Geachte heer Moerkamp,

In Zorgvisie las ik dat u niet van plan bent het conceptadvies van het CVZ in te trekken.  Uw argument: ‘Ik heb vooralsnog nog geen overtuigend inhoudelijk argument gehoord waarom we van koers zouden moeten veranderen. Ik heb wel heel veel misverstanden gehoord. Maar we staan open voor een dialoog en zullen goed naar de kritiek luisteren. Het is tenslotte een consultatiedocument’.
Mijn eerste impuls van woede veranderde in nieuwsgierigheid. Hoe komt het dat ik wel heel veel inhoudelijke argumenten hebt gelezen en u niet? Omdat ik hoop dat mijn nieuwsgierigheid wederzijds is, zet ik hier een aantal inhoudelijke reacties op een rij, mij beseffend dat ik niet volledig ben in mijn opsomming.  Ik noem uit iedere reactie een inhoudelijk voorstel.

Op 13 januari was er een eerste reactie van Malou van Hintum, journalist: ‘Waar houdt de klacht op en begint de stoornis? Het CVZ denkt het te weten’. Het CVZ wordt in dit stuk uitgenodigd om beleid te maken, kijkend naar iemands lijdensdruk, de mate van disfunctioneren en zorgbehoefte. Dit is een meer dynamische benadering van de ggz-patiënt dan denken in ‘klachten’ en ‘stoornissen’. U kunt natuurlijk denken, een journalist is toch geen ggz-professional? Dat zou in uw geval een dubieuze gedachte zijn, want van diegenen die het CVZ-rapport hebben opgesteld heeft toch ook niemand zijn sporen verdient in de ggz?

Op 24 januari schreef ondergetekende op skipr.nl: ‘CVZ misbruikt ggz-classificatie voor economisch doel’. Het CVZ wordt hier gevraagd om vooral het ‘Globaal Algemeen Functioneren’ (As-V, DSM-IV) van patiënten als maat te gebruiken in haar afwegingen.

Op 28 januari schreef Roel Verheul, bijzonder hoogleraar aan de UvA en bestuursvoorzitter van de Viersprong, Landelijk Centrum voor Persoonlijkheidsproblematiek op zorgvisie.nl zijn blog De heilloze weg van het CVZ

De auteur poneert de gedachte dat het CVZ mogelijk lijdt onder vooroordelen en onwetendheid ten aanzien van de dagelijkse praktijk en dringt aan op aansluiting bij het Bestuurlijk Akkoord GGZ.

Diezelfde dag schreef Alan Ralston, psychiater, zijn Opinie CVZ-rapport: De Generaal en haar voetsoldaten.
Zelden heb ik zo’n gedegen analyse van de kostenontwikkeling binnen de ggz gelezen; waarbij het concept CVZ-rapport door de auteur minutieus is bestudeerd. Na lezing van het stuk van Alan Ralston, is het schrijnend om te beseffen hoe CVZ, VWS, NZa en Zorgverzekeraars Nederland een tribunaal vormen, waarvoor de ggz-professional wordt gedaagd om uit te leggen waarom zijn verrichtingen legitiem zijn. Dr. Ralston heeft bovendien voor u 15 reacties samengevat.

De Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie stelde op 1 februari vast: Patiënten in de kou door concept rapport CVZ.
Onze psychiaters maken zich ernstig zorgen en willen graag dat het CVZ zich houdt aan de afspraken van het Bestuurlijk Akkoord GGZ.  Afspraak is afspraak denk ik dan ook zelf; dat principe is de enige reden dat we alleen bij groen licht gas geven.

Op 23 januari hebben de veertien hoogleraren die door het CVZ om advies waren gevraagd, een brief geschreven aan Mw. Mr. M.E. Kroes, u wel bekend.
Zij willen graag aandacht voor de economische baten van een te ontwikkelen Generalistische Basis GGZ.

Het bestuur van de Nederlandse Vereniging voor Psychotherapie reageerde 25 januari op haar website.
Zij vragen beleefd of het CVZ niet op de stoel van de professional wil gaan zitten. Bovendien vrezen zij dat u op het punt staat de zorgverzekeringswet (ZVW) met voeten te treden. In deze wet is namelijk het recht op verantwoorde zorg voor iedereen vastgelegd.

Op 29 januari stelt de directeur van GGZ Nederland, Paul van Rooij op skipr.nl de vraag: ‘CVZ: College tegen zorgverzekeringen?’
U wordt van harte uitgenodigd om met GGZ Nederland in overleg te gaan. Zij zijn bovendien goed op de hoogte van uw eerdere visies op zorg, blijkens het volgende citaat uit het door u geschreven rapport ‘Stringent pakketbeheer’ in mei 2012: ‘(…)Wij adviseren het systeem niet te sluiten. Het uitsluiten van hele zorgvormen is te grofmazig en daarom in de praktijk vrijwel nooit mogelijk zonder schadelijke effecten. Het bij elke indicatie vooraf definiëren of de zorg verzekerd is, vinden we niet wenselijk.(…)’. Ja, dit schreef u echt, 8 maanden geleden.

Op 17 januari schrijft de raad van bestuur van Antes ‘Voorstellen in (concept) CVZ rapport Geneeskundige GGZ (deel 2) leiden tot Kostenverhoging en Gezondheidsschade’
De rvb biedt een duidelijk oplossingsrichting en pleit ervoor om de patiënt in zijn specifieke context als uitgangspunt te nemen om vast te stellen wat goede en betaalbare zorg is.

De landelijke artsenfederatie KNMG heeft op inhoudelijke gronden een verzoek gestuurd naar het CVZ om het rapport te heroverwegen. Zij willen graag kijken naar de verkeerde prikkels in het huidige bekostigingssyteem die tot kostenverhoging hebben geleid.

Ten slotte heeft de Nederlandse Vereniging van Vrijgevestigde Psychologen & Psychotherapeuten haar zeer gefundeerde kritiek geformuleerd in een uitgebreide brief. Zij vinden dat uitwerking van het Bestuurlijk Akkoord GGZ een eerlijke kans moet krijgen. Afspraak is afspraak.

De Landelijke Vereniging van Eerstelijnspsychologen vindt het nogal stigmatiserend dat het CVZ het doet voorkomen dat stress en klachten bij het leven horen. Terecht geven zij aan dat dit voor veel somatische aandoeningen ook geldt, maar ja mensen met een polsbreuk opgelopen tijdens het snowboarden laten we ook niet in de kou staan.

In het volste vertrouwen dat u van deze bronnen kennis gaat nemen, heb ik de hoop dat u denkt: ‘Wait a minute…. ik heb me vergist, er zijn wel degelijk inhoudelijke argumenten die ik serieus wil nemen’. Als u vervolgens zou overwegen om van uw overdenkingen iets te communiceren met ons, beroepsbeoefenaren in de ggz, dan creëert u in ieder geval een werkrelatie met ons. En neemt u van mij aan, een veranderingsproces komt niet van de grond zonder een goede werkrelatie.
U kunt nog een stap verder gaan en ons hele land laten weten dat er inhoudelijke alternatieven zijn voor uw conceptplan.  In dat geval kunnen er correctieve emotionele ervaringen ontstaan bij de ggz-patiënten, de mensen waar het ten slotte om gaat.  Een dergelijke correctieve emotionele ervaring is de kern van iedere ggz-behandeling.  Zo ziet u maar, voor u het weet bent u ingevoerd in het ambacht van de curatieve geestelijke gezondheidszorg.

Henk Kik, klinisch psycholoog en psychotherapeut