Het Ruwaard van Putten werd op 24 juni 2013 failliet verklaard. Zoals gebruikelijk hadden ook de medisch specialisten van het Ruwaard van Putten zich door middel van een toelatingsovereenkomst verbonden aan het ziekenhuis. In de toelatingsovereenkomst waren bepalingen opgenomen over de goodwill van de praktijk in geval van een overdracht.
Op de dag van het faillissement heeft SMC het Ruwaard van Putten doorgestart. In de doorstart zijn niet alle medisch specialisten ‘meegenomen’ door SMC. De ‘niet-meegenomen’ radiologen kregen vervolgens op 2 juli 2013 te horen dat de curatoren de toelatingsovereenkomsten niet zullen nakomen. De radiologen kunnen dan ook fluiten naar hun goodwillvergoeding. Naar hun mening lijden zij een schade van respectievelijk 2,5 en 2,2 miljoen euro. Voor de radiologen is dit onacceptabel; zij vinden dat SMC zich hun praktijk heeft toegeëigend zonder daarvoor een goodwillvergoeding te betalen. Zeker nu SMC een deel van de patiëntenpopulatie bedient die voorheen voor de betreffende medisch specialisten had gekozen of naar hen was verwezen vanwege hun reputatie.

Immateriële activa

SMC betaalde 6 miljoen euro voor de inventaris, voorraad en immateriële activa. Op het eerste gezicht lijkt de totale koopprijs reëel. De curatoren hebben de inventaris en de voorraad immers moeten laten taxeren. Opvallend is echter het bedrag voor de immateriële activa, waaronder de goodwill valt. Hiervoor betaalde SMC het bedrag van 1 euro. Dit kan ik niet geheel plaatsen. In een faillissement heeft een curator vaak te maken met financiers (over het algemeen een bank) die zekerheidsrechten, zoals pandrecht, hebben. In dit faillissement zijn er zeer beperkte zekerheidsrechten. De vraagtekens die de radiologen zetten bij de betaalde goodwill zijn dan ook begrijpelijk.
In de praktijk wordt wel vaker niet volledig bekend waarom curatoren bepaalde beslissingen nemen. Nu de rechter-commissaris toezicht houdt op de curator en toestemming moet verlenen voor een doorstart zal de curator voldoende argumenten hebben gehad om voor een dusdanig laag bedrag de goodwill te verkopen.

Geen schadevergoeding

De radiologen vorderen hun schadevergoeding verder op grond van onrechtmatige daad en ongerechtvaardigde verrijking. Zij stellen dat SMC rijker is geworden ten koste van de medisch specialisten. Op grond van de wet is SMC in geval van ongerechtvaardigde verrijking gehouden de schade te vergoeden.
Onrechtmatige daad wordt door de rechtbank afgewezen. Of er sprake is van ongerechtvaardigde verrijking wil de rechtbank laten bepalen door een deskundige. Zo ver komt het alleen niet. SMC stelt tussentijds hoger beroep in om zo het arrest van het Gerechtshof te krijgen over de ongerechtvaardigde verrijking.
Het oordeel van het Gerechtshof komt erop neer dat de radiologen geen vordering hebben op SMC. SMC is gerechtvaardigd verrijkt omdat zij een overeenkomst heeft gesloten met de curatoren over de doorstart. Naar het oordeel van het Gerechtshof maakt het geen verschil dat de medisch specialisten op eigen kosten (of op kosten van de maatschap) een investering ten behoeve van de goodwill van hun praktijk hebben gedaan.
Vanwege de doorstart en de voor de goodwill betaalde euro hoeft SMC geen schadevergoeding te betalen aan de radiologen. Zij zullen hun vordering kunnen indienen in het faillissement, maar de praktijk leert dat de kans nagenoeg nihil is dat de medisch specialisten nog iets van een goodwillvergoeding zullen ontvangen.

Risico’s doorstarter

Voor de faillissementspraktijk en eventuele doorstarters is dit een gewenste uitspraak. De rechtvaardiging om iets ‘goedkoper te kopen’ is vaak gelegen in het feit dat een doorstarter ook geen garanties van de curator krijgt. Het is ‘garantie tot aan de voordeur’ en vanaf dat moment zijn alle risico’s voor de doorstarter. Dit zal de bittere smaak bij de radiologen niet wegnemen, maar dat maakt in het recht nagenoeg niet uit.