“Opdat crisissituaties vermeden kunnen worden en om de verplichting op te leggen dat een lid van de raad van bestuur verantwoordelijk wordt voor het kwaliteitsbeleid,” aldus staatssecretaris Jet Bussemaker tijdens het recente Kamerdebat over de problemen bij gehandicaptenorganisatie Philadelphia.Grote vraag is wat dit concreet gaat betekenen voor de directie van een zorginstelling. Gaat VWS concurreren met interimbureaus als BMC, Boer & Croon en De Veghte? Kan de overheid straks inderdaad een echte bewindvoerder parachuteren in de directie als de nood aan de man is? Iemand die net als bij een surséance van betaling de directie opzij zet en de onderhandelingen met de schuldeisers op zich neemt? Navraag bij het ministerie leert dat serieus wordt nagedacht over een extra functionaris in de directie van een zorginstelling. Deze optie moet deel uitmaken van de governance nieuwe stijl waarover de minister in maart of april een brief naar de Kamer zal sturen.

Als je cynisch bent, kun je stellen dat VWS straks bij driekwart van de thuiszorginstellingen bewindvoerders mag aanstellen om de scherven op te rapen die deels het gevolg zijn van het eigen VWS-beleid.

Dat kan een fascinerende interactie opleveren tussen mensen uit de praktijk en beleidsmakers die de lange lijnen uitzetten. Maar het werkt natuurlijk niet. Ongeveer acht jaar geleden stierf het fenomeen overheidscommissaris, een vertegenwoordiger van de overheid in een raad van commissarissen, een zachte dood. Belangenverstrengeling en onduidelijke rolverdeling waren de belangrijkste argumenten achter de opheffing. Die gelden nog steeds. Bij een goede corporate governance hoort een heldere afbakening van de verantwoordelijkheden. (Zorgvisie – Eric Bassant)