Een maand geleden moesten Dik van Starkenburg en bestuurslid Nicolet Zeller van Ziekenhuis Gelderse Vallei in Ede het veld ruimen. Vandaag werd bekend dat Bart Bemelmans, bestuursvoorzitter van het Canisius Wilhelmina Ziekenhuis in Nijmegen de vier jaar niet vol maakt.

‘Goed overleg’

De bestuursvoorzitter en de raad van toezicht zijn ‘in goed overleg’ uit elkaar gegaan. Hij wordt bedankt voor zijn verdiensten. Meer uitleg wil het ziekenhuis niet geven. Waarop wij in elk geval weten dat er van goed overleg geen sprake zal zijn geweest. Op 19 januari verscheen nog een interview met Bemelmans (op Discura.nl), die toen al geweten moet hebben dat hij zijn langste tijd in het CWZ had gehad. Het interview met Bemelmans leest als een sollicitatiebrief. Hij wil graag samenwerken, hij durft kritisch te zijn: in Medisch Centrum Alkmaar, waar hij van 2008 tot 2010 bestuurder was, ‘ontbrak het hem aan politieke sensitiviteit’. De medische staf zegde het vertrouwen in hem op. Bemelmans, die inmiddels heeft bijgeleerd, noemt zichzelf een vrijdenker, een solist ‘die in het meenemen van mensen in zijn ideeën een uitdaging ziet. Gaandeweg zien mensen wel dat hij iets moois aan het bouwen is.’
In Nijmegen zagen de collegae, Bemelmans is van origine uroloog, dat niet. 

Msb

Liep Bemelmans te ver voor de troepen uit, of hebben we hier te maken met de macht van de medisch-specialistische bedrijven? Al bij de introductie van deze nieuwe bestuurslagen, vreesden zittende bestuurders dat hun ziekenhuizen onbestuurbaar dreigden te raken. Niemand die het hardop durfde te zeggen, trouwens. Niet bij voorbaat de relatie verstoren. Guus Schrijvers vermoedde bij het vertrek van de Gelderse Vallei-bestuurders al de geheime invloeden van het msb. Waarom zou dat in het CWZ niet ook het geval kunnen zijn. Msb’s, sommige ziekenhuizen hebben er wel zes, hebben een eigen beleid en kiezen een eigen positie. Verantwoordelijkheden zijn vaak niet goed belegd, dus onduidelijk, terwijl de raad van bestuur wel eindverantwoordelijk is. Niet zelden zijn oude maatschapsstructuren onder de oppervlakte blijven bestaan. Er staat nu alleen een muur omheen in de vorm van een msb. Geen wonder dat bestuurders de grip dreigen kwijt te raken. Maar ja, het blijft gissen want wegens gebrek aan transparantie wil noch de raad van toezicht van het CWZ, noch die van de Gelderse Vallei, in het openbaar verantwoording afleggen.

Ziekenhuisbestuurder

Wie wil er eigenlijk nog ziekenhuisbestuurder worden? Een functie waarin je als WNT-gebonden functionaris de helft verdient van wat menig vrijgevestigd medisch specialist jaarlijks op zijn bankrekening binnen ziet komen. Bestuursvoorzitter Kees Donkervoort  van Medisch Centrum Leeuwarden zei het al tegen Zorgvisie: er is straks niemand meer te vinden, en al helemaal geen medisch specialist, die nog een ziekenhuis wil besturen voor dit geld. Vlak na deze uitspraak maakte het MCL het vertrek bekend van Donkervoort. Hij gaat naar KPN. Zijn ziekenhuizen genoodzaakt na lang zoeken en lang-‘durige’ interimperiodes, een beroep te doen op B-garnituur bestuurders?

Het kan nog gezellig worden in het Canisius Wilhelmina Ziekenhuis want de nieuwe bestuursvoorzitter, Hans Broertjes, is in 2016 met bonje vertrokken uit ziekenhuis Amstelland. Vanwege een conflict naar verluidt met, jawel, de medische staf.