De jongelui raadden elkaar aan vooral een hoog eigen risico te nemen bij het afsluiten van een zorgverzekering. Door een hoog eigen risico in de basisverzekering te nemen, gaat immers je premie met vrijwel de helft van dat risico omlaag. Bij deze jongelui is nauwelijks sprake van grote ziekterisico’s, dus het is voor hen een loterij zonder nieten.
Solidariteitsgedachte
Het concept van de zorgverzekering van 2006 is in hoofdlijnen gebaseerd op de solidariteitsgedachte: solidariteit tussen gezond en niet gezond, tussen oud en niet oud, en tussen rijk en niet rijk. Iedereen, ongeacht diens persoonlijke omstandigheden, moest een betaalbaar recht op toegang tot elementaire zorg hebben. Dit in tegenstelling tot de vroegere particuliere ziektekostenverzekering die vooral gestoeld was op het zogenoemde equivalentiebeginsel: de premie moest in overeenstemming zijn met het individuele risicoprofiel. Dit betekende dat ouderen meer moesten betalen vanwege leeftijdsdifferentiatie, zieken geen polis konden krijgen en dat arme mensen werden verwezen naar sociale regelingen. Hoewel er sprake was van een geleidelijke convergentie van particuliere sector en sociale regelingen, was equivalentie nog steeds een principieel uitgangspunt voor de particulieren. Zorg werd dan ook niet voor niets gerangschikt onder de schadeverzekeringen die equivalentie hoog in het vaandel hadden.
Eigen risico
Terug naar de stellingname van de jongeren over de basisverzekering. De huidige zorgverzekering is, ondanks dat solidariteitsprincipe, toch een mengvorm geworden van een sociale en een particuliere verzekering. Dat is op zich niets nieuws, maar dit element komt vooral naar voren bij het eigen risico.
Zoals bekend, is met ingang van 2013 het wettelijke eigen risico verhoogd naar 350 euro. Dit eigen risico, dat reeds in 2006 op een lager niveau is ingevoerd, is op zich al een inbreuk op de solidariteitsgedachte van het systeem. Immers hierdoor is de solidariteit tussen ziek en gezond aangetast. Degene die ziektekosten heeft, moet die eerst zelf betalen tot – nu – 350 euro en dan pas gaat de solidariteit werken. Voor de niet-zieken is eigen betaling niet aan de orde. De solidariteit is doorbroken aan de betalingskant: een lastenverhoging voor de zieke en niet voor de gezonde mens.
Daarnaast is in de zorgverzekering de mogelijkheid gecreëerd om boven op het wettelijke eigen risico, een vrijwillig eigen risico te nemen. Dit risico kan oplopen tot het wettelijke maximum van 500 euro. Door dit eigen risico toe te staan, is er een nog grotere aanslag op het solidariteitsgehalte van het systeem gepleegd. Ten eerste door de omvang van het eigen risico, ten tweede door de daarmee verband houdende premiederving en ten derde door de vrijwillige basis van dit eigen risico. Door het opnemen van een hoog bovenwettelijk eigen risico gaat de premie voor de zorgverzekering flink omlaag: ongeveer de helft van dat bovenwettelijke gedrag, dus maximaal rond de 250 euro. Geen wonder dat ‘goede risico’s’, lees: gezonde mensen, dit in grote aantallen doen. Hun risico wordt bovendien nog verkleind doordat zij, als ze schade hebben, eerst het wettelijke eigen risico moeten doorlopen.
Doordat het voordeel behaald wordt via premievermindering, betekent dit dat de premieopbrengsten voor de hele zorgverzekering minder worden. Bij een gelijkblijvend uitgavenniveau, houdt dat in dat iedereen, jong en oud, ziek en gezond, rijk en arm meer premie moet betalen ten gerieve van jonge gezonde mensen. Een forse aantasting van de solidariteitsgedachte. In feite is de leeftijdsdifferentiatie van de particuliere sector, gebaseerd op dat equivalentiebeginsel, in de zorgverkering van 2006 gewoon overgenomen.
Bezuinigingsvoorstel
Het hierboven beschreven fenomeen zou eens onderdeel van een evaluatie van de zorgverzekering moeten zijn. En als dat niet gebeurt – de Nederlands politiek is niet zo happig op dit soort exercities – dan kan het altijd nog dienen als bezuinigingsvoorstel in de zorg. De afschaffing van het vrijwillige eigen risico moet behoorlijk veel geld opleveren. Ik ben toch niet gek!
Rob Scheerder
Health Columnist
Verwijten kan ik je hooguit dat je ook minder solidair bent met mensen met aangeboren problemen en andere pechvogens Willem. Maar dat laat het systeem nu eenmaal toe. Verder wens ik je nog veel gezonde jaren, maar de ervaring leert dat de problemen opeens komen en voor individuen maar marginaal met de leefstijl zijn te beïnvloeden. Dan dus niet opeens het eigen risico verlagen hè?
beste willem lees het stuk nog eens. Het gaat over solidariteit. En over zorg die tgv van de solitariteit te duur is aan het worden.
Nou Henk #6 ik ben 62 en heb het maximale eigen risico genomen dat ik kon krijgen (omdat ik dat wel aandurf gezien mijn leefstijl) dus wat wil je me verwijten?
http://fd.nl/economie-politiek/642196-1309/zorgverzekeraar-als-melkkoe?s_cid=home:opinieteaser#commentBottom
Kom je aan verzekeraars, dan kom je aan een 1000=tal economen in dit land en die staan klaar om de verzekeraars tegen kwaadwillig nieuws te beschermen.
Wat zeiden B Baarsma, B Jacobs, M Bouman, M Visser ook weer? Onze modellen zijn ook maar computermodellen en we zien de golf ook pas als die onze huiskamer heeft weggevaagd.
KPMG Plexus, OESO en WHO zijn daar ook achter gekomen en pleiten al jaren, (KPMG Plexus sinds kort) voor zorgstelsels op basis van NHS/Scandinavisch model, gezond verstand modellen).
Maar ja, dan verliezen een 1000-tal economen (met aanhang) een flink deel van hun inkomen/werk.
Wat zegt Econoom Alain Enthoven ook weer over private zorgverzekeraars? Econoom Milton Friedman? Econoom M Porter?
Wat zouden die economen zeggen over het MBI? Akkoorden op Hoofdlijnen? Doorleverplicht? Gratis zorg leveren, wettelijk verplicht, als het budget van de private verzekeraars is opgemaakt?
Daar geven de NL Economen geen antwoord op. De Nobelprijs ligt klaar als zij het antwoord wel weten.
Ik hoor vandaag op het nieuws dat de verzekeraarsgieren overwinsten maken op de aanvullende tandartsverzekeringen door te weinig uit te keren . Overigens heel OUD NIEUWS . Nogmaals : je kunt en moet ook geen huis of auto verzekeren tegen achterstallig onderhoud.
Oh ja, het probleem is gemakkelijk op te lossen. Kennelijk werkt het vereveningssysteem omvoldoende Rob, anders zouden de verzekeraars het vrijwillig eigen risico niet eens aanbieden. Gewoon verwerken in de vereveningsregels. Dat verzekeraars een lagere uitkering uit het Zorgfonds krijgen naarmate ze meer vrijwillig eigen risico aan de man brengen. De voorspellende waarde van een vrijwillig eigen risico moet echt enorm zijn, zodat het CVZ geheel volgens de wet het vereveningssysteem in die richting kan aanpassen.
Zo kun je zeker nog wel even door gaan Willem. Maar dan wel je eigen risico houden als je ouder wordt en blijkt dat je je gezondheid toch niet zo erg kan beïnvloeden. Dan niet opeens vinden dat anderen wel solidair met jou moeten zijn en gauw het eigen risico flink verlagen.
Ook ik ben niet solidair meer met mensen die op kosten van de gemeenschap bloeddruk verlagende en cholesterolverlagende middelen gebruiken terwijl ze zich volstoppen met een overmaat aan voedsel. Ik ben ook niet meer solidair met mensen die in het weekend de SEH overstelpen met vage klachten. Of de huisarts plat lopen met een gewone griep.En zo zou ik nog wel even door kunnen gaan.
daarvoor is de zorgwereld niet gereguleerd en losgeslagen van de werkelijkheid
ze moeten eerst alles binnen de voor logica, binnen de grenzen houden, en niet alles onder de zorg onderbrengen
DAN BEN IK TOCH NIET GEK—echter nu wel en dat gelag betalen onnoodzakelijk
http://www.trouw.nl/tr/nl/5724/Internet-3-0/article/detail/3504547/2013/09/07/Kabelconcurrenten-hoeven-hier-niet-te-concurreren.dhtml
In het buitenland weten ze wel dat je concurrenten niet moet laten samengaan als dat slecht is voor de concurrentie. In Nederland staan we erbij, kijken er naar en geven we onze zegen. .
30 Is teveel
En aan de andere kant van de Noordzee, in Engeland, vinden ze niet alleen dat concurrenten elkaar niet zomaar mogen overnemen, maar dat zelfs een belang van 30 procent van de ene concurrent in de andere niet verstandig is.
Niets van dat al in de Hollandse polder. Hier mag je rustig 30 procent bezitten van je grootste concurrent, en geheel overnemen lijkt ook geen probleem.
—Zie de concentratie van verzekeraars. Fusie Achmea en DFZ was zelfs geen probleem; marktaandeel van 90% in de provincie Friesland, maar landelijk 35%. Er was nog concurrentie druk volgens de ACM en NZa.
—Zie de concentratiegolf in de ziekenhuizen. Marktverdeling in Den Haag 50/50. Delft erbij. 100%. Tilburg 100%. Amsterdam?
‘Ik ben toch niet gek’?
Die evaluatie komt er dus zeker niet.
Daar zien de financiele instellingen, verzekeraars en banken wel op toe.
In hoeverre zijn mensen solidair die zich vol blijven stoppen met fast food, niet in beweging zijn te krijgen en vooral blijven roken?
Solidariteit was prachtig maar onbetaalbaar en niet houdbaar meer!
In 2006 begon het met een no-claim regeling, niet met een eigen risico. Maar hoe dan ook… er is, vind ik, gelukkig ruimte om een individuele keuze te maken en steeds meer mensen maken daar gebruik van. Vaak alleen maar én omdat het kan én omdat het moet (tegenwoordig). Een eigen risico op een reisverzekering van 5 tientjes of 250 euro op de inboedelverzekering of het standaard ‘storm eigen risico’ van minimaal 250 euro op de opstalverzekering wordt doorgaans als vervelend ervaren. Men is dus helemaal niet zo eigen risico minded en velen houden ook het hart vast, maar in deze barre tijden moet je soms een gokje wagen.
Ook voor jongeren is en blijft het een gokje. Hoog eigen risico en geen aanvullende verzekering en dan iets aan je meniscus met 25 behandelingen fysiotherapie. Kassa!