important to the organization, which are very different from the core values that many of us believe ought to guide health care:
Not only is the institutional structure large, it is dynamic, and actively creates, shapes, and maintains the institution of medicine. It does this through what we call setting the “rules of the game”; that is, by imposing the terms by which the system operates.
For example, Insurance companies have set the rule ‘restrict choice and coverage.’ They enact this through their elaborate system of copayments and deductibles, exclusion clauses and loopholes, each designed to deter patients from claiming the health care they need, and to override physicians’ medical judgment.
Similarly, it cited the rules for managed care, “manage care,” that is, “restrict utilization of health care” regardless of patients’ needs; the pharmaceutical industry, “charges as much as we want, because insurance will pay;” and “corporate hospital chains … test as much as we want, because insurance will pay.” Thus it made the point that US health care now is driven by the priorities of large organizations whose interests at best may disregard and at worst may conflict with providing the best possible care for individual patients.”
Het hele artikel vindt u hier: http://hcrenewal.blogspot.com/2011/03/how-large-health-care-organizations-set.html