En dat terwijl de bedenkers van de megafusie alleen maar het heil van hulpbehoevende burger voor ogen hebben. “Wij willen de mensen de regie over hun eigen leven geven”, aldus Evean-topman Wim de Weijer in NRC Handelsblad.

De vraag is alleen tegen welke prijs. En daar maakt de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) zich zorgen over. De marktmeester in de zorg heeft inmiddels genoeg ervaring met fusies om te weten dat aanbieders die almaar groter groeien de prijs flink kunnen opdrijven. Economen Marco Varkevisser en Erik Schut vinden het daarom hoog tijd dat de NMa strenger gaat optreden. De kartelwaakhond laat het vooralsnog afweten. Als Espria enkele seniorencomplexen afstoot, mag de nieuwe zorgcombine gewoon zijn gang gaan.

Bij recente ziekenhuisfusies toonde de NMa zich al even coulant. Alleen instellingen die in eenzelfde branche en eenzelfde regio bij elkaar klitten, willen nog wel eens een tik op de vingers krijgen. Bovenregionaal, buiten de eigen bloedgroep fuseren, mag altijd. De ironie wil dat de NMa daarmee het eigen toetsingskader steeds verder oprekt. Door telkens grote, grensoverschrijdende spelers toe te laten, verandert de zorg vanzelf van een streekmarkt in een landelijke aangelegenheid. Wie anders moet er straks met Espria concurreren

dan een klein clubje andere superconcerns? Dan mag de NZa tegensputteren en de politiek nieuwe kunstgrepen bedenken om het tij van schaalvergroting te keren, het is een illusie om te denken dat op een grootschalige markt, waar jaarlijks vijftig miljard euro in omgaat, leuke, kleine, frisse onderneminkjes de toon kunnen zetten. Zo’n markt vraagt om schaal, volume en fi nanciële spankracht. Als Espria een monster is, dan heeft de markt dit monster gemaakt.