Een rondgang van Zorgvisie langs topeconomen leert dat het niet al te moeilijk is om 4,2 miljard euro te bezuinigen op de zorg. Zeker als dat niet alleen binnen deze kabinetsperiode hoeft te gebeuren. De tijd lijkt rijp voor een forse ingreep in de AWBZ. Het kabinet heeft tot nu toe een groot deel van de aanbevelingen van de SER over de AWBZ voor zich uitgeschoven. De SER adviseerde vorig jaar de volksverzekering terug te brengen tot de kern: de onverzekerbare zorg aan vroeggehandicapten en vergelijkbare groepen. Een groot deel van de ouderenzorg kan worden overgeheveld naar de Zorgverzekeringswet en de Wmo. De overheid staat garant voor een basisniveau. Als burgers wat extra’s willen, kunnen ze daarvoor sparen via een verzekering, net zoals ze nu sparen voor hun pensioen.
Belangrijk in het advies is om zorgverzekeraars risico te laten lopen op de uitvoering van de AWBZ. Als verzekeraars een belang hebben bij doelmatigheid, dan blijken ze er werk van te maken. Het verstrekken van medicijnen blijkt nu 400 miljoen euro goedkoper te kunnen. Dat het SER-advies op de plank is blijven liggen, komt door de PvdA. Forse ingrepen in de AWBZ zijn “onbespreekbaar” zo liet fractieleider Hamers onlangs weten. Het rijtje aan bezuinigingsmaatregelen van de commissie-Gerritse dat de Volkskrant publiceerde, bevat ook heilige huisjes voor het CDA, zoals de beperking van de hypotheekrenteaftrek. Wat ligt meer voor de hand dan een politieke uitruil? De nood is hoog. In tijden van voorspoed kun je zaken voor je uitschuiven. Als de bodem van de schatkist in zicht komt, begrijpt iedereen de noodzaak van hervormingen. (Zorgvisie – Bart Kiers)
De verzekeraar is per definitie uit op winst. Ze halen de krenten uit de pap en “ingewikkelde” zaken zijn niet onder te brengen in een polis mits je een stevige(voor vele een onbereikbare) premie betaald. Vergelijk het met een autoverzekering. Rijd schadevrij en je no-claim stijgt tot max 80%. Krijg je schade dan kun je uitrekenen wat wijsheid is: zelf betalen of no-claim gaat omlaag. Ga je claimen en blijf je claimen dan gaat de premie stijgen. Verzekaars zullen nooit de verantwoording willen of kunnen dragen. De burger betaalt links of rechts om. In principe is elke zorg onverzekerbaar tenzij de kwaal gecertificeerd is. De verzekeraars willen de zorg sturen met geijkte behandeling maar wel zo goedkoop mogelijk. ergo beter een pil dan een consult. Geef de patient een routekaart met “vouchers” en stuur ze verplicht op reis. Vraag aan de patient een reisverslag en anticipeer op de ervaringen. Dat geeft zelfvertrouwen en eigenwaarde. Om te schrijven dat chronische patienten in veel gevallen beroep doen op specialisten is niet de schuld van de patient maar van het kader dat ooit bedacht werd om onderscheid te maken in verdiensten. M.i behoeft goede wijn geen krans. Elk moment dat er gesproken word over “geld” is er geen moment van “zorg”. Maak offertes per ziektegeval ipv “dekkingen” of “zzp”. De echte specialisten kennen hun pappenheimers dus men is risico-vrij en krijgt solidariteit een kans.Het begint erop te lijken dat de gemeente(lees WMO) ook een verzekeraar moet of gaat worden:))
Als de verzekeraar de verantwoordelijkheid gaat dragen voor de zorg voor de eigen verzekerden die zorg krijgen in een verpleeghuis, een verzorgingshuis of door de thuiszorg kunnen er beter verbindingen worden gemaakt met rest van de zorg. Ouderen en chronisch zieken doen in veel gevallen ook een beroep op medisch specialistische zorg, farmaceutische zorg, hulpmiddelen,etc. Zolang de verzekeraars slechts beperkt risico lopen en er een vereveningsmodel is om risico selectie te vermijden is de solidariteit niet in het geding en is de zogenaamde onverzekerbare zorg ook bij de zorgverzekeraar in goede handen.
Of je nu verborgen in je loonstrook een AWBZ premie betaald of via een automatische incasso of rekening van je verzekeraar. Betalen moet je als burger toch. Nu legt de overheid echter geld toe uit de algemene belastingopbrengsten, terwijl de AWBZ alleen uit de premies betaald moeten worden. Dat lukt echter niet meer en verhogen is slecht voor de loon en daarmee productiekosten en onze concurrentiepositie. Is de solidariteit die nodig is voor tot voort kort ‘ onverzekerbare zorg ‘ ook bij de verzekeraar in goede handen of geldt daar het winstprincipe?
Bezuinigingen op de AWBZ moeten niet verward worden met overhevelingen naar de zorgverzekeringswet. Voor de overheid zijn het bezuinigingen omdat er bordjes verhangen worden van collectieve lasten (AWBZ) naar private financiering (zorgverzekeringswet). Een gefaseerde overheveling van de gehele sector verpleging en verzorging biedt voor veel partijen een aantrekkelijk perspectief. Het SER advies kan alsnog opgevolgd worden.