Artikel bewaren

U heeft een account nodig om artikelen in uw profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

Column: Is het ‘ieder voor zich’-denken niet een beetje doorgeschoten?

Regelmatig worden vreugdevolle vermeldingen gedaan over succesvolle, snelle IZA-toetsen. VWS heeft in 2023 een enorme pot met geld, bijna 3 miljard euro, in de vorm van transformatiemiddelen beschikbaar gesteld om bij te dragen aan behoud van toegankelijkheid en betaalbaarheid van zorg in de komende jaren. Bijzonder goed dat er zoveel budget beschikbaar is; ik zie de voordelen van deze smeerolie voor innovatie. Maar wordt dit budget niet te veel versnipperd over allerlei locoregionale voorstellen, wordt het wiel niet te veel op diverse plaatsen uitgevonden? Het oogt als ‘ieder voor zich’, maar wie zorgt dan voor ons allen?
Douwe Biesma, bestuursvoorzitter LUMC
Douwe Biesma, gefotografeerd door Paul Tolenaar

De ingediende plannen richten zich – zoals gevraagd – vooral op passende zorg, digitalisering, betere inzet van beschikbare capaciteit en slimme inzet van medewerkers. De doelstellingen verschillen in essentie dan ook niet per regio. Wat heel vaak mist, is het commitment van ten minste een groot deel van Nederland om op dezelfde wijze te gaan werken als in de pilot wordt onderzocht. Bij een positieve uitkomst zou de werkwijze uitgerold moeten worden naar een groot aantal instellingen, die zich daar bij de start van het project aan hebben verbonden. Dat zou toch het streven moeten zijn. Om te voorkomen dat straks duizend muurbloempjes slechts een enkele dag bloeien.

Ieder voor zich

Wij kunnen vaak heel goed uitleggen waarom de inrichting van een zorgpad borstkanker of digitalisering niet zomaar van de buren kan worden overgenomen. Dat zit in onze volksaard; je ziet dat buiten de zorg bijvoorbeeld terug in het aantal en de diversiteit van politieke partijen. Uniformiteit en harmoniseren, het zijn bijna vieze woorden in de zorg. Maar hoe effectief is het om in regio’s met verschillende epd’s te werken, waar arts-assistenten en medisch specialisten in diverse ziekenhuizen opgeleid worden of werkzaam zijn en waar patiënten vaak in verschillende instellingen worden behandeld? En hoe is het toch mogelijk dat ziekenhuizen in dezelfde regio nog steeds een eigen antibioticabeleid hebben? ‘Ieder voor zich’ kenmerkt de zorg. En ook ik kan een gloedvol pleidooi houden voor ‘eenheid in verscheidenheid’. Ik kan betogen dat de variety of species van Darwin heeft bijgedragen aan de verbetering van de overleving, maar is het ‘ieder voor zich’-denken niet een beetje doorgeschoten?

Harmonisatie

Kortom, honoreer alleen aanvragen voor IZA-transformatiegelden als daarin gegarandeerd wordt dat het project na afronding mag rekenen op brede support bij de implementatie. En bijdraagt aan harmonisatie. Laten we daarmee het IZA-budget vooral besteden aan grote, landelijke onderwerpen binnen consortia met een aanzienlijke omvang. Ik zie daarbij een belangrijke rol voor zorgverzekeraars, VWS of NZa bij ‘de zorg voor ons allen’.

Geef uw reactie

Om te kunnen reageren moet u ingelogd zijn. Heeft u nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.