De staatssecretaris is eindverantwoordelijk voor de pgb-chaos bij uitvoeringsorganisatie SVB en de dreigende declaratiechaos bij gemeenten. Uit een uitzending van Nieuwsuur bleek een maand geleden al dat VWS vorig jaar geen grip kreeg op de SVB die onder het ministerie van SZW valt.
Ellende was voorzien
Intern zag de SVB de ellende aankomen. Het IT-systeem voor de trekkingsrechten, Treks, werd een ‘walking skeleton’ genoemd. Ook deskundigen die een IT-audit van Deloitte analyseerden, trokken de conclusie dat de problemen al maanden van tevoren bekend waren en dat bestuurlijk onvoldoende is ingegrepen. Het was wijzer geweest om voor de overdracht van de pgb’s naar de gemeenten een overgangstraject van een aantal jaren af te spreken. Waarschuwingen zijn er genoeg geweest. Maar alle aandacht van Van Rijn ging uit naar het door de Tweede en Eerste Kamer loodsen van de Wlz en de nieuwe Wmo. Zijn departement is sterk in het ontwikkelen van beleid maar zwak in het doorgronden van uitvoeringsperikelen. VWS is bij de SVB een fuik ingezwommen en kan niet meer terug.
Deadline 15 mei
Na aandringen van de Kamer heeft Van Rijn 15 mei genoemd als datum waarop de problemen moeten zijn opgelost. Daarmee heeft hij ook een deadline aan zichzelf gesteld. Want als op 15 mei de chaos niet is weggewerkt, is de kans groot dat zijn positie onhoudbaar wordt. Vorige week kreeg een motie van wantrouwen van de SP alleen de steun van de PVV, de Partij voor de Dieren en 50Plus. Het CDA gaf de staatssecretaris nog het voordeel van de twijfel.
Ontspoord traject
Uit het plan van aanpak dat naar de Kamer is gestuurd, rijst een beeld op van een volkomen ontspoord traject. Het gaat niet alleen om IT-problemen. Ook de communicatie vanuit de SVB naar cliënten is gebrekkig en veel budgetten voor pgb-houders zijn voorlopig, wat de kans op fraude vergroot.
Bijzonder is dat de raad van bestuur van de SVB buiten schot blijft. Waarom leggen Nicoly Vermeulen en Ronald Barendse niet in het openbaar uit waarom de IT-systemen falen? Waarom zijn ze nog niet naar huis gestuurd?
Maatschappelijke kosten
De maatschappelijke kosten van dit zoveelste mislukte IT-project bij de overheid zullen hoog zijn. Vorig jaar heeft de commissie-Elias al gewezen op de gebrekkige aansturing vanuit de overheid van IT-projecten. Die leidt soms tot een verdubbeling van de kosten. In het geval van de SVB praten we waarschijnlijk over bedragen die hoger zijn dan de vorig jaar opgespoorde pgb-fraude. Dat is cynisch en niet te verkopen aan de pgb-houders en aan de zzp-ers die niet betaald krijgen voor geleverde zorg.
Staatssecretaris van Rijn is weliswaar eindverantwoordelijk voor de PGB’s, maar voor de ZBO SVB is Jetta Klijnsma verantwoordelijk voor de aansturing. Zij blijft in dit hele debacle buiten schot, terwijl zij hier ook een Verantwoordelijk rol in heeft.
Het duo Opstelten en Teeven moest weg omdat ze de kamer verkeerd hadden geïnformeerd.
Schippers en Van Rijn informeren de kamer niet alleen verkeerd, maar frustreren ook PGB-afhankelijken.
Weet u het nog?:
– maandenlang irritante badinerende spotjes en reclame,
– maandenlang geruststellende woorden en peptalk over ‘betere zorg’,
– interne signalen negeren of ontkennen,
– waarschuwingen bagatelliseren of afdoen als incidenten,
– confronterende voorbeelden van de PGB-chaos uit de weg gaan,
– pappen en nat houden, terwijl velen het water aan de lippen staat,
– volhouden dat het onverwacht was, terwijl de feiten dat weerspreken,
– de ICT van het SVB en ZV zijn niet voorbereid op ‘het nieuwe PGB’,
– met slappe excuses komen, terwijl de chaos in volle gang is,
– suggereren dat het op korte termijn opgelost is.
Waar ging het ook alweer om?
Bezuinigen en fraude bestrijden!
Was het te voorkomen?
Ja, met adequate voorbereiding!
Was het nodig?
Nee, kost meer dan het oplevert (Penny wise, pound foolish).
Wat nu?
Weg met Schippers en Van Rijn wegens misleiding!
De PGB-chaos gaat te lang duren en te veel kosten.
De PGB-afhankelijken mogen niet langer lijden onder hun mismanagement.
PGB oude stijl terug (was niks mis mee), maar met betere controle op fraude.
Het rapport van de commissie Elias heeft zijn gelijk opnieuw bewezen!
Als vader en als bewindvoerder ben ik vertegenwoordiger van mijn verstandelijk gehandicapte zoon, een PGB-gebruiker. De chaos en de frustratie die ik, en mede met mij, is gigantisch!.
-Zorgovereenkomstgen die in oktober al naar de SVB zijn gestuurd zijn nog altijd niet goedgekeurd, dus nog altijd niet geactiveeerd. Zorgverleners zitten al die tijd met onbetaalde facturen
-Bellen naar de SVB lukt niet, je wordt afgebroken, of je krijgt een bandje met het verzoek later terug te bellen omdat ‘het druk is’, of je wordt doorverbonden naar een andere vestiging, alwaar men je niet kan helpen
-e-mails worden niet beantwoord.
-Schrijven per aangetekende post is wat ik nu probeer.
In de loop van vorig jaar werd al overduidelijk dat dit hele project (net als overigens de gehele transitie van WMO en Jeugdzorg naar de gemeentes, alsook de ingrepen in de sniorenzorg, op één groot drama zou uitlopen.
Iedere iets of wat betrokkene kon dit zien aankomen. Maar toch werd deze ontsporende trein niet gestiopt.
Schande voor de nederlandse samenleving, schande voor de nederlandse belastingbetaler, schande voor de welwillende zorgverleners en -medewerkers. Maar nog meer: schande en vooral medelijden voor de zorgclient en zijn vertegenwoordigers die nu volledig in de kou blijft staan.
eens, Johannes.
en ik vrees dat ook het buiten beeld blijven van de RvB SVB past in een intussen bekend patroon. het departement houdt vol dat het de controle heeft. het ontmoedigt de leiding van haar externe uitvoeringsorganisaties om naar buiten (en naar de volksvertegenwoordiging) te treden om hun werk toe te lichten, helemaal als problematische situaties of verhoudingen lijken te bestaan.
maar ik verwacht niet, dat de politiek verantwoordelijke departementsleiding het vertrouwen van de Tweede Kamer (meerderheid) zal verliezen, als ze niet zelf tot de conclusie komt dat haar positie onhoudbaar geworden. is.
Een uitstekende samenvatting van wat mis ging, wat mis gaat, wie verantwoordelijk is (maar die verantwoordelijkheid niet neemt door consequenties te trekken), wat het kost en wat het (niet) oplevert. Helder en duidelijk. Je hebt geen 47 pagina’s tellend ambtelijk document nodig om de chaos uit te leggen.