Het is duidelijk dat Elsevier nu al heimwee heeft naar Hoogervorst en de overige ministers van het liberale smaldeel, maar waar het de zorg betreft lijkt Balkende IV het oor goed te luisteren te hebben gelegd. Rust in de tent, dat is wat de sector voorlopig wil. In concreto betekent dit: nieuwe stelselwijzigingen noch het drastisch terugdraaien van genomen maatregelen. In dit opzicht wordt de zorgsector op zijn wenken bediend. De nominale premie blijft gehandhaafd en wordt niet vervangen door een inkomensafhankelijke premie. Het aantal vrij onderhandelbare ingrepen in de ziekenhuissector wordt voorlopig voorzichtig verhoogd van tien naar twintig procent. Om de knelpunten in de verzorging en verpleging aan te pakken komt er 150 miljoen extra. Verder wil het kabinet ruimte voor “ondernemerschap en privaat kapitaal”. Een diffuse formulering, maar wel een die doet vermoeden dat het nieuwe kabinet zorginstellingen zelf verantwoordelijk wil maken voor de huisvestingscomponent.
Voorzichtig als de plannen voor de zorg mogen zijn, ze bieden de nieuwe minister van VWS in ieder geval gelegenheid om te werken aan twee nauw verweven aspecten die onder Hoogervorst zijn ondergesneeuwd, te weten: vertrouwen en kwaliteit. Juist door de vernieuwingsslagen is het vertrouwen in de (kwaliteit van de) zorg onder professionals en de bevolking behoorlijk gedaald. Een nieuwe minister ontkomt er volgens de Raad voor de Volksgezondheid en Zorg (RVZ) dan ook niet aan een weldoordachte beleidsagenda voor innovatie te formuleren. Het ministerschap van Hoogervorst heeft geleerd dat innovatie en zorgverbetering niet automatisch op marktwerking volgen. Mocht de nieuwe minister het belang van kwaliteit uit het oog verliezen, dan is daar dit voorjaar het Nivel met cijfers over het aantal vermijdbare sterfgevallen in Nederlandse ziekenhuizen. Geheid dat het thema “kwaliteit” de komende maanden niet uit de publieke belangstelling is weg te branden.
Door: Philip van de Poel
Reageer op deze bijdrage
