De aandeelhouders van het Slotervaart hebben ruzie en daarvan dreigt het ziekenhuis de dupe te worden. In 2006 leek het nog zo mooi: het gemeenteziekenhuis stevende hard op een faillissement af en toen was daar als reddende engel Aysel Erbudak die met hulp van de bemiddelde, maar zieke, weldoener Jan Schram het ziekenhuis kocht en redde van de ondergang. Het eerste privéziekenhuis was een feit. De onconventionele Erbudak schudde de boel flink op en dat was nodig ook, zo erkennen zelfs haar felste tegenstanders. Het Slotervaart stoomde op in de vaart der volkeren en werd klantvriendelijk.
Machtsstrijd
Totdat Jan Schram in december 2012 overleed en er ontstond een machtsstrijd om de aandelen. Binnen het ziekenhuisbestuur braken enorme ruzies uit. Erbudaks medebestuurders hielden zich bezig met medisch inhoudelijke zaken. De financiën lieten zij over aan Erbudak. Ze onderhandelde op het scherpst van de snede met zorgverzekeraar Achmea, maar het zou goed komen, beloofde ze. Maar voor ze haar belofte waar kon maken werd ze geschorst. Bestuurder Dees Brandjes is diep teleurgesteld: ‘Erbudak heeft het bestaan van het ziekenhuis in de waagschaal gesteld. Dat kan niet, er liggen hier patiënten dood te gaan. Het is hier geen koekjesfabriek.’ De advocaat van Erbudak ziet het anders: ‘Of het een ziekenhuis is of een koekjesfabriek, maakt voor de juridische zaak niets uit’.
Keerzijde
Misschien heeft ze gelijk, maar dit is dus de keerzijde van aandeelhouders toelaten in ziekenhuizen. Ze kunnen vechtend over straat gaan. Met als risico dat de patiëntenzorg in gevaar komt. Het ziekenhuis is al veel patiënten kwijt. Het omzettekort kan dit jaar niet meer worden goedgemaakt. Rechtszaken slurpen tijd en geld. De status quo is wankel: de grootste aandeelhouder en de huisbankier hebben toezeggingen gedaan maar er staat nog niets op papier. Is het ziekenhuis straks de grote verliezer?
Geachte lezer,
Door psychologisch,medisch en bouwkundig te investeren kan het ziekenhuis of medisch centrum Slotervaart een gouden toekomst tegemoet zien.
Samenwerken is noodzakelijk maar wel met behoud van de eigen identiteit.
En die identiteit heeft het medisch centrum Slotervaart,ik verwijs maar eens naar de oorspronkelijke statuten.
Die speerpunten zoals ze zijn omschreven in de statuten zijn de moeite waard om verder ontwikkeld te worden.De grote levenskunst is om de juiste mensen te vinden die hieraan vorm en inhoud willen en kunnen geven.Waarbij wederzijds vertrouwen essentieel is:Vertrouwen komt te voet en gaat te paard.
Meestal vind je de juiste mensen in je eigen kring.Door onterechte bescheidenheid houden deze mensen zich vaak op de achtergrond.
Het is net als in de politiek:Je moet gevraagd worden om een ziekenhuis te leiden anders wordt het misschien i.p.v.” leiden’ Lijden.
Vriendelijke groet
Daar waar aandeelhouders de koers gaan bepalen, daar verliest iedereen behalve de aandeelhouders.En laten we wel zijn, dat zien we overal,of hebben de verzekeringen die miljarden winst maakten dat over de verzekerden verdeeld? Dacht het niet, het gaat allemaal naar de aandeelhouders en ze verhogen vrolijk de verzekering volgend jaar weer met de smoes, dat we zoveel uitgeven aan zorg en het eigen risico nog maar even omhoog moet. Dat geldt voor die ziekenhuizen ook.Winst maken is geen non issue meer.Hoe meer winst over de zere rug van de patiënten,hoe beter.
Ik ben het ermee eens dat een ziekenhuis een financieel gezond bedrijf moet kunnen zijn, dat zou moeten kunnen zonder fraude, opgehoogde rekeningen (en dat is dus ook fraude) enz. Maar ja, dan zal er waarschijnlijk nog heel wat water naar de zee stromen eer het zo ver is. Tot dan hebben alleen de aandeelhouders de jackpot en dat is zuur.