Er moeten meer bevoegdheden komen op bestuurders van organisaties die ter goede- of ter kwade trouw een zorginstelling in faillissement brengt. Denk aan de grote kinderopvanginstelling onder Amerikaans bewind. Deze bestuurders hebben moedwillig het kapitaal weggeloosd door kapitaalgoederen á zeer hoge kosten over te sluizen naar andere bestemmingen. Dan ligt financieel faillissement op de loer en de werknemer (het echte kapitaal) heeft dan het nakijken!

eigenlijk zou de partij die na een faillissement de werkzaamheden van een failliete organisatie overneemt, daarmee ook (conform de regels voor overgang van onderneming) een aantal verplichtingen van die organisatie moeten overnemen. probleem is daarbij natuurlijk wel, dat in veel gevallen een faillissement juist ontstaat doordat die verplichtingen niet meer te honoreren zijn.
de kwesties die in dit blog als uitgangspunt genomen zijn, zijn weliswaar volgens het ondernemings- en faillissementsrecht correct afgehandeld, maar materieel voorbeelden waarbij de kosten van het faillissement op een deel van de betrokkenen (primair ontslagen werknemers en daarmee indirect de overheid) zijn afgewenteld. dat zou veel breder in het faillissementsrecht aangepakt moeten worden.

Een faillissement gebruiken om onder een sociaal plan uit te komen is verboden. Bestuurders mogen crediteurs niet benadelen en werknemers dus ook niet. Als ze dat wel doen, dan spreken we van paulianeus handelen.
De praktijk is echter dat een curator vrijwel geen prikkel heeft om hiertegen op te treden. Dit omdat de proceskosten en pakkans veelal niet opwegen tegen de voordelen gezien het geringe bedrag dat er na een faillissement te verdelen is.
Dit heeft ertoe geleid dat in Nederland na faillissementen per jaar gemiddeld 2 miljard te verdelen valt terwijl bestuurders in de periode vlak voor een faillissement 10 miljard verdelen. http://nl.wikipedia.org/wiki/Bestuurdersaansprakelijkheid
In mijn ervaring speelt de bestuurder soms met de RvC/RvT onder een hoedje, en dat lijkt ook bij Estro gebeurd te zijn. De bestuurders kreeg vlak voor de faillissementaanvraag een flinke bonus voor zijn aandeel in de voorbereiding. Het is duidelijk dat het personeel en de samenleving voor een groot deel van de kosten op mocht draaien en dat de rechtsopvolger te weinig betaalde voor de failliete boedel.
Het is te verwachten dat (ook vanwege de media-aandacht) de bestuurder hier zijn wettelijke aansprakelijkheid niet zal ontlopen. Dat is echter de uitzondering en dat weten bestuurders, en als ze het niet weten dan vertelt hun jurist dat wel.
Het zou fraai zijn als de vakbonden hier een wat actievere rol zouden vervullen.

Guus,
Voor de patiënten kan je minimaal regelen dat ze bij faillissement, wanneer ze voor dezelfde diagnose elders behandeld moeten gaan worden, ze vrijgesteld worden van het eigen risico. De zorgverzekeraars hebben profijt bij een faillissement, maar de patiënten niet.