De begroting van VWS staat zowel in de cure als in de care onder druk. In de cure ligt de nadruk op beperking van salarissen en operationele kosten. In de care zien we een verschuiving naar scheiden van wonen en zorg, en staan de Wmo-budgetten van gemeenten en de huursubsidie nog meer onder druk. Instellingen reageren op alle onzekerheid met verschillende strategieën.
Hand op de knip
‘Eerst sparen en dan pas investeren. Dus we doen voorlopig geen grote investeringen die een aanslag doen op onze vermogenspositie. Onze exploitatiesaldi lopen hierdoor op.’
Business as usual
‘Het ministerie zal het allemaal wel weer oplossen. We hebben immers nog oude toezeggingen en als wij omvallen, valt de hele sector om. Volgens de kwaliteitsoordelen van het bouwcollege en het ministerie hebben we ook geen keus.’
Exploitatieoptimalisatie
‘De tarieven blijven onder druk staan. We kunnen niet alle slechte gebouwen tegelijk aanpakken. We kiezen projecten die met beperkte kosten de levensduur en de exploitatie van de gebouwen positief beïnvloeden. Nieuwbouw is een uiterste middel en alleen aan de orde als dit nadrukkelijk de exploitatie verbetert.’
Vastgoed van de balans
‘We brengen alle vastgoedposities onder bij woningcorporaties en maken hen verantwoordelijk voor ontwikkeling en exploitatie.’
Ruimte voor vernieuwing
Wat is nu de juiste strategie? Hoe wegen continuïteit, klanttevredenheid, exploitatieoptimalisatie, duurzaamheid en risico’s mee in de keuze? De situatie verschilt per instelling. Er blijft ruimte voor vernieuwing, maar nu niet met de richtlijnen van de overheid, maar met de klantvraag als drijfveer. En met een sterkere marktpositie als einddoel. (Johan Paul, Coresta Healthcare)
Lees ook:
Zorgvisie magazine
Interesse in meer achtergronden? Word nu abonnee van Zorgvisie.
