Duurzame groei van de zorg, aldus Coleman, moet voorkomen dat om de paar jaar grote ingrepen moeten plaatsvinden omdat de zorg te snel is gegroeid. Het toelaatbare groeipercentage is op twee manieren te bepalen. Ten eerste als uitkomst van de inschatting van de kostenontwikkeling op grond van de zorgvraag en de macro-economische ruimte daarvoor. Coleman kiest voor een groei voor de zorg gerelateerd aan die voor het totale nationale inkomen. Ten tweede is duurzame groei te benaderen als inschatting van het aantal benodigde zorgverleners op grond van de zorgvraag en het aantal dat via opleidingsinstituten beschikbaar komt. Op basis van tal van scenario’s heeft de Nieuw-Zeelandse regering eind 2015 een beleidsnota uitgebracht over duurzame zorg met een beperkte toegestane groei voor de lange termijn. Bewindslieden communiceren deze nota sindsdien in het hele land en ook op het genoemde wereldcongres. Zij krijgen steun voor hun opvattingen uit het hele land, zo leerden Nieuw-Zeelandse congresgangers mij. Ik merk op dat duurzame zorg aldaar associaties oproept met doelmatige en zinnige zorg en niet per se met milieuvriendelijke zorg.
Drievoudige doelstelling ofwel Triple Aim
De Nieuw-Zeelandse regering hanteert voor haar zorgbeleid een drievoudige doelstelling ofwel in het Engels een Triple Aim: 1. een betere gezondheid van de bevolking dankzij preventie; 2. een hogere kwaliteit van zorg voor het individu en 3. lagere kosten van de zorg per inwoner. Om deze doelstelling te realiseren, kiest minister Coleman voor geïntegreerde zorg, zowel binnen de eerste lijn als tussen eerste lijn en ziekenhuizen. Ook zet hij in op integratie binnen de jeugdgezondheidszorg en de geestelijke gezondheidszorg. De directeur-generaal van het ministerie voor Volksgezondheid voegde later tijdens het congres hieraan toe dat het stimuleren van preventie hierbij hoort.
Specifieke programma’s voor doelgroepen
De Nieuw-Zeelandse regering stuurt de zorg programmatisch aan: met specifieke programma’s voor doelgroepen zoals psychiatrische patiënten, mensen met chronische aandoeningen en jeugd met opvoed- en opgroeiproblemen. Tijdens de slotsessie van het congres gaf de Nieuw-Zeelandse minister van Financiën aan duurzaamheid te stimuleren door andere betalingen in te voeren dan alleen betaling per verrichting van professionals. In tal van parallelsessies kwamen Nieuw-Zeelandse onderzoekers en lokale leidinggevenden vertellen over de vorderingen met e-health.
Kiest Nederland voor duurzame zorg?
Tot zover een beperkt verslag over het goed georganiseerde, levendige congres. Zou de Nederlandse regering ook kunnen kiezen voor duurzame zorg? De gegevens ervoor zijn beschikbaar. Het Centraal Planbureau maakte enige maanden geleden prognoses van de zorggroei op basis van de zorgvraag: de zorg zou met 3,4 procent per jaar tot 2022 moeten groeien. De commissie-Kaljouw bracht eerder dit jaar een advies uit met verschillende scenario’s voor de zorg tot 2030. De regering heeft evenwel deze twee rapporten niet met elkaar verbonden om van daaruit te concluderen wat het duurzamegroeipercentage wordt. Wellicht heeft dit te maken met de Tweede Kamerverkiezingen op 15 maart 2017: het levert geen zetelwinst voor VVD en PvdA om nu met een duurzaamheidsboodschap naar buiten te komen.
Misschien is duurzame groei gerelateerd aan de groei van het nationaal inkomen een wenkend perspectief ter vastlegging in het nieuw te sluiten regeerakkoord.
Expliciet voor duurzaamheid
De Nieuw-Zeelandse koppeling van geïntegreerde zorg aan duurzaamheid is nieuw. In de literatuur wordt eerstgenoemde zelden verbonden met beperkte groei en Triple Aim. Veelal vindt geïntegreerde zorg plaats in beperkte omvang en in lokale initiatieven. Dit is wereldwijd het geval. Voor het eerst is er een regering die expliciet gaat voor duurzaamheid, Triple Aim en geïntegreerde zorg. Over een paar jaar weten wij of dergelijk beleid vruchten afwerpt. Het zou een onderwerp kunnen zijn voor een nieuw wereldcongres in Nieuw-Zeeland.
Guus Schrijvers
