Momenteel wordt er in de praktijk van diverse ziekenhuizen een functie van ‘regieverpleegkundige’ gecreëerd. Daar kun je alleen als hbo-verpleegkundige op solliciteren. Dit betekent dat je met een hbo-diploma niet automatisch op je eigen niveau aan het werk kan, met het daarbij passende salaris.
In het hele verpleegkundig-opleidingsland verandert er veel. De Bachelor of Nursing van nu is die van vroeger niet meer. En het is goed, dat opleidingen blijven ontwikkelen, maar is het wel altijd een verbetering? Hebben we alleen maar verpleegkundig léiders nodig, of gaat daarmee teveel kennis van de praktijk en ervaring verloren?
Is deze ontwikkeling op deze krappe arbeidsmarkt wel gewenst? En in hoeverre blijven de oude diploma’s nog van voldoende waarde?
Diploma ongeldig
Eigenlijk is het bizar dat je met een oud hbo-diploma – waarna je ook altijd bijscholing hebt genoten, want dat is verplicht – en jarenlange ervaring, toch nog een assessment moet doen om te bewijzen dat je een regie/hbo-functie aan zou kunnen. Om dan pas betaald te worden naar je opleidingsniveau.
In de wet BIG bestaat het verschil tussen deze functies trouwens niet. De meeste verpleegkundigen zitten in een functie met bijbehorend salaris van fwg 40-45(mbo), terwijl een (regie) hbo-verpleegkundige wordt ingeschaald in fwg 50. Zonder die regiefunctie, kom je in veel ziekenhuizen niet meer in aanmerking voor fwg 50; en val je in de mbo-schaal.
Doorgroeimogelijkheden
Er zijn nu te weinig doorgroeimogelijkheden en het hbo-salaris loopt ver achter op andere sectoren. In combinatie met de torenhoge werkdruk verlaten veel jonge verpleegkundigen het vak vroegtijdig. Het is dan ook niet vreemd dat er onlangs weer werd gepubliceerd dat het aantal studenten dat start met een mbo-opleiding is gedaald met 20 procent, en dat daarnaast het aantal studenten die starten aan de hbo-opleiding zelfs daalde met 26 procent.
Volgens cijfers van het CBS, verlaat maar liefst 63,1 procent het vak binnen vijf jaar. Het beperkt aantal loopbaanmogelijkheden en hoge werkdruk worden hiervoor als oorzaak genoemd.
Deze hoge percentages onderstrepen een zorgwekkende ontwikkeling.
Beloning deugt niet
Zeker met de prognose dat er in 2033 zo’n 232.000 personen te weinig werkzaam zijn in de zorg- en welzijnssector. Zouden we dan niet eens wakker geschud moeten worden en stellen dat een hbo-opgeleide verpleegkundige gewoon met een passend hbo-salaris beloond dient te worden? Zoals in andere sectoren het geval is?
We lossen dit niet op met het plakken van pleisters aan alle kanten. Nee, hier moet structureel de bezem door. Het nieuwe kabinet zou een stap in de goede richting kunnen zetten. Al lezen we in het nieuwe regeringsvoorstel weinig hoopvols voor de zorgtoekomst.
Door Margret Kortooms en Anneke Schrap, verpleegkundigen algemeen ziekenhuis
Deze verpleegkundigen, werkzaam in het algemeen ziekenhuis, hebben gelijk als ze stellen dat de beroepsopleidingen niet rechtstreeks gehonoreerd worden. We kennen “functie-honorering” en geen “diploma-honorering” in de gehele zorgsector ( met naast de zhs-branche ook de UMC’s, de GGZ, de VVT , de GHZ branches en bijv. in dienst bij huisartsen, defensie, ggd,
Ook wordt de honorering gebaseerd op een functiewaarderingssysteem ( bijv. FWG ).
Nu zijn er wel functies waarvoor specifieke diploma-eisen gelden, ofwel anders gesteld algemeen erkende “bekwaamheidseisen” als beroepsopleidingen ( mbo-vz IG, mbov, hbov, VS, VW ) of branche erkende bekwaamheidseisen als bedrijfsopleidingen ( CZO ), maar iedere zorgorganisatie stelt een eigen reeks van “functie-eisen” op. Inschaling is dus LOKAAL beleid, hoewel men daarna gebruik maakt van “branche-gebruikelijke” middelen als FWG en branche CAO. Reeds lang wordt gepleit om een Sector CAO te kiezen en bijvoorbeeld de in principe brede inzet qua beroep van verpleegkundigen te waarderen. ( er bestaan daar voor bepaalde artsen in de gehele zorgsector voorbeelden: specifieke CAO paragraaf honorering medisch specialisten in loondienst !). Daarmee zou beter recht gedaan kunnen worden ook aan de onderscheiden beroepsmatige bekwaamheidsniveau’s ( die bij tuchtzaken zeker een rol kunnen spelen ), die natuurlijk niet alleen op niveau van basisopleiding gebaseerd zijn, maar ook op ervaring en aanvullende passende bekwaamheden. EEN CAO ZORG kan het voertuig worden om bij verpleegkundigen een start op middenkader niveau of Associate niveau of Bachelor niveau of Master niveau of PhD niveau aan daarbij passende functies te koppelen. En er zijn ook andere voordelen van die ene CAO, zoals overstappen tussen branches ivm met logische samenhang daarvan voor patiënten gemakkelijk wordt.