De Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) deed vorige week haar openingszet met de publicatie van het visiedocument Van zorg naar participatie. De boodschap is duidelijk: zorgleveranciers moeten alles wat ze gewend zijn bij het leveren van begeleiding vergeten. Voorbij zijn de dagen dat een professional op basis van een duidelijk afgebakende indicatie een vastgesteld aantal uren begeleiding leverde. De zorginkoop wordt straks vanaf de keukentafel van de cliënt bepaald.
Consortia
Rotterdam loopt zoals zo vaak voorop. Aanbieders moeten zich verenigen in consortia om begeleidingswerk in de havenstad binnen te kunnen halen. Voor elke deelgemeente komt er zo’n consortium. Hierbinnen moeten aanbieders hun kennis delen met maatschappelijke partners en hun infrastructuur openstellen voor de activiteiten van andere organisaties. Dat klinkt niet heel aantrekkelijk voor aanbieders. Maar, zo staat in Van zorg naar participatie, aanbieders ‘moeten af van de prikkel om zo veel mogelijk productie te draaien.’
De eerste kritiek
De eerste kritiek in Rotterdam is opvallend genoeg niet afkomstig van instellingen maar van een cliëntenkoepel. Platform VG Rijnmond reageert op het idee van de gemeente dat één coördinerende zorgmedewerker meerdere doelgroepen moet gaan bedienen. Zowel gehandicapten als ouderen bijvoorbeeld. Of dat gaat werken, waagt het platform te betwijfelen. De aanbieders van gehandicaptenzorg zien dat ook niet zitten. Zo roept brancheorganisatie VGN het ministerie op om een aantal groepen te ontzien bij de overheveling. Mensen met een zintuiglijke beperking en cliënten met niet-aangeboren hersenletsel kunnen alleen door een specialist geholpen worden. Het is duidelijk: de stellingen worden ingenomen en de loopgraven gegraven. 2012 belooft een tumultueus jaar te worden. (Zorgvisie – Wouter van den Elsen / Twitter)
Lees meer:
Beste Wouter,allereerst bedankt voor je columns. Ik heb een vraagje en ik denk dat jij daar wel wat van af weet. De functie begeleiding overzetten van awbz naar wmo is een wetswijziging die moet door de eerste kamer worden geloodsd, neem ik aan.
Ik heb op 23 juni in Den Haag vd Staaij horen roepen dat hij het niet eens is met dit beleid en dat hij zaken waar hij invloed op heeft in de 1e kamer niet zomaar 1,2,3 goed zal keuren. Dit houdt toch dat het nog niet helemaal zeker is of het allemaal zo in deze vorm zijn doorgang vindt? En als dit zo is waarom dan al die publicaties, ik heb zelfs ergens al een verslag gelezen van een rechterlijke uitspraak over verschillende opvattingen begeleiding in awbz en wmo. Als vd Staaij voet bij stuk houdt en het gaat niet door, zijn dan al die commissies en plannen en wmo-raden en publicaties voor niks? Of is er misschien ergens in een torentje iets aan iemand beloofd dat het nu al zeker is dat het gewoon doorgaat? Of moet ik het helemaal anders zien? bedankt voor je moeite alvast.
vrgr
Jan
Maar als we er zelf voor kiezen aan de kant te blijven staan, zullen we die invloed nooit krijgen. Invloed en medezeggenschap krijg je niet, die moet je zien te bevechten. En als je die wel krijgt, kunnen ze die ook zo weer afpakken.
er is natuurlijk nog één ding echt duidelijk: de eigenlijke zorgvragers, de zorgafhankelijken, krijgen met ingrijpende veranderingen te maken zonder dat ze op vorm en inhoud daarvan wezenlijke invloed kunnen uitoefenen. dat is het gevolg van de keuzes in het landelijk beleid, hoewel de beleidmakers ons anders willen doen geloven.