Je zou verwachten dat de overheid zo’n situatie zo kort mogelijk wil laten duren. Maar nee, onlangs toverde de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) uit haar hoge hoed opeens een nieuw systeem: de dbc-matrix. Dat zou in plaats moeten komen van de dbc-systematiek die DBC Onderhoud samen met veldpartijen had ontwikkeld. Weer een ander administratiesysteem. Hoezo de lastendruk verlagen? Het optuigen en testen van het nieuwe systeem kost opnieuw jaren.
Gegronde angst?
Waarom doet de NZa dit? De toezichthouder denkt dat dbc’s in de ggz gevoelig zijn voor upcoding en strategisch gedrag, net zoals bij de dbc’s voor de ziekenhuizen. Maar is die angst gegrond? Als ggz-aanbieders gaan sjoemelen met tijdmarges om een hoger tarief te declareren, is dat eenvoudig te traceren. In de benchmark spring je er dan ongunstig uit. Je bent opeens duurder dan concurrenten. Dan heb je wat uit te leggen aan zorgverzekeraars. Wie is bereid om de vertrouwensrelatie met verzekeraars op het spel te zetten?
Eenvoud
De kracht van het oorspronkelijke dbc-plan, dat de NZa van tafel veegde, zit in de eenvoud. Het geeft verzekeraars gegevens over prijs, kwaliteit en effectiviteit van behandelingen. Gewapend met die informatie zullen ze alleen nog maar zorg inkopen die aantoonbaar doelmatig en state of the art is. De ggz kan daardoor met dezelfde middelen meer mensen helpen. Marktdynamiek, doelmatiger zorg, dat zou een marktmeester als muziek in de oren moeten klinken. Maar nee, de NZa wil liever de taart verdelen volgens oude verdeelsleutels. Daarmee zet de NZa de ggz op slot en blokkeert ze innovatie. Dat leidt bij een stijgende zorgvraag onvermijdelijk tot verschraling. Of brengt Edith redding?
Lees ook:
Bart, volgens mij zit het zo: De DBC-matrix is niet in plaats van de DBC systematiek. Vooralsnog lijkt het een mogelijk sterke verbetering van het DBC systeem door simpel en effectief gebruik te maken van de aanwezige registratie. Met de matrix wordt voor de client en de verzekeraar duidelijk wat in rekening wordt gebracht en waarvoor. Betaling vindt plaats op basis van werkelijk geleverde zorg. In het huidige systeem wordt de werkelijk geleverde zorg door de ICT losgelaten op de DBC’s en volgt een rekening die daar nooit mee klopt. Een soort rad van fortuin met wisselende winnaars. Juist de matrix biedt de mogelijkheid de dubbele registratie per direct te stoppen. Door DBC’s in te zetten voor planning en verantwoording, permanent gekoppeld aan de betaling, (matrix !) ontstaat een krachtig instrument voor toetsing van doelmatigheid en kwaliteit.
En achter de onnodige tientallen miljoenen aan rente voor banken ivm onderhanden werk DBC’s kan een punt worden gezet.
Wie is bereid de vertrouwensrelatie met de zorgverzekeraar op het spel te zetten? Nou volgens mij valt dat allemaal wel mee. Of je nu 810 of 1790 minuten besteedt aan een behandeling, de verzekeraar ziet zonder aanvullende informatie buiten de productstructuur om alleen een DBC met een diagnose van 800 tot 1800 minuten met één tarief. Dus wat zou er meer opleveren na aftrek van de kosten? 810 minuten zorg leveren of 1790 minuten zorg leveren? Het huidige systeem bevat wel degelijk een prikkel om je te laten leiden door financiële motieven bij de zorgverlening, terwijl we er volgens mij juist naar moeten streven dat de zorgbehoefte van de patiënt leidend is bij de zorgverlening.
Brengt Edith redding?
Het zou fijn zijn als wat minder naar de overheid en bestuurders geluisterd wordt. En wat meer naar de mensen die daadwekelijk werken in de zorg. Recent is er een groot onderzoek onder 1300 GGZ behandelaren gehouden (L. Tummers, oktober 2010). Wat vonden de behandelaren van dit ‘krachtig eenvoudige systeem’? Naar hun mening levert het geen inzicht in prijs, kwaliteit en effectiviteit van de behandeling.
Waar zegt een DBC iets over de kwaliteit en effectiviteit? In bovenstaand artikel wordt alleen een mantra herhaald…
Doet het er sowieso toe wat behandelaren vinden?
Precies, in het stukje wordt voor het gemak vergeten dat bij de overgang naar de curatieve zorg en de DBC-systematiek de GGZ in een jaar tijd plotseling ruim een miljard duurder werd. De patiënten zijn daar niet veel mee opgeschoten, maar moesten van Klink en ook van het nieuwe kabinet wel de rekening betalen. Dan vraag je er inderdaad om.
Precies, bij de overgang naar de DBC-systematiek werd de GGZ in één jaar tijd plotseling ruim een mijard duurder zonder dat de patiënten daar al te veel mee zijn opgeschoten. Zelfs de specialisten hebben het zo bruin niet gebakken. Dan vraag je er om hoor.
De benchmark speelt geen rol, want alle ggz-instellingen sjoemelen met tijdsregistratie en veel instellingen zijn monopolist in hun regio.
De GGZ sector “vraagt” hiermee zelf om dergelijke maatregelen.