Lage zzp’s in de verzorgingshuizen (1 t/m 3) worden voor het overgrote deel – uit recent onderzoek blijkt voor bijna 80 procent – bezet door armlastige senioren. Dit is de voornaamste reden voor de relatief grote capaciteit in de sociaal-economisch zwakkere gebieden. Met name in de grote steden staan relatief veel verzorgingshuizen met een hoog percentage lage zzp’s.

Gezien vanuit het perspectief van de zorginstelling heeft dit een grote omzetdaling tot gevolg. Er wordt hier dan ook angstvallig gezocht naar exploitatiemodellen in scheiden van wonen en zorg. Er liggen mogelijkheden, maar dan moeten de vastgoedlasten niet hoger uitvallen dan zo’n driehonderd euro per plaats. Dat betekent afboeken, tenzij je een duur huurcontract hebt.

Hoge prevalentie van dementie

Voor de zware zorg ligt de situatie compleet anders. De prevalentie van dementie is bij welvarende ouderen 30 procent hoger dan bij ouderen uit lagere sociale klassen. Dit betekent dat in gemeenten met een relatief hoge welvaart een grote behoefte is aan verpleegzorg. In een doorsneedorp ligt het percentage zzp 5 circa 12 procent hoger dan in een stad. Van de mensen met een zzp 5 in deze gemeenten betaalt 75 procent een hoge eigen bijdrage en ongeveer de helft zelfs de maximale eigen bijdrage.
Deze hoge percentages worden mede veroorzaakt door de vermogenstoets. Her en der constateren we al de effecten op de wachtlijsten voor verpleeghuiszorg. Met name in welvarende gebieden worden de wachtlijsten korter, ondanks de hoge behoefte. Mensen uit deze groep zien blijkbaar toch mogelijkheden om opname uit te stellen. Bovendien is er een steeds breder alternatief aanbod beschikbaar. Voor de traditionele ouderenzorgaanbieder betekent dit nog meer capaciteitsdruk op de zware zorg.

Te veel aanbod

Samengevat: Je bent de klos als je in een welvarend gebied zit met veel verzorgingshuizen. Tenzij verzorgingshuisplaatsen omgezet kunnen worden in verpleegplaatsen in een regime van scheiden van wonen en zorg. In de steden kom je in de knel met de lichte zorgplaatsen indien je niet in staat bent om kamerverhuurder te worden. De vraag naar verpleeghuiszorg is daar – als de stad tenminste niet te vermogend is – echter wel stabieler.
Ten slotte dreigt het gevaar dat je rechts wordt ingehaald door private aanbieders van verpleegzorg: met een maximale eigen bijdrage in 2014 van misschien wel 2.500 euro wordt deze optie namelijk steeds aantrekkelijker.

Johan Paul, directeur Coresta Healthcare