Velen koesteren het beeld van de professionele, vriendelijke hulp bij het huishouden die na het stofzuigen nog een praatje met de cliënt maakt. Toch is er een aantal gemeenten dat lage tarieven belangrijker vindt dan thuiszorgmedewerkers die meer doen dan alleen schoonmaken. Althans, daar lijkt het op als je een aantal berichten van de afgelopen weken naast elkaar zet. In vijf gemeenten willen thuiszorgorganisaties niet meedoen aan de nieuwe ronde aanbestedingen in de Wmo voor de huishoudelijke hulp. Ze bedanken voor de eer omdat de tarieven die gemeenten hanteren te laag zijn. Zo laag dat het kostendekkend inzetten van hoog gekwalificeerd thuiszorgpersoneel onmogelijk wordt.
De keuze om niet mee te doen, is een dappere en juiste zet van deze zorgorganisaties. De sector krijgt van alles over zich heen: NMa-boetes wegens vermeende kartelvorming, slechte publiciteit vanwege gouden handdrukken en topsalarissen, en het is algemeen bekend dat een groot deel van de thuiszorgorganisaties op omvallen staat. En dan zou de sector voor een tweede keer zich op te lage tarieven moeten inschrijven in de Wmo? Nee dus. Facilitaire dienstverleners, zoals Asito, zullen waarschijnlijk de schoonmaakhandschoen oprapen. Deze schoonmaakreus is door het opzetten van ThuishulpNederland (TSN) de grootste aanbieder van hulp bij het huishouden in Nederland. De vraag rijst: vinden we het ‘oké’ dat een facilitair dienstverlener de huishoudelijke hulp in de Wmo doet? Of was de gedachte achter de participatiewet Wmo toch anders? Niet bedoeld voor gemeenten om geld uit te sparen door met grote bedrijven in zee te gaan, maar om met z’n allen goed voor de mensen te zorgen die een beetje hulp kunnen gebruiken. De beslissing van de thuiszorgorganisaties om niet aan te besteden, brengt dit maatschappelijke debat hopelijk hoog op de agenda. (Zorgvisie – Wouter van den Elsen)
ik reageer als client/mantelzorger/ex-lid van indicatiecommissie/ex-lid van algemeen bestuur van een regionale patienten-clientenorganisatie.
navaf 2003 afhankelijk van zorg.
ervaring met persoonlijke zorg is goed-snel ingezet-met de administratieve afhandeling-cak?-zeer slecht.
ervaring met thuiszorg=huish.zorg:
lange wachttijd-elke week afwachten wie ingepland zou zijn
eindelijk een “vaste”kracht, die eigenlijk liever kantoorbaan had en al snel ziek werd,vervolgens niet meer bij ons terugkwam
Uiteindelijk een 2e vaste kracht.
, die het heel goed deed.
In 2007-ingang wmo-werd deze ziek.
Ondanks behoefte aan meer hulp in huis-bevestigd door indicatie-voortdurende wisselingen en heel vaak niet gemotiveerde mensen.
Wel tegen het uurtarief dat ook het jaar er voor gold-12,25-i.v.m. overgangsjaar.
In 2008 bij een 2e uitval van mijn vaste hulp vaak zeer matige hulp,of geen hulp,maar tegen een uurtarief dat gold voor de klasse,waarin ik was ingedeeld-HV 2
Begrip van HV 1 en HV 2 werd nooit toegelicht.
Melding verscheen plotsklaps op de facturen die het cak ons zond.
Besproken met leidinggevenden van de zorgorganisatie.
Dir,: de organisatie kan onvoldoende mensen werven.
de gemeente geeft nu meer een indicatie voor een HV 1-hulp af.
Ik leerde:
HV 1 kan geplaatste worden bij een cl.die de regie voeren kan.
Dus verwachtte ik dit ook te vernemen bij herindicatie.
Maar nee het werd toch een HV 2-indicatie!
Maar hierbij hoort dan wel het uurtarief van 21,25!!
Nu is mijn hulp opnieuw dus ziek geworden.
De vervanging van de hulp is
iemand, die nog moet inburgeren,tijdelijk contract heeft en duidelijk als aphahulp werd aangenomen.Zij krijgt n.l. geen loon bij ziekte/vakantie en moet zelf belasting reserveren.
Toch wordt er door de zorgorganisatie op mijn vraag gemaild dat er voor vervangende hulp geen ander tarief geldt!!
Volgens mij is dit niet juist.
Wie profiteert nu van het uurtarief dat ons inrekening wordt gebracht?
Ik zou m.i. een particuliere hulp voor een veel lager uurtarief moeten kunnen vinden.
Op grond van mijn aanvullende zorgverzekering kan ik de facturen declareren, maar vind deze gang van zaken onaangenaam.
-daarbij moet ik eerlijkheidshalve opmerken dat het niet eenvoudig is om een particuliere kracht te vinden van wie ik geen antecedenten ken.Dit biedt de zorgorganisatie tenminste wel.
Wel een beetje erg kort door de bocht, vrees ik! Ja; de tarieven zijn in veel gemeenten eenvoudigweg te laag. En ja; de clienten verdienen naast schoonmaak ook een stukje aandacht. Maar…kunnen schoonmakers die aandacht niet geven? Moet je daar thuiszorgmedewerker voor zijn? En als we dan toch praten over kwaliteit in de zorg; zullen we dan ook even de wachtlijsten binnen de bestaande thuiszorg bespreekbaar maken? Mijn moeder heeft 3 maanden moeten wachten op huishoudelijke hulp en “uit nood” uiteindelijk gekozen voor een schoonmaakdienstverlener. Ze wil nooit meer anders!
Wat ik bijzonder vind is dat de schoonmaakbedrijven het wel goed op orde hebben met die lage tarieven en de “deskundigen” het in de afgelopen twee jaar duidelijk af hebben laten weten. Toch eens serieus naar het overheadplaatje binnen de thuiszorg kijken, denk ik!