Premier Rutte en zijn ministers stellen dat er geen reden is waarom verpleegkundigen en verzorgenden een voorkeursbehandeling verdienen boven de medewerkers in het onderwijs. Zeker nu we zo dringend onze begroting op orde moeten krijgen van Europa.
Convenant
Bonden en werkgevers brengen het argument in stelling dat de sector helemaal niet wordt ontzien; er wordt immers drie miljard bezuinigd op de AWBZ. De sociale partners hameren op het zogeheten OVA-convenant (bijdrage Overheid in de Arbeidskostenontwikkeling). In dit convenant hebben overheid, bonden en werkgevers afgesproken dat de sociale partners vrijheid hebben van onderhandelen en dat de personele kosten geïndexeerd worden aan de hand van ramingen van het Centraal Planbureau. Dit relikwie uit 1999 brengt bij mij warme herinneringen boven aan de vette jaren negentig. Toen de bomen nog tot in de hemel groeiden en het poldermodel voor iedere westerse natie zo’n beetje de heilige graal was. Helaas zijn die mooie jaren van ongekende welvaart en groei ten einde en moeten we allemaal inleveren. In de achterkamertjes in Den Haag is al een loonwet in de maak die het hele OVA-convenant overbodig maakt. En minister Schippers van VWS liet onlangs in een brief aan de Kamer weten zich in de curatieve ggz niets aan te trekken van het OVA-convenant. Omdat de prijzen in de curatieve ggz met de invoering van de prestatiebekostiging vrij onderhandelbaar zijn, is de OVA daar een dode letter, aldus de minister.
Solidariteit
Het ziet er dus naar uit dat die nullijn er wel komt in de zorgsector. Maar dat hoeft niet het einde te betekenen van de mooie principes van solidariteit waarop het poldermodel destijds is gebouwd en groot geworden is. De nullijn zou veel draaglijker zijn als ook de bestuurslaag in de zorg zich eraan zou committeren. Dan leveren we echt allemaal een beetje in.
Dat tekenen bij het kruisje is al jaren standaard praktijk voor de huisarts. En de NMa? Die keurt dat goed.
Hoezo vrije onderhandelingsruimte in de curatieve GGZ: tekenen bij hetr kruisje, dat is alles wat mogelijk is. en dat noemen ze marktwerking in de zorg.
Maar dan moet je wel beseffen, dat als de boel failliet gaat, zij de eerste zijn, die zich nergens druk over hoeven te maken
Insgelijk met die van banken, gemeerten, zotrginstellingen, gas,stroom en water, en alle instellingen die toch wel om primaire behoeften nooit failliet hoeven te gaan als ze zich tenminste niet met bonuscultuur of waardeloze beleggingen gaan bemoeien.