De KNMG en het ministerie van VWS haasten zich om het een en ander recht te zetten en te nuanceren. Want zo eenvoudig is het nu ook weer niet om patiëntgegevens op te vragen. Er moet wel sprake zijn van een behandelrelatie en dat wordt expliciet gevraagd via een pop-up schermpje.

Toch blijft de twijfel knagen. Want stel, uitgaande van een ‘het loopt helemaal verkeerd-scenario’, bij hoeveel patiëntendossiers kun je dan als kwaadwillend persoon? Een huisarts laat bijvoorbeeld zijn UZI-pas slingeren, en zijn pincode staat achter op het fotolijstje met zijn vrouw. Hoeveel dossiers kan een snoodaard dan inzien om te controleren of de beruchte BER-code erin staat, wat staat voor buitenechtelijke relatie? Dat vraagt een patiënt met een niet volstrekt onbesproken levenswandel zich natuurlijk af.

Vroeg of laat zal het een keer voorkomen. Vervolgens is de vraag hoe groot is dit risico, ben ik bereid dit te lopen en welke voordelen van het EPD staan daar tegenover? Die keuze zal iedereen voor zichzelf moeten maken. Mogelijk zullen schuinsmarcheerders eerder bezwaar aantekenen tegen het opnemen van hun medische gegevens in het EPD dan patiënten die nooit langs de pot piesen. Waarmee ik natuurlijk niet wil beweren dat iedereen die bezwaar aantekent een echtbreker is. (ICTzorg – Mario Gibbels)