Veel zorginstellingen zuchten onder dit toenemende probleem. Allereerst geeft het financiële schade. Twee jaar lang loondoorbetaling en vervolgens een verhoogde kans op WIA-instroom met maximaal 10 jaar doorbelasting van een WGA-uitkering. Daarnaast is met de huidige krapte op de arbeidsmarkt de werkdruk vaak al hoog. Dat een oplopend verzuim hier niet bij helpt, is voor iedereen duidelijk. Dit kan zelfs voor een vicieuze cirkel zorgen.

Aanscherping regels

Het is voor alle betrokkenen beter als deze trend gestopt wordt: voor de medewerker, de zorginstelling en de patiënt die kwaliteit en continuïteit in zijn zorg verwacht. Veel HRM-professionals zijn zich daarvan bewust. Maar wat te doen? Sinds de invoering van de beleidsregels ‘De zieke werknemer’ en de aanscherping van privacyregels met de AVG, is het niet zo gemakkelijk om met een actieve vorm van verzuimbegeleiding in te grijpen

Bekend is dat bij (langdurig) verzuim 65 tot 70 procent  niet medisch is. Dit verzuim wordt veelal veroorzaakt door een sluimerend arbeidsconflict, disfunctioneren, privéproblemen zoals schulden of overbelasting door mantelzorg, of een combinatie ervan.

Eigen Regie Model voor verzuimbegeleiding

Veel zorginstellingen hanteren het Eigen Regie Model (ERM) omdat bij  het ERM de leidinggevenden verantwoordelijk zijn voor de verzuimbegeleiding van de zieke medewerker. De leidinggevende staat dicht bij de medewerker en kan makkelijk contact onderhouden. Contact met de zieke medewerkers is essentieel tijdens de re-integratie. De leidinggevende kan zorgen voor aanpassingen op de werkvloer of voor andersoortig, passende arbeid. De manager kent immers de medewerker en zijn kwaliteiten.
De kennis van de leidinggevende is dus zeer welkom bij het kort en middellang verzuim. Maar naarmate de werknemer langer thuis zit of een complex verzuimgeval is, kan de leidinggevende als casemanager een complicerende factor worden. Daarom zijn er steeds meer zorginstellingen die de begeleiding van het langdurige verzuim overlaten aan een professional, bijvoorbeeld een register-casemanager.

Tweedeling tussen hoogte ziekteverzuim

In de zorg ontstaat momenteel een ware tweedeling op dit terrein. Zorginstellingen die vasthouden aan het ERM houden helaas negen van de tien keer een (te) hoog langdurig verzuim, zeker als er ook nog eens sprake is van zelfsturende teams. De hoogte van het ziekteverzuim kan bij deze zorginstellingen oplopen van 6 tot 8 procent en soms zelfs nog hoger.

Bij zorginstellingen die een casemanager in dienst hebben genomen die de verantwoordelijkheid heeft over de verzuimbegeleiding van de langdurig zieke medewerkers, ligt de hoogte van het ziekteverzuim tussen de 3,5 en 5 procent.

Het verschil in aanpak leidt dus tot een verbluffend groot verschil in langdurig ziekteverzuim van minimaal 1 procent tot maar liefst 4,5 procent. En reken maar na wat dat scheelt. Bij een zorginstelling met een brutoloonsom van 40 miljoen euro, scheelt 1 procent ziekteverzuim al 400.000 euro aan directe verzuimkosten per jaar.

Investeren in een verzuimspecialist

De laatste jaren is het mode in de zorg om overhead af te bouwen. Investeren in een verzuimspecialist waarvan de opbrengsten nog moeten blijken, is voor menig bestuurder geen aanlokkelijk idee. De kost gaan in dit geval voor de baten uit. Investeren in een professionele, goed opgeleide casemanager betaalt zich meestal dubbel en dwars uit. Met een steeds ouder wordend medewerkersbestand, een krappere arbeidsmarkt is het duurzaam inzetbaar houden van uw medewerkers niet meer dan een logische investering in uw belangrijkste kapitaal: uw mensen.

Bob Stadelmaier is specialist sociale zekerheid bij VvAA en adviseert zorginstellingen op het terrein van verzuim- en arbeidsongeschiktheidsrisico’s.