De overheid vergoedt daarvoor de bouwkosten zoals voorheen. Voor het b-segment van vrije prijzen, goed voor 34 procent van de dbc’s, moeten ziekenhuizen onderhandelen met zorgverzekeraars over de vergoeding van de kapitaallasten. Dat zal die onderhandelingen nog complexer maken dan ze nu al zijn.

Ziekenhuizen die net gaan bouwen, hebben pech dat ze niet kunnen profiteren van het overgangsregime. Als de bouw over enkele jaren af is, is de overgangsregeling afgelopen. Bestuurder Jaap van den Heuvel van het Reinier de Graaf ziekenhuis beraadt zich op juridische stappen, omdat zijn ziekenhuis hierdoor onevenredig zwaar wordt benadeeld.

Voor de lange termijn heeft Klink ziekenhuizen weinig te bieden. De minister schetst een toekomstperspectief waarin ziekenhuizen volledig risicodragend zijn. Maar onduidelijk is of het a-segment in 2011 nog bestaat en of de overheid dan nog bouwkosten vergoedt. Op zich is het begrijpelijk dat Klink niet over zijn eigen graf wil regeren. Maar ziekenhuizen die bouwen, gaan financiële verplichtingen aan voor tientallen jaren. De voortdurende onzekerheid vertaalt zich automatisch in hogere tarieven bij banken. Dat betekent dat premiegeld bedoeld voor zorg verdwijnt in de kluizen van de banken.

Daar komt bij dat de overheid geen extra geld beschikbaar stelt voor ziekenhuizen om hun eigen vermogen op te krikken. Dat is nu met gemiddeld tien procent aan de lage kant. Als ziekenhuizen volledig risicodragend worden voor de bouwkosten, moet het eigen vermogen volgens deskundigen in de financiële wereld minimaal vijftien procent worden. Het opbouwen daarvan zal ook geld onttrekken aan de directe zorg. De vraag is wat patiënten opschieten met het nieuwe bouwregime. (Zorgvisie – Bart Kiers)