Hans Beckers, toen bestuurder van Humanitas in Rotterdam, maakte furore met zijn ‘welzijnsvisie’ op cliëntgerichte zorg: “Een hond of kat geeft de bewoner meer geluk, beter welzijn en daarom hebben zij minder last van fysieke problemen. Sindsdien heeft de ouderenzorg vele dalen gehad (bezuinigingen) en gapende dieptepunten (pyjamadagen). Er werd een netwerk van kwaliteitsmetingen opgebouwd om te trachten goede zorgkwaliteit te garanderen en mensen beter inzicht te geven in de prestaties van instellingen om een weloverwoge keuze te kunnen maken.

kwaliteitscriteria

Inmiddels leveren de strenge kwaliteitscriteria instellingen een hoop werk op. Maar ze hebben ook zeker wel gezorgd voor verbeteringen in de ouderenzorg. Uit het Elsevier-onderzoek naar de prestaties van 2440 verpleeg- en verzorgingshuisinstellingen en thuiszorginstellingen blijkt dat nog maar één regio – Den Haag – over het algemeen qua zorgkwaliteit onder het gemiddelde zit. Gemeten zijn de kwaliteit van leven, de kwaliteit van de zorgverleners en van de organisatie, en de veiligheid van de zorg.

Mondig

Voor de uitbreiding van cliëntgerichte zorg wil brancheorganisatie ActiZ zich concentreren op de zogenoemde ‘verantwoordelijke zorg’. Kwaliteit van zorg wordt dan gemeten door te kijken of aan de behoefte van de cliënt wordt voldaan. Goed uitgangspunt, want cliënten zijn mondig, zij willen zelf kiezen op wat hen aanspreekt in een instelling.

Zorgverleners

Kijken we naar de factoren die voor cliënten erg bepalend zijn voor de kwaliteit, dan springen de zorgverleners er vaak uit. Verzorgenden die aandacht en respect hebben voor de cliënt, hoe dement deze ook is. De kunst voor de instellingen lijkt te worden om op een krappe arbeidsmarkt deskundige en betrokken verzorgenden te vinden. Als we Elsevier mogen geloven, is dat in de Randstad het moeilijkst. (Zorgvisie – Carolien Stam)