De jongste bediende het meest complexe werk laten doen. Dat is wat er sinds jaar en dag gebeurt op de spoedeisende hulp van ziekenhuizen. Basisartsen zonder noemenswaardige werkervaring kijken als eerste naar patiënten die met een acute zorgvraag op de seh belanden. Voor mensen die zelf niet werken in de zorg is dat moeilijk te begrijpen. Het gaat op de seh vaak om leven en dood. Elke minuut telt. Op het slagveld doet de meest ervaren chirurg de triage en datzelfde principe zou ook op de seh moeten gelden. Ervaren artsen kunnen immers het beste inschatten wat echt levensbedreigend is, om vervolgens zonder tijdverlies adequaat te handelen. De seh-arts dus.

Ziekenhuizen stribbelen tegen

Maar dat gaat veranderen. Het nieuwe kwaliteitskader voor de spoedzorgketen, dat bijna af is en waarover Zorgvisie vanmorgen berichtte, bevat een nieuwe veldnorm. Op elke seh moet 24/7 een arts aanwezig zijn met minimaal twee jaar klinische werkervaring, waarvan minimaal één jaar ervaring in een poortspecialisme. De seh-arts dus. De ziekenhuizen stribbelen nog tegen. Het gaat ze geld kosten. Ze moeten meer seh-artsen opleiden en inzetten op de seh. Dat is duurder dan werken met basisartsen. Invoering van de nieuwe norm is afhankelijk van een impactanalyse die duidelijk moet maken hoeveel geld dat ziekenhuizen gaat kosten. Op zich is dat begrijpelijk, maar het mag er nooit toe leiden dat deze vanzelfsprekende veldnorm niet wordt ingevoerd.

Emancipatie van intensivisten en geriaters

Als die norm wordt ingevoerd, is dat een belangrijke stap op de weg naar een veiligere seh. Oud-IGZ-hoofdinspecteur curatieve zorg Wim Schellekens noemt het zelfs een majeure stap. Hij legt uit dat de seh een kritische afdeling is voor de patiëntveiligheid, net zoals de intensive care dat vroeger was. Dat kwam doordat de IC van niemand was. Alle medisch specialisten kwamen er met hun patiënten waar ze zelf hoofdbehandelaar voor waren. Toen kwamen de intensivisten, de medisch specialisten van de IC. Die stuitten op weerstand van de andere specialisten. Zij wilden hun hoofdbehandelaarschap niet afstaan en namen geen genoegen met een consulterende rol. De intensivisten hebben die strijd gewonnen en hun positie op de IC is nu onomstreden. De emancipatie van de intensivist noemt Schellekens dat. Ook geriaters hebben volgens hem zo’n proces meegemaakt en hun bijdrage voor kwetsbare ouderen is nu onomstreden.

Emancipatie van de seh-arts

De seh-arts gaat nu door een soortgelijk emancipatieproces. Ook de seh is van niemand. Alle specialisten komen er en zijn er hoofdbehandelaar. Dat leidt tot verwarring en ongewenste vertragingen. Is een vrouw met acute buikpijn voor de chirurg of de gynaecoloog? Nu nog kan een chirurg zeggen ‘nee hoor, die is voor de gynaecoloog?’. De seh-arts is de specialist die zo’n beslissing het beste kan nemen. Maar ook de seh-arts heeft te maken met verzet van de andere medisch specialisten, die hun verantwoordelijkheid niet willen afstaan. Seh-artsen maken hun deskundigheid waar bij de triage en het leiding geven op de seh. Het wordt tijd dat de seh-arts dan ook formeel de leiding krijgt op de seh.