Nou, ik heb er niets aan: als ik een afspraak probeer te maken, word ik ingepland over twee weken (Hallo! Het doet nu pijn!). Op de meeste vragen aan de huisarts krijg ik geen antwoord omdat de vraag niet goed doorkomt. En herhaalrecepten worden door de apotheek al lang automatisch verwerkt, dus die functie voegt niets toe. Als ik feedback over de app wil geven aan de fabrikant – die mogelijkheid zit er echt in – dan moet ik mij eerst authenticeren via DigiD ‘want het gaat om medische gegevens’. Ondanks deze tekortkomingen, laten we het zo maar noemen, zie ik de app in meerdere praktijken aanbevolen op een poster.

De website van de leverancier laat zien dat deze de ambitie heeft de app uit te laten groeien tot een pgo, een persoonlijke gezondheidsomgeving. Daarin moet ik zelf al mijn medische informatie kunnen bekijken, als ware het een soort van kijkbuis op mijn over vele instanties verspreidde dossier, en daar tevens in kunnen bepalen welke zorgverlener ik toegang geef tot welk deel van dat dossier.
Met de app die de leverancier nu in de markt heeft gezet hou ik mijn hart vast. Deze ga ik vast niet willen.

Deze? Kun je dan kiezen? Ja, dat is de bedoeling. Er zijn verschillende leveranciers die een pgo op de markt hebben gebracht of nog gaan brengen. Globaal zijn er twee varianten van. De oudste, ook wel het Persoonlijk Medisch Dossier, HealthVault of iets dergelijks genoemd, is niet veel meer dan een gestructureerde opbergplaats van informatie bij een of andere provider. De informatie moet je zelf erin stoppen, overtikken uit de kopieën van een medisch dossier of je moet hopen dat je behandelaar iets erin wil doen. Dit type, dat in sommige landen, zoals de VS, een beetje werkt, is hier nooit van de grond gekomen.

Het nieuwe type koppelt met de systemen van behandelaren en daar hoef je zelf – bijna – niks in te tikken. Ja, basisinformatie natuurlijk en je kunt je dossier aanvullen met zelf verzamelde gezondheidsgegevens. Erg fijn als je zo’n slim horloge draagt of een eigenwijze weegschaal hebt.

De pgo’s die nu op de markt komen zijn allemaal van het nieuwe type. Het zijn niet allemaal apps, er zijn ook webvarianten of combinaties daarvan, zodat iedereen er profijt van kan hebben, ook de 87-jarige zonder smartphone. Browsen kan tegenwoordig iedereen, toch?.

Welke wil ik dan? Even wachten, de keuze is nog zeer beperkt. Het coördinerend patiëntenplatform semi-overheidsorgaan MedMij heeft allerlei eisen en wensen opgesteld waaraan leveranciers moeten gaan voldoen. En een ingewikkelde selectieprocedure bedacht om te bepalen welke leveranciers uitverkoren gaan worden. Over dit proces gaan allerlei verhalen, het zou oneerlijk zijn, vriendjespolitiek, gesloten en niet controleerbaar, maar daar geloof ik niets van. Zo zijn wij niet in Nederland.

Ik ben blij dat ik eerdaags erop kan vertrouwen dat mijn pgo een MedMij stempel krijgt en dan aan de hoogste standaarden voldoet. Dat gaat vast goed lukken, gezien de lange staat van dienst van de (semi-)overheid met gezondheids-ict, denk aan het LSP, de dossierstandaarden en de verplichte informatiebeveiliging.

Ik ben benieuwd of de leverancier van mijn huidige gezondheidsapp door het selectieproces van MedMij komt. Misschien installeer ik hem dan weer.