Wie niet bekend is met casus Dennenrust: dat is een particulier verzorgingshuis in Wageningen. De gemeente wil niet dat daar mensen met zorgzwaartepakket 1 tot en met 4 wonen. Omdat de bewoners zelf huur betalen en hiervoor geen vergoeding krijgen vanuit de AWBZ, zoals hulpbehoevenden met zzp 5 en hoger. Hierdoor zijn deze mensen in de ogen van de gemeente ‘gewone’ bewoners. En omdat het bestemmingsplan van het pand ‘puur zorg’ is, kunnen zij daar volgens de gemeente Wageningen niet (blijven) wonen.

Verrassend vervolg

Ik werd van deze situatie op de hoogte gebracht door de eigenaar van het pand en diens vastgoedadviseur. Ik ben op visite geweest en heb er een artikel over geschreven. Wat volgde was nogal verrassend. Kamervragen, grote artikelen in Trouw, Telegraaf en een cameraploeg van Netwerk op de stoep bij Dennenrust. En als klap op de vuurpijl staatssecretaris Martin van Rijn die op de website van VWS de burgemeester van Wageningen een tik op de vingers geeft, waarna de gemeente bakzeil haalt. Hartstikke mooi voor Dennenrust en Zorgvisie natuurlijk, maar nogal bedenkelijk in mijn ogen. Waarom? Omdat dit een van de allereerste gevallen is waarbij gemeentelijk beleid afwijkt van staatsbeleid ten tijde van de transitie. Je mag denken wat je wilt over de logica en argumentatie van Wageningen, maar het is wel Wagenings zorgbeleid.

Wassen neus

Een van de doelen van de decentralisatie is dat het Rijk zich terugtrekt en gemeenten zelf hun zorgbeleid bepalen. Van Rijn heeft zijn mond vol van regionale oplossingen en maatwerk per gemeente. Die eigen gemeentelijke koers blijkt nu dus al bij het allereerste incident een behoorlijke wassen neus te zijn. Eén misstap en je krijgt de hele vaderlandse pers en de complete Haagse politiek over je heen. Het zal voor gemeentebestuurders de komende jaren dus een flinke uitdaging worden om enerzijds eigen beleid te voeren en anderzijds binnen de lijntjes te blijven.

Vreemde rol VWS

De rol van de pers in dit verhaal begrijp ik nog wel, maar wat VWS doet vind ik verbazingwekkend. Ik licht dit toe met een ander voorbeeld. Laatst mocht ik een bijeenkomst bijwonen over de brief die VWS in juli naar alle zorgvragers zal sturen. In de brief informeert het ministerie de mensen over de veranderingen in de zorg en over het feit dat hun gegevens worden overgedragen. Goede communicatie naar de burger om onnodige paniek en zorgen te voorkomen, is het doel van deze VWS-campagne. Na de bijeenkomst schrijf ik hierover een stukje en wat denk je? VWS is verbaasd over de publicatie en wil eigenlijk liever niet dat we het melden. Totaal in contradictie met de boodschap van openheid en uitleg aan de burgers. Het blijft wonderlijk wat een beetje publiciteit kan doen.