De bestuurders van de verpleeghuizen willen geen vaste norm voor de personeelssamenstelling. Ze weten zelf ook wel dat ze er vaak niet aan kunnen voldoen. Een minimale bezettingsnorm heeft in hun ogen alleen zin als er meer geld komt om aan die norm te voldoen. Anders onthult die norm alleen maar dat er onderbezetting is. Nog meer imagoschade dus en nog meer moeite om personeel te werven.
Verantwoorde personeelssamenstelling
Nadeel van deze lijn is dat onduidelijk is hoe het nu echt zit met de onderbezetting. De leidraad verantwoorde personeelssamenstelling verpleeghuizen kan duidelijk maken in welke situaties bepaalde huizen onvoldoende personeel hebben met de deskundigheid die past bij de zorgzwaarte. Als verpleeghuizen de norm niet halen, hebben ze een onderbouwd verhaal voor extra middelen als dat nodig is.
Afvinklijstjes en ranking
Een ander conflict is het meten van kwaliteit en het toezicht daarop van de IGZ. Ook op dat punt trappen bestuurders van verpleeghuizen op de rem. Ze willen af van de afvinklijstjes en de ranking van de IGZ. Ze vinden dat er meer aandacht moet komen voor hoe kwaliteit tot stand komt in het contact tussen zorgprofessional en bewoner. Het kwaliteitsbewustzijn van medewerkers is iets dat elke dag gecultiveerd moet worden, bepleitte ook hoogleraar Andries Baart onlangs in een blog op Zorgvisie.
Meten = weten
Maar Baart stelt ook dat dat bepaalde onderwerpen wel degelijk gemeten kunnen worden: indicatoren voor decubitus, vallen, medicatiefouten en het toedienen van psychofarmaca. De afgelopen jaren is gebleken dat die kengetallen wat zeggen over de kwaliteit van zorg. Bestuurders van verpleeghuizen lijken daar vanaf te willen. Insiders zeggen dat ze alle lopende projecten op deze onderwerpen vakkundig om zeep hebben geholpen. Ze willen af van indicatoren waarop ze afgerekend kunnen worden. Hoe kun je verbeteren zonder te meten?
Vertrouwenscrisis IGZ en bestuurders
De gang van zaken rond de openbaarmaking van de ‘zwarte lijst’ van de IGZ heeft het wantrouwen van bestuurders gevoed. Er is zelfs sprake van een diepe vertrouwenscrisis tussen IGZ en bestuurders van verpleeghuizen. Ze weigeren om kwaliteitsinformatie aan te leveren aan de IGZ waarmee andere partijen aan de haal gaan. De IGZ maakt ranglijsten en de media reppen over een zwarte lijst alsof de verpleeghuizen daarop onder verscherpt toezicht staan, terwijl dat niet zo is.
Doorzettingsmacht Zorginstituut Nederland
De zaak ligt nu in handen van het Zorginstituut Nederland (ZIN). Verpleeghuizen zullen zich blijven verzetten tegen indicatoren waarop ze kunnen worden afgerekend. Kan het ZIN die machtige lobby weerstaan? Daarnaast is het vraag of het ZIN gaat voor een harde norm voor personeelsbezetting die duidelijk zal maken dat de sector extra geld nodig heeft. Het ministerie van VWS zal achter de schermen druk uitoefenen op het ZIN om tot een slappe norm te komen, want extra geld voor zorg is er niet. Heeft het Zorginstituut voldoende ruggengraat om die politieke druk te weerstaan? Hoe machtig is het Zorginstituut eigenlijk?
Naar mijn idee is het ZIN niet erg machtig tot nu toe. Wel een kennisinstituut maar tot dusver geen toetsingsinstituut.
Met andere woorden; er wordt wel veel vooraf getoetst en beheerd, maar niet achteraf getoetst in de naleving, waardoor de IGZ nog heel druk is. De rol van ZIN zou scherper kunnen in relatie tot kwaliteitskeurmerken en de rol van de Certificerende Instelling. Zij zouden de juiste toepassing van alle kwaliteitsvereisten (zoals beheerd door het ZIN) op klant-, medewerker-, en organisatieniveau moeten toetsen. De scope van ISO, HKZ en Prezo is daar niet op berekend, maar die van het Improvement Model wel, dat is bekend bij zowel de branche als het ZIN.
Het Improvement model is een keurmerk dat van en voor het werkveld is ontwikkeld en geheel op basis van onafhankelijke toetsing is via de raad voor Accreditatie en de certificerende instelling waarvoor de zorgaanbieder zelf kiest. We gaan graag met partijen in gesprek! In 2013 en 2014 zijn twee organisaties over gegaan naar het Improvement Model, in 2017 hebben 7 organisaties (kleine tot middelgroot) zich gemeld en voor 2018 de eerste grote regionale aanbieder (2500 medewerkers)! Als 1 schaap over de dam is…
Meer informatie bij e.nieuwenhuizen@novire.nl
Even wat feiten op een rij:
Bij de invoering de ZZP's bleek dat de zorg die volgens die ZZP's nodig was niet paste binnen het macro budget. Doormiddel van zogenoemd rond rekenen (zeg maar passend maken) klopte het wel. Alleen is de benodigde zorg niet aangepast. Sinds de invoering van de ZZP's zijn de tarieven wel geïndexeerd maar niet aangepast aan de toegenomen zorgzwaarte. Dat die is toegenomen kan elke verzorgende vertellen. Vervolgens is er geen verpleeghuis in Nederland dat het maximale tarief krijgt van het zorgkantoor. Als je goed je best doet maximaal 98% maar daar moet je dan wel ontwikkelvoorstellen voor indienen en realiseren. Op zich niet verkeerd maar bij krappe budgetten …… Als we dan ook nog bedenken dat de meeste verpleeghuiszorg in een kleinschalige setting plaatsvindt en dat je, wanneer een plaats niet bezet is geen geld krijgt (behalve het mutatie tarief) maar de personele bezetting wel door gaat weet je dat het bijna onmogelijk is om een goede bezetting te realiseren.
Als je dan ook nog, vanwege nieuwbouw, je liquiditeit moet verhogen omdat er anders geen bank is die wil financieren is het denk ik wel duidelijk waarom leden van Actiz zeggen: geen Bijenkorf kwaliteit eisen voor Wibra prijzen!