Als er geen coronasteun had bestaan, waren er inmiddels al een paar ziekenhuizen failliet gegaan, stelt Douwe Biesma, voorzitter raad van bestuur van het LUMC, in zijn column in Zorgvisie magazine. En met de huidige inflatie en bijkomende looneisen van de vakbonden in de nieuwe cao-onderhandelingen neemt de financiële druk op de zorgorganisaties verder toe. Biesma geeft ons een interessante gedachtegang mee. Als we wat meer vertrouwen in elkaar hebben, hoeven we minder tijd en geld te besteden aan toezicht, waardoor we niet hoeven te besparen op het primaire proces.

Vertrouwen ver te zoeken

Een nobel, maar wellicht ook ietwat naïef idee. We leven immers in een tijd waarin het vertrouwen overal ver te zoeken is. Niet alleen in de verantwoording, maar ook bij onderhandelingen. Gevolg: veel te veel mensen zijn veel te lang bezig om tot een samenwerking te komen die uiteindelijk onvermijdelijk is.

Veel tijd kwijt aan contractering

Een klein voorbeeld. Ik maakte onlangs kennis met een bestuurder van een kleine zorgorganisatie die zowel onder de Zvw als de Jeugdwet valt. In het voorstelrondje kwam het gesprek op haar werkzaamheden. Ze had net haar onderhandelingen voor dit jaar afgerond met de zorgverzekeraars. In mei begint ze weer voor 2024 en vanaf de zomer is ze er zo goed als fulltime mee bezig, samen met haar financiële persoon. Daar komt het werk voor aanbestedingen van gemeenten nog bovenop. In totaal is zij zo’n 70 procent van haar tijd kwijt aan contractering! En uiteindelijk passen de verschillen met het jaar ervoor op een A4-tje.

Onderhandelingen steeds complexer

Of neem de bestuurder van het Martini Ziekenhuis, Tamara Kroll. Zij stelt dat de onderhandelingen met de zorgverzekeraars elk jaar complexer worden omdat de opdracht voor samenwerking in de regio steeds groter wordt. Maar uiteindelijk gaan de onderhandelingen gewoon over geld.

Artificial intelligence

Gelukkig zijn er ook nieuwe ontwikkelingen gaande. Zo wordt artificial intelligence (AI) steeds breder toegepast in de zorg. Zowel in het primaire proces als beslisondersteuning en analyse van gezondheidsdata, als bij de bedrijfsvoering door bijvoorbeeld te helpen de no-show te verkleinen. Een gedachtespinsel: zou AI niet ook kunnen helpen om op basis van de financiële en kwaliteitsdata van zorgorganisaties en zorgverzekeraars te voorspellen hoe het contract voor komend jaar eruit komt te zien? Dat scheelt een hoop tijd, waardoor deadlines gehaald worden en er meer tijd is voor de daadwerkelijke zorg. Moet iedereen natuurlijk wel vertrouwen hebben in de algoritmen…