Stel: een patiënt komt met spoed in het ziekenhuis. De behandelend arts heeft snel de gegevens van deze patiënt nodig om erachter te komen wat zijn medische voorgeschiedenis is en welke medicijnen hij slikt. Maar helaas, het informatiesysteem van het ziekenhuis in kwestie sluit niet goed aan op dat van de apotheek waar de patiënt zijn medicijnen haalt en de huisarts die hij bezoekt. De gegevens zijn dus niet beschikbaar en de arts moet, met spoed, zonder voorkennis een keuze maken over de behandeling.
Patiëntgegevens faxen
Onvoorstelbaar. In een tijd waarin de techniek zich in sneltreinvaart ontwikkelt en het leven – vooral het werkzame – op allerlei manier vergemakkelijkt, is het nog steeds moeilijk om patiëntgegevens snel en simpel met elkaar uit te wisselen. Van alle apothekers in Nederland gebruikt 99 procent nog steeds regelmatig de fax om gegevens uit te wisselen. De informatiesystemen van verschillende zorgverleners zijn bovendien niet goed aan elkaar gekoppeld, meldde Nictiz gisteren. Daardoor komt informatie over patiënten niet goed terecht en kunnen gegevens uit softwaresystemen in sommige gevallen helemaal niet worden verwerkt. Waarom zou je ook makkelijk doen als het moeilijk kan?
Privacy, get over it
Het Landelijk Schakelpunt, de opvolger van het epd, moet de digitale communicatie tussen zorgverleners verbeteren. Maar er is nog veel weerstand, vooral vanuit het oogpunt van privacy. Want moeten alle partijen in de zorg zomaar bij de gegevens van een patiënt kunnen? Bovendien: één datalek en de patiëntgegevens van duizenden mensen liggen open en bloot op straat. Het Schakelpunt maakt gegevensuitwisseling sneller, maar ook kwetsbaarder. Logische argumenten, maar wel een beetje achterhaald. Privacy? Get over it. Iedereen weet alles van je en juist in de zorg kan het enorm helpen als je gegevens makkelijk te vinden zijn.
Volledig uitwisselen patiëntgegevens
Zorg er dus voor dat de partijen de gegevens volledig met elkaar uitwisselen. Geen moeilijk gedoe over wat waar ligt en wie toegang mag hebben tot welke gegevens. Gewoon alles in één database, waar de patiënt de baas over is. Iedereen wil toch zo goed en snel mogelijk geholpen worden, zonder elke keer opnieuw toestemming te hoeven geven aan artsen?
Het elektronisch patiëntendossier staat vol waardevolle informatie over de patiënt. Zorgverleners zijn hierdoor snel op de hoogte over de status van patiënten. Ook worden er steeds meer intelligente toepassingen bedacht die gebruik maken van deze informatie. Lees meer.
Vergeet niet dat veel gegevens in de verschillende systemen onjuist zijn. Het is nog veel gevaarlijker daar op te vertrouwen. Dat eerste hulp verhaal is een zeldzaamheid, data lekken zijn aan de orde van de dag. Het vertrouwen in de spreekkamer komt op het spel te staan als alles altijd maar uitgewisseld wordt. De apotheek hoeft helemaal niet de voorschrijf reden te weten, wat een onzin, gewoon afleveren! Als arts ben ik nog nooit door een apotheker gebeld, alleen door de assistente dat iets niet leverbaar was bij deze apotheek of pas na een paar dagen en of ik dan niet een oplossing wist. Ga toch weg. Privacy first !
Privacybescherming heeft een belangrijke functie. Dit wordt door mevr. van Beurden weggezet als "get over it". Misschien dat enige verdieping plaats kan vinden? Waarom zou een willekeurige zorgverlener – er zijn er nogal wat – bij mijn gegevens mogen komen? Hoe bedreigend is dat? Wiens keuze is dat? Op grond van welk recht kan dat? Kennen we geen vertrouwensrelatie? Wat als dat geschonden wordt? Succes met de verdieping!
Er blijft een groot misverstand circuleren. De stelling dat gegevens die via het LSP worden uitgewisseld meer risico lopen is pertinent onjuist.
Allerlei andere (vooral oudere) vormen van elektronische uitwisseling van gegevens kennen gewoon meer risico's omdat daarbij de beveiliging fors minder sterk is. Perfect krijg je het nooit, maar waarom moet een systeem dat een dikke 9 verdient worden afgekraakt terwijl de 2 plusjes als fax en onbeveiligde oude regionale uitwisselingsplatforms steeds weer als "beter" naar voren worden gehaald.
Is het perfect het LSP? Nee zeker niet, er gaat maar 10% van wat al kan over deze superveilige lijn.
Kan ieder een er bij? De grootste onzin die is verkondigd. Bij vroegere systemen volstaat een wachtwoord dat op een memosticker onder het toetsenbord valt. Bij het LSP moet toch echt een chipkaart met id (UZIpas) worden gebruikt. Perfect? Nee, wel factor 10.000 keer beter.
Er is maar een systeem dat controleert of er een behandelrelatie is. Perfect? Nee, maar wel 1000 keer beter dan andere systemen die niet controleren.
De opmerking over datalek getuigd van onkunde op dit vlak: er zijn geen gegevens opgeslagen in het LSP. Het LSP biedt alleen een tijdelijk communicatiekanaal om tussen betrokken zorgverleners gegevens uit te wisselen. Het LSP doet er niets mee. Het enige dat het LSP vastlegt is van het type Jan zorgt voor Piet. Helaas is er geen systeem dat de patient de touwtjes in handen geeft.