Met technologische innovaties gaat het eigenlijk net zo, maar dan zonder de militairen en kogels. Het idee voor en het eerste gebruik van een radicale verandering ontstaat bij kleine, vaak specifieke, groepen die iets nieuws of anders willen. Net zoals bij beginnende volksopstanden. Bij innovaties komt de echt grote doorbraak ook pas als de meerderheid mee gaat doen. Het is leuk als een paar mensen in hun auto voor taxi gaan spelen of hun woning verhuren, maar dat maakt nog geen wereldwijde en algeheel gebruikte nieuwe dienst als Uber en Airbnb. Deze ontstaan als u en ik ook meedoen.

Daar zit de crux als het gaat om breed gebruik van e-healthtoepassingen. U en ik gebruiken deze niet. Waarom niet? Omdat het ons te veel inspanning kost en te weinig voordeel oplevert. Partijen als Uber en Airbnb hebben het gebruik gecombineerd met een ander gegeven, namelijk dat het middel om de dienst mee te boeken gewoon aanwezig is bij de gebruiker. Wel zo makkelijk.

Wat als we de smartphone net zo massaal zouden gaan gebruiken voor e-health, zoals dat we al doen om te bellen, appen, streamen enzovoorts. Dan meten we onszelf als het ware ‘vanzelf’ zonder dat we hiervoor extra inspanningen hoeven te doen. Het doorbreekt de huidige kip-eisituatie tussen zorgverleners en patiënten en creëert een tsunami aan aanbod van zelfgemeten patiëntdata. Wordt dit de langverwachte echt grote e-healthdoorbraak? Het zou zomaar kunnen.

Johan Vos is bestuurslid van de vereniging van Organisaties voor ICT in de Zorg (OIZ)