Artikel bewaren

U heeft een account nodig om artikelen in uw profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

Ongezond voyeurisme

Beleid, management en politiek zijn de aandachtsgebieden van Eric Bassant. Voor Zorgvisie becommentarieert hij trends en thema's.
De leden van de Tweede Kamer willen dat iedereen in Nederland kan zien hoeveel geld zorgbestuurders uitgeven aan taxiritten, flessen wijn, sneeuwkettingen en zonnebrillen. De gedachte is dat transparantie over declaratiekosten leidt tot bewuster declaratiegedrag.
Eric Bassant

En als woningcorporaties en scholen niet moeilijk doen over het vrijgeven van dit soort informatie waarom zouden bestuurders van ziekenhuizen, verpleeghuizen en ggz-instellingen dat dan wel doen?

Hoorzitting
Deze week was er een hoorzitting over dit belangwekkende thema. Een van de sprekers was Boele Staal, voorzitter van de raad van toezicht van het St. Antonius Ziekenhuis in Nieuwegein. Hij is niet van plan om te publiceren hoeveel biefstukken zijn directieleden hebben gegeten. Hij vindt dit een zaak van de interne toezichthouders. Boudewijn Ponsioen, bestuurder van het Wilhelmina Ziekenhuis in Assen, gaf tijdens dezelfde hoorzitting aan dat het fijn zou zijn als zorgbestuurders het vertrouwen krijgen van de samenleving dat zij hun best doen om de beste zorg te leveren. Hij heeft gelijk. Achter de ‘bonnetjesdiscussie’ gaat een groot gebrek aan vertrouwen schuil. Het Centrum voor Ethiek en Gezondheid bracht onlangs een signalement uit waarin wordt geconstateerd dat publieke discussies over integriteit van bestuurders veel te veel worden verengd. Er wordt niet naar de context gekeken. Hetzelfde fenomeen speelt bij de discussie over de declaraties. Van de bonnetjes die tot nu toe zijn vrijgegeven, weten we niets van de context, we kennen niet het verhaal bij het bonnetje.

Onthullingen
Het vuurtje is aangewakkerd door RTL-nieuws dat een lange reeks van onthullingen op zijn conto kan schrijven. De speurtocht heeft de afgelopen jaren carrières in de publieke sector geknakt en geleid tot terugbetaling van te veel gedeclareerde bedragen. De bestuurders van de academische ziekenhuizen stonden vorige zomer in de schijnwerpers toen bleek dat zij wel eens in een sterrenrestaurant eten, dure hotelkamers declareren en ook wel eens in het buitenland verblijven. Dit zou niet passen in het calvinistische uitgavenpatroon dat een publieke bestuurder in Nederland aan de dag hoort te leggen. Wereldschokkend waren de ontdekkingen niet. Wouter Bos bijvoorbeeld had een verloren geraakte zonnebril gedeclareerd. Wat moeten we met dit soort informatie? Wat levert het op? De belangstelling voor dergelijke details is niets anders dan ongezond voyeurisme. Het leidt af van de zaken waar het echt om gaat.

Geef uw reactie

Om te kunnen reageren moet u ingelogd zijn. Heeft u nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.