Artikel bewaren

U heeft een account nodig om artikelen in uw profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties1

Blog: Een sigaar van 3 miljoen

Iedereen is het erover eens: de salarissen in de zorg moeten stijgen om voldoende mensen te boeien en binden voor een baan in de zorg. Het demissionair kabinet heeft, onder druk van de Tweede Kamer, hiervoor een toezegging gedaan van 675 miljoen euro. Een mooi gebaar. Maar kan ik als werkgever van bijna 4000 medewerkers daarvan de salarisverhoging in 2022 ook betalen? Zijn die miljoenen echt een extraatje of slechts een sigaar uit eigen doos?
Jeroen Lambriks Amstelring
Jeroen Lambriks, bestuurder Amstelring

Ik vrees het laatste. En dat heeft verregaande consequenties. Daarom roep ik demissionair minister Hugo de Jonge op om de overheidsbijdrage in de arbeidskosten (OVA) voor 2021 op het oorspronkelijke niveau van 3,24 procent te houden. Om daarmee te voorkomen dat wat hij met de ene hand geeft, met de andere hand terugneemt.

De markt is verstoord

Door de coronacrisis en de daaruit voortvloeiende overheidsmaatregelen is een marktverstorend effect ontstaan. Mede daardoor zijn de salarissen (in verschillende cao’s) gemiddeld maar met 2 procent gestegen in plaats van met de verwachte 3,24 procent. De 3,24 procent die in de OVA was opgenomen en waarmee in de cao-VVT was ‘gerekend’.

En hier ontstaat het probleem: de indexatie van de NZa-maximumtarieven voor 2022 worden nu verlaagd met 1,23 procent als correctie over 2021. En loopt daarmee direct uit de pas met de huidige salarissen. In de cao-VVT was voor 2021 onder andere een loonstijging van 3 procent per 1 juli opgenomen. Dit betekent alleen al voor mijn eigen organisatie een extra kostenpost van zo’n 3 miljoen euro over 2022. En dat effect blijft ook in de jaren erna doorlopen, terwijl de cao-onderhandelingen nog moeten starten!

Onaanvaardbaar

Door het directe overheidsingrijpen in 2021 is een bijzondere situatie ontstaan. De zorgtarieven zijn onvoldoende aangepast om de verhoging van de zorgsalarissen te kunnen financieren.
‘Daarover kun je toch onderhandelen?’, hoor ik u bijna zeggen. Was het maar zo eenvoudig. De zorgkantoren en -verzekeraars verwijzen naar de overheid en die verwijst weer naar de werkgevers. Die moeten het tekort van bijna 1,25 procent maar oplossen aan de cao-onderhandelingstafel. Dat vind ik als werkgever onaanvaardbaar!
In een cruciale sector, waarin nu en de komende jaren een enorm tekort aan medewerkers ontstaat, kan en mag geen sprake zijn van een verslechtering van de salarispositie van de zorgmedewerkers ten opzichte van andere sectoren. Daarbij moeten we als sector niet alleen marktconforme salarissen bieden, maar ook investeren in nieuwe woonzorgconcepten en technologieën om de zorg ook voor de toekomst op een kwalitatief hoog niveau te houden.

Sigaar uit eigen doos

Het is absoluut noodzakelijk om de OVA voor 2021 op het oorspronkelijke niveau te houden.
Dus: geen sigaar uit eigen doos alstublieft, maar een echte investering in de zorg. En in de mensen die die zorg iedere dag weer met hart en ziel geven!

Door: Jeroen Lambriks, bestuurder Amstelring

1 REACTIE

Geef uw reactie

Om te kunnen reageren moet u ingelogd zijn. Heeft u nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.