Toen Edith Schippers aantrad, trof ze de boedel van Klink, waaronder diverse rechtszaken. In de kern betroffen die het probleem waar ook zij mee zou worstelen: de kostenbeheersing van de curatieve zorg in een verder vrijgegeven stelsel vol prijs- en volumeprikkels. De rechtszaken brachten slechts marginaal resultaat voor de overheid en dreigden een jaarlijks terugkerende omgangsvorm tussen overheid en veld te worden. Schippers koos eieren voor ons geld, langs de weinig liberale weg van budgetbeheersing door afspraken vooraf te maken met de de koepels en die vast te leggen in een alomvattend convenant. Door de vroege val van het kabinet Rutte-Verhagen-Wilders is dit convenant nu haar erfenis. En die ziet er niet best uit.
SER-advies vat oude kreten en beloftes samen
Dat kunnen we afleiden uit het pre-advies van een belangrijk adviesorgaan, de Sociaal-Economische Raad, dat de SER uitbracht met het oog op de kabinetsformatie. De problemen van het huidige stelsel worden keurig opgesomd, de oplossingen zijn vaag of (meer) papieren tijgers. Zo citeert de raad blijmoedig de inhoudelijke afspraken van de convenanten, bijvoorbeeld voor de ggz, wat leest als een samenvatting van alle kreten en beloftes die we al 20 jaar horen. Het probleem van de innovaties die het huidige bureaucratische systeem zo ontregelen en dus nu worden ontmoedigd, lost ze op door ‘streng pakketbeheer’ met veel ‘richtlijnen’ van het College voor zorgverzekeringen en zijn Kwaliteitsinstituut. De SER suggereert zelfs ‘indicatie-interventiecombinaties’ als nieuwe loot aan de reeds bestaande woekerende dbc-stam. De geconstateerde volumeprikkels worden aangepakt met een ‘gedeelde verantwoordelijkheid’. Dan weet iedereen hoe laat het is: alleen de overheid kan ons redden. Tegelijk wordt in de paragraaf daarna geconstateerd dat zorgverzekeraars hun verantwoordelijkheid juist niet nemen. De oplossing: dat ze nu eindelijk eens die selectieve zorginkoop gaan doen. Dat kon toch al vanaf 2006? De SER neemt hun verdedigend argument klakkeloos over: er is geen transparante kwaliteitsinformatie en dus kijken we allemaal weer naar het Kwaliteitsinstituut. Het hele idee dat dergelijke informatie aan ieder contract ten grondslag moet liggen en dat een ‘markt’ – zeker een die bestaat uit vier oligopolisten, – dat ook kan afdwingen en wel beter dan een overheidsinstituut, ontbreekt. Eerder is in het preadvies terecht geconstateerd dat hier ook niet het probleem (maar wel het excuus) zit. Zorgverzekeraars durven niet hard op te treden uit angst voor imagoschade, zo staat er letterlijk. En dat zal dus zo blijven en wordt gefaciliteerd door uitstelgedrag richting nieuwe protocollen, standaarden en instituten.
Vijf nieuwe maatregelen
Die boedel ligt nu klaar. En, zoals het advies aantoont, de nieuwe minister staat er alleen voor. De economische ideologen prediken weer de passie van een schijnmarktbestel met veel gezamenlijke verhulling, vervlechting en bureaucratie. Ik noemde dat eerder Russisch privatiseren, en ook wel China Zorg. Dat verhaal zal Schippers echter niet onderuit kunnen halen, omdat zij en haar partij dat geloof hebben gedeeld in de verkiezingen. Tevens zal nu moeten worden bewezen dat de wankele, papieren convenanten hebben geholpen, altijd lastig als het je eigen ‘uitvinding’ is.
Ten slotte zie ik vijf belangrijke nieuwe maatregelen , waarvoor ze ook niet graag verantwoordelijkheid zal willen nemen:
- een waarborgfonds oprichten in combinatie met een ‘levend testament’ voor zorgverzekeraars, zodat ze niet langer individueel grote reserves hoeven aan te houden van ons premiegeld met het oog op een (onwaarschijnlijk) ‘faillissement’;
- het dot-systeem handhaven (heeft erg veel gekost), maar in combinatie met budget- en preventieafspraken met zorgverzekeraars of landelijk gebudgetteerde contracteerruimte, in regionale of ketensamenhang;
- het salaris van medisch specialisten aanpakken; uit het laatste CBS-rapport (2012) blijkt een gemiddelde winst over alle specialismen van €176.000,-, als gevolg van een jaarlijkse groei van hun winst met minimaal 8-10 procent per jaar (en soms meer), bovenop een ook niet slecht norminkomen van €129.000;
- de eerstelijn versterken via steviger allianties van zorgverzekeraars
- een inkomensafhankelijke zorgpremie invoeren en tegelijk het systeem van zorgtoeslag afschaffen.
Dit alles maakt dat ik denk dat we een andere minister van VWS zullen krijgen.
Steven de Waal, voorzitter Public SPACE Foundation
Lees meer:
Met eindeloos gedoe (>10 jr. allerlei commissies) is het norminkomen voor med. specialisten in 2007 met het oog op de dbc’s gesteld op 142,50/uur pat.gebonden tijd.
Dar volgen is nodig en verder geen nieuwe experimenten. Voor psychiaters geldt dat niet, zo gemakkelijk/onbetrouwbaar is de overheid en de OMS nu ook weer wel. Ik heb lang gestudeerd omdat ik een baan op de universiteit had (en geld verdiende (en dus geen beurs/lening meer nodig). Artsstudie, werken en specialisatie bij elkaar 15 jaar. Nu werken tot 65 betekent 33 jaar werken (+ 3 jr baan universiteit). Meestal zal het max. 35 jaar werken zijn, voor @Henk ook. Als hij dan zijn goodwill heeft afgelost en terugkrijgt bij zijn opvolger en zijn pensioen heeft opgebouwd heeft hij een riant inkomen gehad en een uitstekend pensioen. 6o uur per week wordt ook gewerkt door mensen in het bedrijfsleven met een wat hogere functie of niet (een familielid in de it, geen hoog inkomen: 40 uur werken en meer, geen overwerkregeling en 3 uur per dag autorijden, dat heeft Henk ook niet). Dus: niet klagen en vasthouden aan het norminkomen.
belangrijke nieuwe maatregel ?????
“de eerstelijn versterken via steviger allianties van zorgverzekeraars”
Ik geloof dat ik het allemaal niet meer goed begrijp.
– stevige alliantie? En de NMa dan?
– stevige alliantie? Dat mag dus WEL bij verzekeraars?
– wat heeft een verzekeraar te zoeken bij eerstelijns zorg?
– zou u de eerstelijns zorg eerder toevertrouwen aan Rouvoet en Wiegel dan aan uw eigen huisarts om de hoek? ( natuurlijk besef ik mij, in alle nederigheid, dat uw huisarts om de hoek GEEN beschikking heeft over 12 miljard op de planken) .
– het salaris van dokter X “aanpakken” ? Wat suggereert dat? Dat het graaigedrag van dokters het probleem is, en niet de achterliggende systematiek van betaling?
Anno 2012 wordt gewoonweg niet ingezien dat de zorg geen markt is, dat de verkeerde keuzes gemaakt zijn, en dat die 12 miljard reserves van de zorgverzekeraars bedenkelijk te noemen zijn, omdat veel mensen onder het minimum geacht worden om een hogere premie te betalen.
Dat onze minister van tabak een fraai baantje krijgt bij KPMG, ZN, NSO: dat valt te verwachten.
Ik hoop echter dat de volgende minister het landsbelang laat prevaleren boven het eigenbelang.
@Tulah @Bernard
Na twaalf jaar studeren, met 60-urige werkweken, met zeer veel stress en verantwoordelijkheid is een inkomen rond de 180k bruto niet meer billijk. Dan praten we over een uurtarief van ongeveer €75. Over die studie zelf betalen: laten we dan voortaan het hogere management en de advocaten etc. (gemiddeld uurtarief €175) dan ook hun studie zelf betalen?
Van alle systemen van de laatste 40 jaar werkte het budgetsysteem het beste.Het systeem is namelijk ten principale onbeheersbaar, en voorlopig volstrekt ondoorgrondelijk, overal in de wereld. Dus gewoon een zak geld, en op=op. Dan zou ik zelfs wel minister willen zijn.
Kom op Henk! Een half leven studeren is interessant, veel mensen zouden dat willen. Een loodzware baan? Natuurlijk: een zware baan met verantwoordelijkheden, maar dat is ook uitdagend! Geen een specialist zou in een supermarkt achter de kassa willen zitten. Ik denk dat baan van heel veel medewerkers in de zorg veeel zwaarder is.
geen risico, bedoel ik natuurlijk
Als specialisten ondernemers zijn die risico lopen en dus winst maken, mogen ze ook wat voor hun ondernemingsvermogen betalen. Ergo, de studie die voor hen is betaald, zouden ze zelf moeten betalen. Nee, niet de goodwill, dat is geen investering, dat is een zelf in het leven geroepen systeem om de pensioenpot te spekken. medisch specialisten zijn een van de weinige ondernemers die risico lopen.
@Henk: zoals je kunt lezen worden vijf punten benoemd, waaronder de inkomens van de specialisten, die overigens geen half leven studeren, aangezien de levensverwachting van de gemiddelde Nederlander 80,7 jaar is. Niemand zegt overigens dat specialisten niet goed mogen verdienen. Wat dan goed versienen is, daarover verschillen de meningen. Binnen het stelsel van publieke financiering worden echter in toenemende mate normen gesteld t.a.v. beloningen en specialisten maken daar ook onderdeel van uit.
Wat mij betreft kan en mag het voorgestelde pakket uitgebreid worden met het aanpakken/beperken van de doorgeslagen regelgeving en de daaraan gekoppelde bureaucratie, het betalen per verrichting en de uit hand gelopen overhead in zorginstellingen. Oftewel het aanpakken van de wildgroei in management en stafafdelingen en budgetten zoveel mogelijk besteden waar ze ook horen: in het primaire proces van zorg- en dienstverlening.
Goh, weer dat geneuzel over de inkomens van de medisch specialisten. 2.5 miljard op een totale begroting van meer dan 75 miljard. Ja hoor, daar zit de oplossing. get real. Het is niet meer dan normaal dat je na en half leven studeren en met een loodzware baan goed verdient.
Een van de betere blogs ook al ben ik het met de conclusie niet eens. Een echte VVD-er had ook geen verantwoordelijkheid willen nemen voor de maatregelen die Schippers de afgelopen jaren heeft doorgevoerd. Als ze twee jaar geleden haar voorkeuren opzij kon zetten, dan vraag ik mij af waarom ze dat nu niet zou kunnen. Daarnaast heeft ze meer dan geroken aan de macht, en macht werkt verslavend.