Kwaliteitsexpert Don Berwick ziet kansen voor het kwaliteitsprogramma ‘Sturen op kwaliteit’ van de NFU. Het is in zijn ogen uniek dat de academische ziekenhuizen hun eigenbelang aan de kant schuiven en samen leren van praktijkvariatie.
Don Berwick, de Amerikaanse expert op
Op een aantal uitspraken zou ik willen reageren:
“Er zijn talloze kwaliteitsprojecten in academische ziekenhuizen, maar wat ontbreekt is een gemeenschappelijk idee over wat goede uitkomstmaten zijn voor kwaliteit.”
FC: In de curatieve zorg gaat het toch voornamelijk om pathologieverloop en patiënttevredenheid? (Het laatste betreft de meer secundaire zaken als afsprakenlogistiek, attitude v/h personeel en zaken betreffende het eventuele verblijf.) En het pathologieverloop wordt vaak c.q. voor een groot deel gedekt door het ziektelastverloop.
“Het wantrouwen van de samenleving is doorgeschoten. Het ligt immers niet aan de artsen. De oorzaak is het systeem waarin ze werken. Door de onveilige manier waarop de zorg is georganiseerd, ontstaan fouten vanzelf.”
FC: Het is allemaal de schuld van het systeem en niet van de artsen? Dat zie ik niet.
“Het is uniek dat academische ziekenhuizen over hun eigenbelang heen stappen en intensief samenwerken op het gebied van kwaliteitsverbetering.”
FC: Ik weet niet of het uniek is, maar het is wel een heel goede zaak.
“In ziekenhuizen is ook een zekere mate van afkeer van te veel kwaliteitsregistraties.”
FC: Ik denk dat dat nog een understatement is: er is m.i. zeker een afkeer. En terecht, want bijna alle kwaliteitsregistraties betreffen structuur- en procesindicatoren (SeP~). Waarvan vaak maar de vraag is of ze een sterke correlatie hebben met zorgkwaliteit, en die veel administratieve lasten met zich meebrengen.
“Te veel meten is giftig.”
FC: Dat is inderdaad zo; zie hierboven. Maar met het meten van de uitkomsten kunnen heel veel SeP-indicatoren afgeschaft worden.
“Het hoofdlijnenakkoord biedt umc’s kansen. Het stelt dat 50 procent van de zorg meetbaar moet zijn. Maar doe dat wel in coproductie met patiënten.”
FC: Ik weet niet of dat de meest productieve manier is, want de NPCF verdedigt nog steeds haar Zorgkaart NL. Terwijl die in een van de Nederlandse artsenpublicaties gefileerd is. Maar uitkomstmeting houdt, als je het goed doet, in dat de mening/ervaring van de patiënt heel zwaar gaat tellen. En meetinstrumenten daarvoor zijn er, zoals de Universele Ziektelastschaal en de Universele Consumenttevredenheidsschaal.