Het was dan ook een meesterzet van minister Schippers toen zij in 2012 het kwaliteitsinstituut lanceerde en zo haar handen vrij kan houden. Het kwaliteitsinstituut is dé plaats voor problemen die het veld niet zelf weet op te lossen. Daar liggen er nogal wat van. Neem bijvoorbeeld de concentratie van complexe spoedzorg. De zorgverzekeraars gooiden in 2013 met hun Kwaliteitsvisie Spoedzorg de knuppel in het hoenderhok. Zij hadden zelf een verdeling gemaakt en alvast een paar ziekenhuizen van hun spoedeisende hulp beroofd. Hoe hard ze ook riepen dat het om een ‘blauwdruk’ ging, het wantrouwen laaide weer op. Een jaar lang hebben ziekenhuisbestuurders en wetenschappelijke verenigingen gepraat in regionale overlegorganen om vervolgens tot de conclusie te komen dat het probleem onoplosbaar was. Voor de vorm zijn er wel wat kleine verschuivingen afgetikt, maar dat waren dingen die in de praktijk toch al gangbaar waren. Zoals de meest complexe multi-traumapatiënten. Logisch dat die naar de academische centra gaan. De verdeelsleutel voor beroertezorg is veel lastiger te vinden. Het gaat, helaas, om grote aantallen patiënten die een ziekenhuis niet graag ziet vertrekken naar de concurrent. Bovendien was op de wetenschappelijke onderbouwing van het voorstel van de zorgverzekeraars nogal wat af te dingen. De zorgverzekeraars kwamen er niet uit, of durfden er niet uit te komen en wat deden ze toen? Hup, over de schutting naar het kwaliteitsinstituut.

Doorzettingsmacht
Het instituut dat doorzettingsmacht heeft gekregen en knopen mag doorhakken. De lol hiervan is dat het instituut wordt bevolkt door allerlei professionals uit het veld. Die de gevolgen van zo’n doorgehakte knoop direct in hun eigen praktijk merken. Die zelf ook lid zijn van een of meer belangengroeperingen of wetenschappelijke verenigingen. Zo is de voorzitter van de adviesraad kwaliteit nu een gynaecoloog; daarvoor was het een ziekenhuisbestuurder. Het maakt het nemen van besluiten niet gemakkelijker. Maar, het instituut heeft nu iets gevonden dat het veld zal bevallen: het gaat zijn doorzettingsmacht ‘doseren’.

Explosieve onderwerpen
De eisen aan complexe spoedzorg zijn inderdaad gedoseerd. In het rapport van het instituut zijn kwaliteitsindicatoren gesteld voor verschillende takken van spoedzorg. Aan volumenormen ontbreekt het. Omdat er geen wetenschappelijk bewijs voor zou zijn. Dat kan, maar dit doseren leidt zo wel tot halve oplossingen. De explosieve onderwerpen  blijven nog steeds liggen.

En minister Schippers? Zij regeerde rustig verder.