Over professionals in de zorg wordt nog teveel gepraat alsof het alleen werknemers zijn en men gaat onbewust uit van loondienst en een duidelijke hiërarchie, terwijl met name de eerstelijn en de ziekenhuizen heel andere verhoudingen laten zien.

Buiten de gezondheidszorg zien we vele bewegingen die duiden op een economisering van de professional. De hoog opgeleide en unieke ‘arbeider’ die een bepaalde waarde heeft op de arbeidsmarkt, niet alleen in salaris, maar ook in extra’s, in omzetafhankelijke beloning en zelfs in ‘handelswaarde’. We zien het bij de bankiers: hoge bonusprikkels en ‘wegkoop’- praktijken voor de professionals in de dealingrooms en de zakelijke markt. Politici gaan uit van de verkeerde aanname dat deze professionals onderdeel zijn van de banken terwijl het feitelijk natuurlijk kleine zelfstandigen zijn waar de bank van afhankelijk is.

Bij de voetballers zien we bijna failliete clubs die wild om zich heen kopen tegen veel te hoge bedragen. Ze laten stervoetballers vervolgens op de bank zitten of verkopen ze weer tegen veel lagere prijzen. Daarmee worden het rijk betaalde werklozen, zeer afhankelijk van de luimen van degenen met geld, maar wel met een deelname in hun opgebouwde waarde. Het wordt hoog tijd dat we in de zorg de nostalgie voorbij gaan en nagaan of we dezelfde toestanden willen als bij de banken en het voetbal en de marktdiscussie vooral gaan voeren over de arbeidsmarkt. (Steven de Waal, voorzitter Public SPACE Foundation)