De ziekenhuissector heeft lang ‘stuck in the middle’ gezeten. Naast een beperkte mate van output-bekostiging (dbc’s in het B-segment) was er tot nu toe tegelijkertijd een budgetsysteem. Je zou kunnen zeggen dat het bekostigingsstelsel vlees noch vis was. Dat gaat nu veranderen. Want het akkoord dat minister Schippers onlangs heeft gesloten met zorgverzekeraars en ziekenhuizen zal een einde maken aan het budgetsysteem. Een optimistische krantenkop meldde dat het zorgstelsel daarmee op weg is naar zijn voltooiing.
Aan de slag
De NZa heeft inmiddels de technische uitwerking van de nieuwe prestatiebekostiging voor de medisch-specialistische zorg vastgesteld. De 30.000 dbc’s worden vervangen door 4.400 DOT’s. Verder worden de honorariumbudgetten van vrijgevestigde medisch specialisten de komende jaren geplafonneerd. Het veld kan nu aan de slag om de spreiding en concentratie van medisch-specialistische zorg in Nederland vorm en inhoud te geven. Wie nog dacht dat de NMa een mogelijke spelbreker zou kunnen zijn, vanwege beperkingen die de mededingingswetgeving oplegt, kan opgelucht ademhalen. Bij monde van de bestuursvoorzitter heeft de NMa in een krantenartikel laten weten dat concentratie van zorg geen probleem is, indien individuele zorgverzekeraars daar vanuit hun zorginkoopfunctie op aansturen.
Extra liquiditeitsbehoefte
Waar in de hele discussie tot nu toe weinig aandacht aan wordt gegeven, zijn de gevolgen van de maatregelen voor de financierbaarheid van ziekenhuizen. Hoe werkt dit allemaal uit op het niveau van individuele ziekenhuizen? Als wij die vraag aan onze ziekenhuisrelaties stellen kunnen zij daar geen antwoord op geven. Er is veel onzekerheid. Wel voorzien onze gesprekspartners een extra liquiditeitsbehoefte die voortvloeit uit de systeem wijziging. En daarvoor hoeven ze niet bij zorgverzekeraars aan te kloppen. Want zorgverzekeraars hebben de middelen die veel ziekenhuizen nog in kas hadden vanwege bevoorschotting inmiddels teruggevorderd.
Maar als je als ziekenhuis nu bij een bank moet aankloppen met een nieuwe of aanvullende financieringsvraag, terwijl je niet kunt onderbouwen wat de uitwerking zal zijn van alle maatregelen, zal de bank niet staan te popelen om krediet te geven. Als ziekenhuis kom je dan klem te zitten tussen de zorgverzekeraar die pas betaalt als de dbc/DOT is afgesloten en de bank die een heldere businesscase verlangt.
Tel daarbij op dat zorgverzekeraars en banken aan hogere kapitaaleisen worden onderworpen onder Solvency 2 (verzekeraars) respectievelijk Basel III (banken). Het resultaat is dan dat zorginstellingen met elkaar zullen moeten concurreren om toegang tot kapitaal. Er ontstaat strijd om de liquiditeit!
Michel van Schaik, directeur gezondheidszorg Rabobank Nederland
Lees meer
Dit zou natuurlijk een beetje flauw zijn van die banken. Het gaat om zeer laag risico kapitaal. Gewoon geld om de het lopende bedrijfsproces te financieren.
Patienten blijven er echt. Er komen er zelfs alleen maar meer. Ik zie het risico niet zo. Het is in mijn optiek gewoon politiek / ambtelijk geneuzel of in beschaafd Nederlands: bureaucratie.
Gewoon dreigen de factuur naar de patiënt te sturen, voorschot te vragen of desnoods de media opzoeken. Ook zorgverzekeraars hebben gevoel. In hun portemonnee.
Ach strijdt om de liquiditeit.
NVZ had mond vol dat verzekeraars het onderhanden werk moesten bevoorschotten als voorwaarde dat NVZ wilde doorgaan met DOT.
Er zijn verzekeraars die op 13-7 nog geen prijsafspraken hebben gemaakt over het B segment. Dus ziekenhuizen kunnen al 6 maanden niet factureren. Per 1-1-2013 naar 70 % B segment en DOT doorlooptijden minimaal 42 dagen. Als diezelfde zorgverzekeraars niet voor 1-2-2013 prijsafspraken maken met de ziekenhuizen wordt het inderdaad een mooie puinhoop.
En zie zorgverzekeraars, de goede uitgesloten, maar op die zak met geld zitten en de ziekenhuizen maar duur lenen.
Uitstekende regeling die de overheid met DOT in het leven roept. De NZA moet via een beleidsregel voorschotten afdwingen voor de DOT productie ook B segment.
kortom: terwijl de kosten van de zorg stijgen door vergrijzing en technologische ontwikkeling kondigt de financiële sector nu aan dat er meer geld nodig zal zijn om de sector te financieren. en dat zijn de partijen waarvan het ministerie verwacht dat zij de kostenstijging juist in bedwang zullen houden door marktwerking.
Hoewel de ziekenhuizen worden geconfronteerd met vele maatregelen die grote effecten kunnen hebben op de omzet, is er eigenlijk maar een wezenlijk risico: hoe zullen de specialisten reageren? Als de specialisten meewerken dan is geen golf van maatregelen te hoog. Als de specialisten zich verzetten dan kan een ziekenhuis stranden op de kleinste rimpeling. De financiers moeten daarom de specialisten mede risicodrager maken. Het ontwikkelen van een goed contract is daarom de sleutel, en als de Rabobank dat niet kan dan is er heus wel een financier die de zorgmarkt wel doorziet.