Als zorgondernemer weet ik inderdaad dat er een regeldruk is. Echter niet alles is van de overheid. En ik voel enige vrijheid om de regels met mijn eigen kennis en kunde vrij te kunnen interpreteren. Wij zijn een zelfstandige onderneming in onder andere de ouderenzorg. Ben je onderdeel van een franchise organisatie dan komen er vanzelf regels en standaarden van de formule bij. Die hebben wij niet. Dat is wat ik ook lees: ‘werkgroep kwaliteit’ en ‘intervisiegroepen’. Dat zijn ook tijdrovende zaken.
Wat wel een feit is dat we in het Nederland van tegenwoordig heel erg doen aan incidentenpolitiek. Als er ergens iets in de zorg gebeurd dan komen er kamervragen van de SP en moet de hele boel op de schop. Het is goed om fouten te erkennen en er actie op te doen., maar niet uit een soort van angst. Nog even en moeten we bewoners weer gaan vastbinden, in verband met valincidenten…

In iedereen Herbergier is formeel iedere 3 maanden overleg met familie van de bewoner. Daarnaast zijn de lijnen zo kort dat dagelijks contact tussen familie en zorgaanbieder mogelijk is. Omdat in een Herbergier gewerkt wordt op basis van een offerte heeft de familie ( lees bewoner) maximale inspraak op zijn of naar zorg.

Wat m.i. in ieder geval NIET goed is geregeld is de inspraak en medezeggenschap van cliënten in Herbergiers en Thomashuizen. Getuige de reacties die wij als patiënten belangenorganisatie ontvangen en getuige de reacties op dit bericht: https://www.socialevraagstukken.nl/verbied-dat-zorgaanbieders-als-thomashuizen-zich-door-pgbs-laten-financieren/