Dag Gijs, JAZEKER! Ervaringsleren, coaching on the job, op elkaars stoel gaan zitten en ELKAAR ZIEN! Helaas; clientenraden krijgen wij wel zover, maar bestuurders/managers geven doorgaans 'niet thuis' bij het verzoek om te werken aan wederzijds begrip en vertrouwen!

Helaas bestaat samenwerking niet voldoende niet extern, maar ook intern waarbij de bestuurder samenwerkt met bijvoorbeeld een cliëntenraad. Als de cliënt centraal staat en leidend is en op indicatie daar omheen de zorg gepland wordt met kennis en kunde ontstaat er een win-win situatie waarin cliënt EN zorgmedewerker goed in hun rol komen te staan. Helaas is dit binnen veel zorgorganisaties nog niet optimaal en is er nog te veel strijd. SAMEN oplopen is misschien wel iets langzamer, maar uiteindelijk kom je SAMEN wel veel verder! Dit heeft ook niets met geld te maken, maar alles met loslaten en vooral vertrouwen. Zolang men niet ECHT naar elkaar luistert kom je nooit Samen verder hoeveel geld je ook investeerd. Bestuurders loop eens ECHT een maand binnen al je afdelingen/vestigingen mee en kom er dan ook achter dat beleid en praktijk niet met elkaar overeenkomen. Uit de ivorentorens handjes aan en bed en gaan Samenwerken!

Dag Esther, JAZEKER! Graag! Vandaar dat ik in gesprek ben met Verkooijen & Beima over 'Personeelsinzet op maat in verpleeghuizen' Zij hebben hiervoor een projectplan liggen op basis van de OERplanner. Gebaseerd op 15 jaar wetenschappelijk onderzoek. Maar wat ik constateer is dat gevestigde partijen DIT wiel opnieuw willen uitvinden en dat er grote (financiële) belangen zijn om vooral niet samen te werken en verder te kijken. Het bekende oude liedje..!

Mooi dat dit verband is aangetoond. Dat was voor ons 7 jaar geleden ook mede de aanleiding om het improvement model te ontwikkelen. We wilden bij het toetsen van kwaliteit ook inzoomen op de randvoorwaarden en de richting van het algemene beleid en bedrijfsvoering. Is die gebaseerd op het realiseren van de opdracht van de klant, of is het aanbod van de dienst, het product of activiteit leidend?
Dat is uitermate bepalend voor de bedrijfsvoering en wat er op op de werkvloer gebeurt. En uiteraard wat de klant ervaart; wie of wat staat eigenlijk centraal en doe ik er werkelijk toe in dit verpleeghuis? Als zorgmedewerker heb ik vaak gehoord; 'de klant moet maar tevreden zijn, we kunnen geen 'ijzer met handen breken'.' En dat was nog ver voor de tijd van bezuinigingen!
Kortom, zijn zorgorganisaties op dit moment in staat om de klantvraag te bedienen conform de standaarden? Waarschijnlijk lang niet elke organisatie, vanwege de scheefgroei in de sector, zeker ook bedrijfsmatig. Maar dat is (helaas) niet van de laatste 5 jaar. Het probleem ligt fundamenteler en is een erfenis van ongecontroleerde (tov levering aan de klant) budgetbekostiging. Geen accountant, keurmerk of andere toezichthouder heeft zich toch afgelopen decennia bekommerd om de klanteis? Of het geld echt op klantniveau besteed is? Of er over het geheel sprake is van een rendabele bedrijfsvoering? Of er initieeel voldoende personeelsformatie is om de indicaties te kunnen leveren?
Wat dat betreft hebben we in de keten nog een hoop te winnen en met elkaar te verbeteren!

Lijkt mij logisch. Waar het m.i. over MOET gaan is waarom het ene verpleeghuis armlastig is en het andere niet terwijl er verhoudingsgewijs evenveel geld beschikbaar is!?