Zorgverzekeraars hebben de afgelopen weken contracten afgesloten met zorgaanbieders voor volgend jaar. Met de meeste zorgaanbieders die dit jaar gecontracteerd zijn, is voor volgend jaar opnieuw een contract afgesloten. Maar niet met alle. Sommige zorgaanbieders hebben geen nieuw contract gekregen. Dat kan voor patiënten in januari een vervelende verrassing opleveren. Bij de apotheek, fysiotherapeut of dermatoloog die geen nieuw contract heeft gekregen, kun je dan niet meer zo maar terecht. Dan zal plotseling blijken dat je een flink deel van deze niet-gecontracteerde zorg zelf moet betalen. Veel verzekerden zijn niet op de hoogte welke zorgaanbieders niet meer wordt gecontracteerd. Zorgverzekeraars doen weinig om hun verzekerden hierover actief te informeren. Als je wilt weten met wie jouw zorgverzekeraar volgend jaar wel of geen contract heeft gesloten, zal je dat zelf moeten uitzoeken op de website van de zorgverzekeraar. En ook daar is het niet allemaal transparant.
Diep graven
Deze onduidelijkheid over de zorgcontractering is nog groter voor mensen die verzekerd zijn via zogeheten volmachthouders, zoals Promovendum, Turien, AEvitae, en Caresco. Je moet als verzekerde heel diep graven op de website om er achter te komen dat bijvoorbeeld de zorginkoop bij Promovendum wordt gedaan door VGZ. Voor verzekerden bij Promovendum is het helemaal moeilijk om er achter te komen welke zorgaanbieders wel of niet gecontracteerd zijn. Op de website van Promovendum is daarover geen informatie te vinden. Bellen naar een zorgverzekeraar helpt ook niet altijd. De klantenservice is weinig geïnformeerd en weet ook vaak de vragen niet te beantwoorden. Interne scholing van het personeel van zorgverzekeraars lijkt geen overbodige luxe.
Vergoedingen
Veel verzekeraars zijn ook onduidelijk over de vergoedingen voor niet-gecontracteerde zorg. Dat geldt niet alleen voor de naturapolissen, maar ook voor de restitutiepolissen. De meeste mensen zullen denken dat bij een restitutiepolis de kosten van niet-gecontracteerde zorgaanbieders ook volledig worden vergoed. Ook dat is niet altijd het geval. Bij veel restitutiepolissen wordt bij zorg van niet-gecontracteerde zorgverleners 100 procent van het ‘marktconforme tarief’ of van de ‘redelijke marktprijs’ vergoed. Wat het marktconforme tarief of de redelijke marktprijs is, is volstrekt onduidelijk. Wel is zeker dat het marktconforme tarief en de redelijke marktprijs bijna altijd een stuk lager liggen dan het werkelijke tarief. Ook met een restitutiepolis zullen veel verzekerden dus een flink deel zelf moeten betalen als ze naar een niet-gecontracteerde zorgaanbieder gaan. Niet veel verzekerden zullen zich dat realiseren als ze een dure restitutiepolis afsluiten.
De stem van verzekerden
Aanstaande donderdag presenteert de Raad voor de Volksgezondheid en Zorg (RVZ) een advies met als titel ‘De stem van verzekerden’. In dit advies roept de RVZ de zorgverzekeraars op verzekerden meer te betrekken bij de zorginkoop. Zorgverzekeraars moeten hun verzekerden niet alleen een stem geven, zoals de RVZ adviseert, ze moeten ook beter communiceren met hun verzekerden. Zorgverzekeraars doen weinig moeite om relevante informatie over zorgcontractering en bijbetaling voor niet-gecontracteerde zorg aan hun verzekerden te geven. Verzekerden moeten zelf op zoek naar deze informatie, als zorgverzekeraars al de moeite nemen deze informatie op hun website beschikbaar te stellen. Dit geldt in het bijzonder voor volmachthouders. Zorgverzekeraars moeten actiever zijn in het informeren van hun verzekerden. Dit geldt zowel voor nieuwe verzekerden als voor mensen die hun zorgverzekering prolongeren. Zolang zorgverzekeraars dat niet doen, kun je met je met je zorgverzekering een flinke kat in de zak kopen.
Wim Groot, hoogleraar gezondheidseconomie aan de Universiteit Maastricht en lid van de Raad voor de Volksgezondheid en Zorg, en Henriette Maassen van den Brink, hoogleraar economie aan de Universiteit van Amsterdam en de Universiteit Maastricht.
De overheid heeft een monster gecreëerd om de schijn op te kunnen houden niet verantwoordelijk te zijn voor zorg en kosten. Dit monster gaat niet meer in z’n hok nu blijkt dat de patient en de zorgverlener uitgeknepen worden ten behoeve van megawinsten en reserveringen van de zorgversjacheraars en alles dus nodeloos duurder wordt: verziekers als oorzaak van kostenstijging! We zijn beter af zonder, dus m.i. AFSCHAFFEB en slechts 1 betaalkantoor (bijv. onder de belastingdienst) en 1 regelgever (NZA ?) onder verantwoordelijkheid van Schippers (weet die ook weer waar ze staat !)!
@SjoerdAnders:
Wellicht terechte correctie, maar het feit blijft dat met meerdere zorgverzekeraars de burger elk jaar zal moeten uitzoeken met welke zorgaanbieder zijn/haar zorgverzekeraar wel en geen contract heeft afgesloten voor het jaar daarop. (Waar zelfs meerjarencontracten maar gedeeltelijk soelaas voor bieden.)
Prima onderzoekswerk? Gebruikt u eens het zoekveld op de website en tik ‘risicodrager’ of ‘zorgverzekeraar’ in. Het volgende verschijnt: De zorgverzekeraar, ook wel risicodrager genoemd is VGZ Zorgverzekeraar N.V.
Dat was inderdaad ‘diep graven’. Op zoek naar de volgende niet te vinden informatie: Met wie een zorgcontact is afgesloten? Direct gevonden: https://www.promovendum.nl/zorgzoeker. Foei heer De Groot en mevrouw Maassen vd Brink!
Wat u niet kunt vinden, kan ik (weliswaar hoger opgeleid) direct vinden. U heeft, zo lijkt het althans, geen onderzoek gepleegd.
Mijn opinie: U wilde graag een negatief stuk schrijven over Promovendum en volmachten in het algemeen. U wekt eveneens de schijn helemaal niet gebeld te hebben. Daarnaast kent u de markt niet. Promovendum is geen volmacht, maar een intermediair. Promovendum maakt gebruik van de volmacht van Caresco. En beide staan keurig en duidelijk op de polis. U zult zich toch beter uw best moeten doen als u zaken publiceert. U bent nota bene hoogleraar! U prevaleert subjectiviteit boven objectiviteit.
Ik ben al jaren daar verzekerd en wordt altijd uitstekend geholpen. Subjectief: Ja (in ben klant)! Mijn stuk bevat alleen geen onwaarheden, in tegenstelling tot uw artikel.
Foutje in de URL: https://gezondezorg.org/een-zorgverzekeraar.
Prima onderzoekswerk van de auteurs. Ze hadden alleen qua consequenties een stap verder moeten gaan, en moeten pleiten voor een single, publieke zorgverzekeraar. Het is immers een structureel probleem dat zich elk jaar opnieuw zal voordoen. En dat zich slecht laat oplossen met betere informatie, want dan blijft het elk jaar nog steeds een enorm gepuzzel voor de burger.
En er zijn nog meer redenen waarom zo’n zorgverzekeraar te prefereren is boven de huidige vele (semi)private:
* Het bespaart kosten, op grond van een viertal principes.
* Het maakt het werken voor de zorgaanbieders aanzienlijk makkelijker (drie principes).
* Het levert een veel effectievere zorgregisseur op.
* Het lost het probleem van de risicoselectie op.
* Men heeft geen vereveningssysteem meer nodig.
Voor de onderbouwing en toelichting daarop, zie https:/gezondezorg.org/een-zorgverzekeraar. Daarop wordt ook aangetoond dat Europese regelgeving zo’n zorgverzekeraar wel degelijk toestaat, in tegenstelling tot wat de auteurs een tijd geleden in het FD schreven.
Verder kan zo’n zorgverzekeraar net zo goed aan kosteneffectieve inkoop doen. Ook dat wordt toegelicht.
Het punt van Wim en Henriëtte is bekend in beleidskringen (ook NZa). Dit moet leiden tot vele persoonlijke rampen en uiteindelijk ook faillissementen van patiënten. Verrassender is dat beide economen hetzelfde perspectief hanteren als hun collegae economen van de NZa. Hoe komt het dan dat de NZa niet ingrijpt?
Vragen aan de schrijvers:
– Is de Basisverzekering niet gewoon een belasting? Je bent verplicht om je te verzekeren. In de US was dit voor het hooggerechtshof een reden om niet tegen Obamacare te zijn.
– En heeft dit dan niet als gevolg dat de zorgverzekeraars verplicht moeten aanbesteden?
– Dit hebben ze niet gedaan en betekend dit dan niet dat de beperkingen niet gelden?
Wat eens te meer duidelijk wordt uit dit blog is dat de ultraliberale vrije zorgmarkt niet werkt op het gebied van kostenbesparing in de zorg. Sterker nog, onder invloed van die liberale zorgmarkt is er een enorme zorgprijzenbubbel ontstaan, die geen enkele verbinding meer heeft met de werkelijkheid. Dat vastgesteld zijnde moeten we verder naar de toekomst. Daarvoor is een paradigmashift nodig: minder markt en meer samenleving (burgers/verzekerden). Ik denk dan aan herintroductie van verzekeringen zonder winstoogmerk en regionale ‘shared savings’ initiatieven, met als doel de onnodige zorgbubbel terug te brengen naar aanvaardbare niveau’s voor de samenleving.
De uitleg van Wim Groot en Henriette Maassen maakt het zeker ook niet duidelijker. De media doen ook een duit in het zakje wat onduidelijkheid betreft. Ze laten mensen aan het woord die er niets van snappen en laten verzekeraars aan het woord die alleen hetzelfde promotiepraatje ‘af zitten te wauwelen’. Mijn bestaande en nieuwe polis van IZZ (VGZ) waren in ieder geval kakelhelder. Ik heb geen enkele behoefte aan overstappen.
Trouwens: was het niet een taak van de NZa het belang van verzekerden te bewaken?
Dat de burger een stem moet hebben, spreekt voor zich. Het stelsel is er toch ook voor ons allen? Met een verzekeringsplicht! Groot schetst een triest beeld, nu 9 jaar na invoering. Het werkelijke probleem is, dat een door de overheid geregisseerde kostprijsbepaling ontbreekt. De discussie gaat over wat de zorg MAG kosten, maar niet wat de zorg werkelijk KOST! Welnu, dat is gewoon per zorgtak eenvoudig te berekenen. En vervolgens geldt dan: wat je in de portemonnee hebt, bepaalt je reis. Nu raakt deze kostendiscussie wederom ondergesneeuwd door de triple aim discussie met een populatiebekostiging.
Zo belangrijk dat dit wordt uitgelegd! Een waarschuwing onderaan de reclames zou op zijn plaats zijn, in de trant van: De ( in het verleden ) betaalde premie biedt geen garantie voor vergoeding in de toekomst. Een kleine toevoeging nog bij dit artikel: Het is niet alleen dat zorgaanbieders geen nieuw contract KRIJGEN maar ook vaak niet WILLEN op grond van slecht aanbod tarief. Dat verschil is niet duidelijk voor de patiënt want er wordt alleen gesteld dat er ingekocht wordt op kwaliteit. Daar zou eventueel ook aan toegevoegd kunnen worden dat men het niet eens geworden is over wat kwaliteit kost!
8 jaar ná de introductie van dit zorgstelsel… De werkelijke kat in de zak voor de burger is dit zorgstelsel maar dat Wim Groot niet vermelden. Te duur en inefficient; de stem van de burger kan zich beter in de Tweede Kamer laten horen.
En ook kan het lijken of jouw ziekenhuis is gecontracteerd, maar dan bijv. maar voor een beperkt aantal behandelingen. Zijn die in september ‘op’, dan mag je alsnog naar een verwegplek voor behandeling. Zorgverzekeraars en macht: de regering laat het gebeuren!