Het initiatief is prijzenswaardig, maar de traagheid waarmee de publieke sector innoveert, steekt schril af bij de snelheid waarmee innovatie in de private sector plaatsvindt. Voor bedrijven is het vernieuwen van producten en diensten een manier om te overleven. Innovatie gedijt in een klimaat waarin ruimte is voor ondernemerschap, waar vernieuwing leidt tot een voorsprong voor de innovatoren en een nadeel voor de achterblijvers. In de zorg gaat innoveren meestal tegen de wind in. Door bijvoorbeeld huisartsen en specialisten die om de tafel gaan zitten om een zorgketen op te zetten. Of door verzorgingshuizen die hun nek uitsteken door te investeren zorg op afstand.
Er zijn vaak wel budgetten om innovatieve projecten op te starten, maar er is geen structurele financiering om ermee door te gaan. Eventuele besparingen worden afgeroomd door de zorgkantoren en de zorgverzekeraars. De nadruk ligt meer op controle en beheersing van de uitgaven dan op het stimuleren van ondernemerschap. Als je innovaties in de zorg wilt aanjagen, moet je aan dat laatste wat doen.
Innoveren in de zorg is loslaten. In deze innovatiespecial lichten de minister en de staatssecretaris toe wat de ambities zijn en hoe de zorg ervoor staat als het om innoveren gaat. Zij sleutelen aan de randvoorwaarden, maar uiteindelijk moeten de professionals het zelf doen. Verder staan we stil bij een aantal baanbrekende projecten en blikken we terug op de koplopers van het Sneller-Beterprogramma. Hoe is het hen vergaan? Ook in dit nummer een aantal praktische artikelen over de innovatievoucher, tips van innovatiedeskundigen en adviezen uit het bedrijfsleven. (Zorgvisie – Eric Bassant)
Mee eens. De denkfout is om vervolgens innovaties uit te rollen/op te schalen binnen de sector en tot standaard te verheffen. Daar moeten we vanaf, omdat daarmee het competitieve voordeel van innoveren verloren gaat. In het bedrijfsleven is innoveren ook om competitieve redenen.