Ongeveer een jaar geleden vertelde de voormalig voorzitter van de Parkinson Vereniging mij dat zij al geruime tijd proberen meer mensen met een niet-westerse migratieachtergrond te bereiken, maar dat dit nauwelijks lukt. Dit is slechts één van de voorbeelden waaruit blijkt dat bepaalde groepen in de samenleving onvoldoende worden bereikt. Sterker nog: weten we überhaupt hoeveel mensen met een niet-westerse migratieachtergrond de ziekte hebben?

Neem bijvoorbeeld ook de Week van de Palliatieve Zorg. De campagnefilmpjes, de programma’s en sessies op congressen, en de foto’s van genodigden op sociale media die tijdens deze week worden gedeeld, missen vaak de diversiteit die onze samenleving kenmerkt. Het programma en de representatie zijn nog te weinig gericht op alle inwoners van Nederland, terwijl iedereen recht heeft op passende zorg, vooral in kwetsbare momenten zoals in de palliatieve fase.

Inclusieve zorg als speerpunt

Inclusieve zorg is geen vrijblijvende wens; het is een essentieel onderdeel van een rechtvaardig zorgsysteem. Iedereen, ongeacht achtergrond of situatie, moet gelijke toegang hebben tot de zorg die nodig is. Dit vereist serieuze inspanningen van belangrijke organisaties zoals Zorginstituut Nederland, de Nederlandse Zorgautoriteit, de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd, de Nederlandse Vereniging van Ziekenhuizen en Zorgverzekeraars Nederland. Deze partijen zijn samen met het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport verantwoordelijk voor het ontwikkelen van beleid dat inclusiviteit en toegankelijkheid bevordert.

Het ministerie van VWS werkt momenteel aan rapporten en onderzoeken die inzicht geven in de toegankelijkheid en rechtvaardigheid binnen de zorg. Deze resultaten, die eind dit jaar en begin volgend jaar verschijnen, bieden belangrijke input voor de toekomst van inclusieve zorg.

Door Fonda Sahla, voorzitter van het Nationaal Netwerk Inclusieve Zorg en voormalig Tweede Kamerlid