het was niet goed om mensen als de cliënten van Sherpa diep in de bossen weg te stoppen, maar het is ook niet goed om hen te dwingen weer in de drukke samenleving te komen leven als zij dat niet willen. zoals zo vaak lijkt ook in dit geval de besluitvorming over maar zonder de belangrijkste belanghebbenden plaats te vinden en geven andere factoren dan een kwalitatief goede zorg wellicht de doorslag.
als straks al de mooie woningen nu maar bewoond worden en niet onverkoopbaar blijken vanwege de zorginstellingen in het gebied en hun bewoners. “gewone” burgers vinden het soms lastig wonen met deze mensen in hun directe nabijheid.

Met grote zorg naar de toekomst van de cliënten van Sherpa heb ik vernomen dat bij het bestuur van de gemeente Baarn kennelijk de totaalontwikkeling (en dus het financiële aspect) heeft doen geprevaleren in de besluitvorming om het voorontwerpbestemmingsplan Drakenburgergracht aan te nemen. Dit is jammer maar nog niet omkeerbaar. Wellicht dat men zich ter elfder ure nog gaat realiseren wat dit betekent voor de meervoudig gehandicapten die daar nu wonen en zullen MOETEN verhuizen. Jammer dat men zich toch ook meer laat leiden door hen die exploitatiebelangen boven “kwaliteit van leven” voor onze gehandicapte medemens stellen.