Ik werk sinds een jaar voor zo’n organisatie. De NMA heeft er twee zaken lopen. In het ene geval zou ons bedrijf, in de jaren direct na de afschaffing van de regionale monopolies in de AWBZ, onvoldoende hebben geconcurreerd met buurorganisaties. In het andere geval zouden, tijdens de invoering van de Wmo voor huishoudelijke zorg, tijdelijk afspraken hebben bestaan met buurorganisaties om vooralsnog niet in buurgebieden aan te besteden.
Het is nu en hier niet de tijd en de plaats om in te gaan op deze twee zaken. Maar wel op de idiote gevolgen ervan. Een eventuele boete van de NMA bedraagt 10 procent van de omzet van het betreffende bedrijf. In ons geval kan dat zo’n 14 miljoen euro bedragen. Deze boete zou moeten worden betaald uit vermogen opgebouwd uit AWBZ-gelden, publiek geld dus. Uiteraard voor zover dat vermogen toereikend is. In ons geval zou het tot een zeker faillissement leiden, stante pede!
Zover zal het niet komen, mag ik hopen. Maar er is meer. Het ingewikkelde mededingingsrecht vereist de inzet van advocaten om te zorgen dat het niet zover komt. Mijn bedrijf heeft in de afgelopen 2 jaar zo’n 300.000 euro uitgegeven aan juridische ondersteuning. Met alles wat ons nog te wachten staat, zijn we nu misschien halverwege de procedures. Ook dit moet worden betaald uit AWBZ- of Wmo-middelen…
Tja, de tucht van de vrije markt is Spartaans. Blijkbaar is het dat allemaal waard. Maar wat schetst mijn verbazing? Die tucht geldt niet voor iedereen. Zojuist is bekend geworden dat onze bijna failliete buurorganisatie in Den Haag 24 miljoen NZA-subsidie ontvangt. Om te voorkomen dat zij kopje-onder gaat in diezelfde tuchtige markt. Snapt u het nog? (Jeroen van den Oever, bestuurder Vierstroom, Gouda)
Lees ook:
Het punt is dat in een tuchtige markt bedrijven failliet kunnen gaan en dat anderen de betreffende klanten dan gaan bedienen. Ook in het geval van Meavita was dit mogelijk geweest; Andere bedrijven in den Haag en omstreken stonden klaar om de zorg over te nemen. Maar blijkbaar waren plotseling de marktspelregels hier niet van toepassing.
Dat is de inconsequentie waar ik op doelde!
Ja, ik snap dit. Heeft natuurlijk alles te maken met de geldende regels op het gebied van mededinging. De NMa ziet erop toe dat thuiszorgorganisaties geen kartels vormen. Prima! En dat ze daarbij de bevoegdheid hebben om boetes op te leggen, ook prima. Want zonder een stok achter de deur zou de NMa geen enkele invloed hebben en zouden organisaties de regels voor mededinging massaal aan hun laars lappen. Waarmee ik niet wil zeggen dat Vierstroom in het verleden iets heeft gedaan of nagelaten dat niet mocht. Ik ken immers het dossier niet en kan daarover dus geen oordeel uitspreken.
Wat ik ook snap is dat de Haagse thuiszorgorganisatie subsidie ontvangt. En dat is niet om te voorkomen dat ze kopje-onder gaat, maar dat dient een achterliggend doel, namelijk om te bewerkstelligen dat de zorgverlening aan duizenden cliënten kan worden gecontinueerd! Het belang van de cliënt gaat boven het belang van de financiers.
Maar wat ik niet snap in de redenering van Jeroen van den Oever is zijn poging om beide zaken met elkaar in verband te brengen. Hij suggereert dat het redden van de organisatie in Den Haag alleen maar financieel mogelijk is doordat een substantieel deel van het daarvoor benodigde geld door Gouda wordt opgehoest. Zo is het natuurlijk niet. We hebben met zijn allen gekozen voor een marktmodel in de thuiszorg. En dat maakt van thuiszorgorganisaties, dus ook van Vierstroom een organisatie die verantwoordelijk is voor de eigen balans en verlies- en winstrekening. Weliswaar via de Wmo en de AWBZ gefinancierd uit gemeenschapsgeld, maar dat verandert niets aan die eigen verantwoordelijkheid. Zou Vierstroom dezelfde redenering volgen wanneer het zou gaan om bijvoorbeeld het betalen van verkeersboetes, omdat dat ten koste zou gaan van het uit publiek geld opgebouwde eigen vermogen!? Laten de verantwoordelijke bestuurders hun energie besteden aan het verhogen van de tevredenheid van hun cliënten en het tegelijkertijd verbeteren van de efficiency van hun eigen interne processen. In plaats van klagen over de consequenties van die marktwerking.
En dat het in de thuiszorg allemaal zo spartaans zou zijn, ik denk dat daar nog een hele aparte boom over opgezet zou kunnen worden.